سازمان بین‌المللی مراقبت (CARE International) روز دوشنبه ۲۶ دی (۱۶ ژانویه)، اعلام کرد که پس از کسب اطمینان از وزارت بهداشت طالبان مبنی بر اینکه کارمندان زن این سازمان می‌توانند به صورت ایمن و بدون محدودیت، کار خود را در نقش‌های اجتماعی و حمایتی انجام دهند، فعالیت‌های درمانی و تغذیه‌ای خود در افغانستان را از سر می‌گیرد.
این سازمان پیش از این در واکنش به تصمیم ۲۴ دسامبر طالبان که کار زنان در نهادهای غیردولتی و سازمان‌های بین‌المللی را منع کرده بود، فعالیت‌های خود را در افغانستان متوقف کرد. این سازمان در بیانیه‌ای اعلام کرد: «همکاران زن ما بخش مهمی از سازمان ما به شمار می‌روند و ما بدون آن‌ها نمی‌توانیم خدمات اصولی ارائه دهیم. بنابراین با توجه به دامنه بحران انسانی جاری در افغانستان، از این فرصت برای از سرگیری عملیات درمانی و تغذیه‌ای خود استقبال می‌کنیم.»
در این بیانیه تاکید شده است که ارائه خدمات از طریق این سازمان به کارکنان زن و مرد آن بستگی دارد تا بتواند به طیف وسیعی از چالش‌های پیش روی مردم افغانستان پاسخ دهد. مسئولان این سازمان اظهار امیدواری کرده‌اند که ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی و بین‌المللی هم کلا برطرف شود. آن‌ها تاکید کردند: «ما در هر حال به دنبال راه‌هایی برای حرکت رو به جلو خواهیم بود که به کارکنان زن و مرد اجازه دهد تا به مردم افغانستان به‌ویژه زنان و دختران، خدمات نجات‌بخشی ارائه کنند.»
سازمان بین‌المللی مراقبت از سال ۱۹۶۱ تاکنون در ۹ استان افغانستان فعالیت می‌کند و ۹۰۰ کارمند دارد که ۳۸ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند. این سازمان در بخش‌های درمان، تغذیه، محیط زیست، خدمات اجتماعی و دسترسی به عدالت و برابری در جامعه فعالیت می‌کند. بر اساس بیانیه اخیر، این سازمان ۳۰ تیم درمانی دارد که در هفت استان افغانستان پراکنده‌اند.
از محتوای این بیانیه چنین برمی‌آید که این سازمان فقط از ادامه کار کارمندان زن در بخش‌های درمان و تغذیه اطمینان حاصل کرده است و نه در همه موارد. زیرا طالبان از همان آغاز اعلام تصمیم ممنوعیت کار زنان، در مورد کارکنان زن در بخش بهداشت و درمان استثنا قائل شده بودند. با این حال، سازمان‌های بین‌المللی هنوز مطمئن نیستند که این استثنا همیشگی باشد و طالبان کارکنان بخش درمان را هم خانه‌نشین نکنند.
پس از دستور منع فعالیت زنان در سازمان‌های بین‌المللی که حدود ۲۰ روز پیش اعلام شد، برخی از سازمان‌های بین‌المللی در واکنش به این دستور طالبان همه یا بخشی از فعالیت‌های خود را در افغانستان متوقف کردند. از جمله چهار سازمان بزرگ بین‌المللی شامل صندوق حمایت از کودکان (Save the children)، شورای پناهندگان نروژ (NRC)، سازمان بین‌المللی مراقبت (CARE) و سازمان چشم‌انداز بین‌المللی (World Vision International). برخی دیگر از سازمان‌ها نیز بخش‌هایی از فعالیتشان را که به زنان وابسته بودند، به حالت تعلیق درآوردند.
سوفیا اسپریچمن سینریو، دبیرکل سازمان بین‌المللی مراقبت، پس از اعلام توقف کار این سازمان در یک نشست خبری گفته بود: «زنان امدادرسان از موثرترین زنان در جهان‌اند. آن‌ها بخشی غیرقابل مذاکره در تحویل کمک‌ها به شمار می‌روند که نباید در موردشان تبعیض قائل شد.»
این سازمان اکنون اعلام کرده است که با کسب اطمینان در مورد امنیت شغلی کارمندان زن بخش‌های تغذیه و درمان، فعالیت‌هایش در افغانستان را از سر می‌گیرد. این در حالی است که سازمان پزشکان بدون مرز روز جمعه اعلام کرد با وجود استثنا قائل شدن طالبان برای کار زنان در بخش‌های بهداشت و درمان، در مورد ادامه کار زنان به شکل امن هیچ تضمینی وجود ندارد.
