تصمیمگیران سیاسی جمهوری اسلامی ایران سرانجام در برابر فشار تماشاگران فوتبال در شبکههای اجتماعی، باشگاهها، مربیان و بازیکنان، تسلیم شدند و از هفته هفدهم لیگ برتر فوتبال ایران، مجوز بازگشت تماشاگران صادر شد. البته این را میتوان تلاشی برای عادیسازی در میانه اعتراضات سراسری ایران هم دانست؛ همانطور که برگزاری کنسرتهای موسیقی هم قرار است شروع شود.
لیگ برتر از نیمه مهر و شروع اعتراضات سراسری، در ورزشگاههای خالی برگزار شده، ولی فدراسیون فوتبال صبح جمعه، ۳۰ دی، (۲۰ ژانویه)، خبر داد که با موافقت وزارت کشور، تماشاگران از این هفته میتوانند به ورزشگاهها برگردند.
مطابق پیشبینیها، محدودیتها و تدابیر امنیتی شدیدی در نظر گرفته شده تا فرصت هرگونه اعتراضی از تماشاگران گرفته شود. پیشتر، در اکثر ورزشگاههای ایران، تماشاگران شناسایی نمیشدند، اما این بار برای شناسایی معترضان در ورزشگاهها، سازمان لیگ مصوبهای در ۱۰ بند صادر کرده است که شرایط بازگشت تماشاگران را مشخص میکند. تعدادی از بندها که برای تعیین هویت تماشاگران در نظر گرفته شده، به شرح زیر است:
۱- حضور تماشاگران در ورزشگاهها فقط با خرید بلیت از سامانه الکترونیکی ممکن بوده و افراد بدون بلیت، مجوز حضور در ورزشگاه را نخواهند داشت.
۲- تماشاگران روی صندلیهای شمارهدار ورزشگاه و جایگاه مشخصشده در بلیت مستقر شوند.
۳- بلیتهای فروخته شده به افراد، قابل واگذاری و فروش به شخص دیگری نیست و واحدهای نظارتی سازمان لیگ و انتظامی، کنترل لازمه را بر این فرایند اعمال خواهند کرد.
۴- تمامی عوامل برگزاری مسابقه، از جمله داوران، ناظران، مسئولان فرهنگی و روابط عمومیها دارای آیدیکارت بوده و افراد فاقد آیدیکارت، مجوز ورود به ورزشگاه را نخواهند داشت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
منصور قنبرزاده، نایبرئیس فدراسیون فوتبال، خبر داد که ظرفیت ورود تماشاگران محدود خواهد بود و زنان که در شروع فصل - در دورهای بسیار کوتاه- اجازه حضور روی سکوها را به دست آورده بودند، فعلا جایی در ورزشگاهها ندارند. کمبود زیرساختها و بازسازی ورزشگاه آزادی، بهانههایی است که برای این تصمیم اعلام شده است؛ بهانههایی بیاساس و تکراری که از بازگویی آنها کسی بین مسئولان احساس شرم نمیکند.
قنبرزاده درباره تعداد تماشاگران در ورزشگاههای لیگ برتر چنین توضیح داد: «به عنوان مثال، ورزشگاه آزادی که میزبان بازی استقلال و ملوان است، حدودا ۳۰ درصد ظرفیت را خواهد داشت؛ به علتهای مختلف، مخصوصا طبقه دوم که در دست تعمیر و بازسازی است. با بررسیهایی که کردیم، این بازی حداکثر با حضور ۳۰ هزار نفر میتواند برگزار شود.»
او در مورد حضور زنان هم گفت: «ورزشگاه در دست مرمت است. به صورت کلی از نظر AFC و فیفا هم یکی از موارد این است که زیرساخت آماده شود. زیرساختهایی که با فرهنگ عمومی ما هماهنگی داشته باشد. فعلا آقایان هستند و امیدواریم در مسیر به شکلی برویم که بانوان عزیز هم بتوانند از این خدمات استفاده کنند.»
ورود زنان به ورزشگاهها دیگر مثل گذشته رویای زنان ایرانی نیست، بلکه آنها در جنبش بزرگ «زن، زندگی، آزادی» اعتراضشان را برای دستیابی به بسیاری از حقوق خود با صدایی بلند فریاد کردهاند و به پس گرفتن این حقوق باور دارند.
تماشاگران فوتبال در ایران طی سه سال اخیر هرگز نتوانستهاند یک فصل ورزشی را در ورزشگاهها بگذرانند. شیوع کرونا نیز در دورانی طولانی بهانهای برای فدراسیون فوتبال شده بود تا ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاهها را لاپوشانی کند. لیگهای فوتبال در دوران کرونا اغلب بدون تماشاگر برگزار میشدند تا غیبت زنان در ورزشگاهها، به واکنش فیفا و تعلیق فوتبال ایران منجر نشود. البته بعید است که فیفا با روشهای سادهلوحانه فدراسیون فوتبال ایران غریبه باشد و تشخیص ندهد که چرا فدراسیون فوتبال چنین تصمیماتی میگیرد.