رافائل نادال، مدافع عنوان قهرمانی اوپن استرالیا، حذف نامنتظره‌ای در دور دوم نخستین گرنداسلم فصل تنیس داشت. تنیسور ۳۶ ساله اسپانیایی که به دلیل آسیب لگن آمادگی همیشگی را نداشت، در سه ست متوالی مغلوب مکنزی مک‌دونالد آمریکایی شد. او بعد از مسابقه گفت که این مصدومیت تازه نیست، ولی «هرگز درد آن به این شدت» نبوده است.

نادال بعد از این حذف نامنتظره گفت: «امیدوارم این مصدومیت مرا مدت زیادی از مسابقات دور نگه ندارد. ماجرا فقط دوران بازیابی نیست. آدم باید انرژی زیادی صرف کند تا به یک آمادگی مطلوب برسد. من در دوران حرفه‌ای‌ام بارها این مراحل را پشت سر گذاشته‌ام و حاضرم دوباره این فرایند را طی کنم. با این حال، طی کردن آن آسان نیست.»

بعد از حذف در دور اول اوپن استرالیا در سال ۲۰۱۶، این دومین نتیجه ضعیف او در این گرنداسلم محسوب می‌شود. او در نشست خبری گفت که از شدت درد توان حرکت ندارد و در اعتراف به شدت ناراحتی‌اش، اضافه کرد: «اگر نگویم که از نظر ذهنی ویرانم، دروغ گفته‌ام. امیدوارم مصدومیت خیلی بدی نباشد.»

نادال در اواسط ست دوم، درخواست وقت استراحت پزشکی کرد. او پس از مسابقه گفت که مدام در ذهنش خواهان کناره‌گیری بوده، ولی دوست نداشته که مسابقه را به این شکل تمام کند: «تا آخرین لحظه تمام تلاشم را کردم. مهم نیست که آدم چقدر بخت موفقیت دارد. فلسفه ورزش همین است. همیشه در دوران حرفه‌ای‌ام پایبند این تفکر بودم؛ هرچند، نخواسته‌ام مصدومیتم خیلی تشدید شود.»

نادال سال گذشته مجبور شد در نیمه‌نهایی ویمبلدون به دلیل مصدومیت عضلات شکم کنار برود و همین مصدومیت موجب شد که در دور چهارم اوپن آمریکا، مغلوب فرانسس تیافوئه شود.

قهرمان ۲۲ گرنداسلم تنیس گفت که عشق به این ورزش کمکش می‌کند تا این مصدومیت‌ها و دردها را تحمل کند: «من به کارم عشق می‌روزم. به تنیس عشق می‌روزم. می‌دانم که دوران حرفه‌ای دائمی نخواهد بود. دوست دارم خودم را در شرایط مسابقه احساس کنم. دوست دارم برای اهدافم بجنگم و بیش از نیمی از زندگی‌ام به این تلاش گذشته است.»
نادال افزود: «آدم وقتی کاری را انجام می‌دهد که دوست دارد، در حکم فداکاری نیست. فداکاری زمانی است که کاری را که دوست ندارد، انجام دهد. این در مورد من صدق نمی‌کند. با این حال، خسته‌کننده و عذاب‌آور است که در دوران حرفه‌ای‌ام، زمان زیادی صرف بازیابی و مقابله با مصدومیت‌ها شده است.»