همزمان با تاکید مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان، بر لزوم رسیدگی به موارد «تجاوز جنسی و شکنجه‌های سنگین» در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی و مجازات «آمران و عاملان آن»، کمپین فعالین بلوچ از «تجاوز به هفت کودک بدون شناسنامه در یکی از بازداشتگاه‌های زاهدان» خبر داد. اما دادستان زاهدان با گذشت یک ماه از تاریخ ذکر شده به عنوان روز وقوع تجاوز، آن را رد کرد و مدعی شد که «در حال حاضر در بازداشتگاه‌های اطلاعات سپاه سیستان و بلوچستان هیچ بازداشتی وجود ندارد.»
کمپین فعالین بلوچ گزارش داد که «هفت کودک بلوچ بازداشتی بی‌شناسنامه روز جمعه چهارم آذر ماه ۱۴۰۱ در یکی از بازداشتگاه‌های زاهدان مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.»
این کمپین به نقل از یکی از این کودکان نوشت که این تجاوز در یکی از بازداشتگاه‌های اطلاعات سپاه پاسداران در زاهدان رخ داد.
خبر «تجاوز به کودکان بازداشت شده در یکی از بازداشتگاه‌های زاهدان» در حالی منتشر شد که مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان و از رهبران با نفوذ اهل سنت ایران، نیز روز سه‌شنبه در توییتی به «شکنجه» و «تجاوز جنسی» در زندان‌ها اعتراض کرد.
امام جمعه اهل سنت زاهدان به طور ضمنی تجاوز به تعدادی از معترضان بازداشت شده و زندانیان را اقدامی «سازماندهی شده» و دارای «آمران» و «عاملان توصیف کرد و گفت: «آمران و عاملان این جنایات چه جوابی در پیشگاه خدا دارند؟»
مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی در این توییت نوشت: «چه کسی فکر می‌کرد در نظامی که علما در راس آن هستند و عنوان جمهوری اسلامی دارد، به جای شنیدن صدای معترضان، با آنان رفتارهایی مثل قتل، اعدام، تجاوز جنسی و شکنجه‌های سنگین صورت خواهد گرفت؟»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این روحانی بلندپایه اهل سنت ۱۵ آذر ماه نیز با اشاره به «اخباری مبنی بر تعرض جنسی به زندانیان زن به قصد تحقیر، سرکوب و اعتراف اجباری»، تاکید کرد که «روایت برخی از زندانیان موید» این وقوع تجاوز است.
امام جمعه اهل سنت زاهدان همان روز تاکید کرد که «در صورت اثبات، قطعا بزرگ‌ترین مفسدان فی‌الارض مرتکبین همین جنایات هستند.»
مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی بر ضرورت رسیدگی به موارد تجاوز و شکنجه‌های جنسی زندانیان سیاسی تاکید کرد و گفت: «لازم است قوه قضائیه این افراد را محاکمه و به اشد مجازات برساند.»
انکار وجود بازداشتی در بازداشتگاه‌های اطلاعات سیستان و بلوچستان
در مقابل خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، روز پنج‌شنبه هشتم دی ماه، از قول مهدی شمس‌آبادی، دادستان زاهدان، تجاوز به بازداشت‌شدگان را «تکذیب» کرد و نوشت: «اخبار منتشر شده در مورد تعرض به یک بلوچ از اساس کذب است و صحت ندارد.»
دادستان زاهدان همچنین مدعی شد که «طبق پیگیری‌ها در حال حاضر در بازداشتگاه‌های اطلاعات سپاه استان سیستان و بلوچستان هیچ بازداشتی وجود ندارد.»
مهدی شمس‌آبادی افزود: «مطابق قانون به هیچ وجه امکان تحویل افرادی با سن عنوان شده به ضابط قضایی وجود ندارد و اگر اتهامی در مورد افراد زیر ۱۸ سال مطرح باشد باید تحویل کانون اصلاح و تربیت داده شوند.»
