این مقاله نخستین بار در سایت همکار ما، ایندیپندنت اردو، منتشر شده است.

چشم‌اندازی که هنگام ورود به مزرعه بونرا در بخش مرکزی پولواما در دره کشمیر به استقبالت می‌آید، زنی است که در ظل گرمای بعدازظهر به برچیدن گل سرخ سرگرم است. از همین غنچه‌ها است که روغن گل سرخ معروف این منطقه استخراج می‌شود.

این مرزعه در فاصله ۴۰ کیلومتری [حدود ۲۵ مایلی] سرینگر، پایتخت تابستانی این منطقه، قرار دارد. حدود ۶۰ هکتار وسعت دارد و می‌گویند بزرگ‌ترین مزرعه در جامو و کشمیر است. در این مزرعه ادویه‌جات خوشبو، گلاب و روغن گل سرخ و گیاهان دارویی تولید می‌کنند.

دکتر شاهد رسول، محقق ارشد ایستگاه دشت بونرا که پژوهشگاه علمی و صنعتی هندوستان آن را تاسیس کرده است، در مصاحبه با ایندیپندنت اردو گفت: «هر کیلو روغن گل سرخ به بهای یک میلیون و ۲۰۰ هزار روپیه (۱۳ هزار پوند) و هر کیلو روغن اسطوخدوس به بهای بیش از یک میلیون روپیه (۱۱ هزار پوند) در بازار به فروش می‌رسد. بنابراین، این صنعت بسیار سودآور است.»

در عرصه جهانی، بلغارستان بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن گل سرخ در دنیا است. در هندوستان بوته گل سرخ را به منظور استخراج روغن آن در مناطق اوتارپرادش، راجستان، جامو، کشمیر و هیماچال‌پرادش کشت می‌کنند و طبق برآوردها، سالانه ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم روغن گل سرخ در این کشور تولید می‌شود.

پولواما تنها منطقه‌ای در جامو و کشمیر است که روغن گل سرخ صادر می‌کند. به گفته دکتر شاهد رسول، حدود ۴۵۰ نفر در مرزعه بونرا کار می‌کنند. او می‌افزاید: «شمار روزافزونی کارآفرین جوان، کشاورزان نواحی کوهپایه‌ای و کسانی که بیکار شده‌اند، کم‌کم به کشت گل توجه می‌کنند، زیرا این صنعت بسیار سودآورتر از کشاورزی سنتی و گل‌برزی است.»

ترجمه [از اردو به انگلیسی] به قلم طوبی علی، با بازبینی سیلین عساف.