دانشمندان در تحقیقات مهم جدیدی، بافت چشم را «پرینت» کرده‌اند تا به یافتن روش‌هایی برای جلوگیری از نابینایی افراد کمک کنند.

این مطالعه جدید از سلول‌های بنیادی بیمار و روش‌های «پرینت زیستی سه بعدی» به منظور ساخت بافت چشم جدید استفاده کرد که می‌توان از آن در تحقیقات بهره گرفت.

این به دانشمندان امکان داد مجموعه‌ای از سلول‌ها را پرینت کنند که با هم سد بین خون ـ شبکیه (BRB) را می‌سازند، که خود، بافت چشمی است که به گیرنده‌های حسگر نور کمک می‌کند.

این پیشرفت بزرگ به دانشمندان امکان می‌دهد تا به لحاظ نظری، هر میزان بافتی را که می‌خواهند بسازند و به آنها در بررسی بیماری‌ها کمک می‌کند. دانشمندان می‌توانند قطعات جدیدی از چشم بسازند که به آنها امکان می‌دهد برای مثال بیماری‌های فرسایشی‌-تخریبی چشمی را که می‌توانند افراد را نابینا کنند، بررسی کنند.

[توضیح مترجم: بیماری‌های فرسایشی‌-تخریبی یا اصطلاحا دژنراتیو یا پیشرونده به بیماری‌هایی گفته می‌شوند که سبب می‌شوند یک بافت یا اندام با گذشت زمان فرسایش یابد.]

پژوهش‌های قبلی در خصوص این بیماری‌ها - مانند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن یا «اِی‌ام‌دی» - به خاطر دشوار بودن گردآوری داده‌ها از انسان متوقف شده است.

در دژنراسیون ماکولا، رسوباتی در چشم ایجاد می‌شود که عملکرد قسمت‌هایی از چشم را متوقف می‌کند. که به نوبه خود می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.

پژوهشگران توانستند برای بررسی بهتر نحوه شروع این فرآیند از بافت پرینت شده چشم استفاده کنند. آنها توانستند این تغییرات را که پیش از این، نظریه آن طرح شده بود ولی در واقع اثبات نشده بود، مشاهده کنند.

دانشمندان برای ساخت بافت چشم، باید داربستی پیدا می‌کردند که در پیرامون آن بچسبد و همچنین آن را در یک الگوی ثابت پرینت کنند.

سال‌های اخیر شاهد هیجان فزاینده‌ای در مورد پرینت سه‌بعدی در کاربردهای زیست‌پزشکی، از جمله برای تحقیق در مورد چشم بوده است. دانشمندان امیدوارند بتوانند بافت تشریحی را در انواع سلول‌ها و مواد زیستی مختلف بسازند.