دادستان زاهدان درباره ادعای خود مبنی «وجود نداشتن هیچ بازداشتی در بازداشتگاه‌های اطلاعیات سپاه سراسر سیستان و بلوچستان» با گذشت «یک ماه» از تاریخی که در گزارش کمپین فعالین بلوچ تاریخ «تجاوز به هفت کودک بی‌شناستانه» دکر شده، نیز توضیحی ارائه نکرد.
این در حالی است که موارد متعددی از بازداشت کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال در جریان خیزش سراسری به دست نیروهای سپاه پاسداران، یگان ویژه فراجا و وزارت اطلاعات و دیگر دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی منتشر شده است و خانواده‌های بسیاری از این بازداشت شدگان تا هفته‌ها از محل نگهداری آنها بی‌اطلاع بوده‌اند.
بنابر اعلام «سازمان حقوق بشر ایران» در جریان خیزش سراسری دست‌کم ۶۴ کودک و ۳۴ زن به دست نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شده‌اند. در مورد هیچ یک از این کشته‌شدگان مقام‌های قضائی و امنیتی جمهوری اسلامی توضیحی در مورد محل نگهداری و دلیل کشته شدن آنها ارائه نکرده‌اند و به فرافکنی و نسبت دادن دلیل کشته شدن معترضان به «سقوط از ارتفاع»، «خودکشی»، «مسمومیت» و «تصادف» پرداخته‌اند.
افشاگری از زندان اوین درباره تعرض و تجاوز به زندانیان
پیش از انتشار گزارش‌هایی درباره تجاوز به کودکان بی‌شناسنامه بازداشت شده در یکی از بازداشگاه‌ها زاهدان، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، در نامه ۱۳ آذر ماه خود که از زندان اوین برای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، ارسال کرد، به «تداوم وحشیانه تعرض به زنان بازداشتی» که براساس روایت‌های زنان زندانی و دوستان زندانی خود از آنها مطلع شده است، اشاره کرد و از او خواست درباره «تعرض جنسی به زنان بازداشتی» تحقیق کند.
محمدی در نامه خود به جاوید رحمان نوشت: «تعرض به زنان حین بازداشت و در بازداشتگاه‌ها بخشی از برنامه سرکوب حکومت علیه زنان معترض و مبارز است و من به‌عنوان فعال حقوق بشر که خود آن را تجربه کرده‌ام و این روزها در جریان روایت‌های زنان زندانی و دوستان زندانی‌ام از تداوم وحشیانه این ماجرا قرار دارم، تحقیق ویژه جنابعالی در این موضوع را خواهانم.»
این فعال حقوق بشر زندانی بدون ذکر نام، به یک دختر معترض بازداشت شده در خیزش سراسری اشاره کرد که حین بازداشت هدف تعرض وحشیانه ماموران قرار گرفته است. او گفت: «وقتی این دختر شکایتی کتبی علیه ماموران به زندان ارائه کرد و خواهان حضور وکیل و فرستادن به پزشکی قانونی شد و ما نیز در بند زنان طی دو روز اعتراض و تجمع کردیم، اما او را از قرنطینه زندان به بند عمومی ما منتقل نکردند؛ بلکه روز ۵ آذر بعد از پنج روز نگهداری در قرنطینه، از اوین برده شد.»
موضوع تعرض و تجاوز در زندان‌های جمهوری اسلامی پیشینه‌ای به درازای عمر این حکومت دارد و برخی زنان و حتی مردان جان‌به‌دربرده از زندان‌ها و بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی ده‌ها مورد «تجاوز»، «تهدید به تجاوز» و تعرض نیروهای حکومتی، بازجویان و زندانیان دیگر و حتی در مواردی قضات دستگاه قضایی جمهوری اسلامی را فاش کرده‌اند.
با این حال، قوه قضاییه جمهوری اسلامی نه‌تنها به افشاگری‌های در این زمینه توجه نکرده، بلکه در مواردی، شاهدان و افرادی را که تحت آزار قرار گرفته بودند، بازداشت و زندانی کرده است.
