ائتلاف جنبشهای اعتراضی زنان در کابل، روز شنبه نهم اردیبهشت (۲۹ آوریل)، با برگزاری تجمع اعتراضی در خیابانهای کابل، به نشست سازمان ملل در مورد افغانستان در دوحه بدون حضور نمایندگان زنان و احتمال به رسمیت شناختن طالبان اعتراض کردند. این اعتراض با برخورد خشونتآمیز طالبان مواجه شد و معترضان با تهدید و ارعاب این کشور پراکنده شدند.
در همین حال، شمار زیادی از زنان اهل افغانستان در داخل و خارج از این کشور، با برگزاری اعتراضهای خانگی و ضبط پیامهای ویدیویی، به نشست سازمان ملل در دوحه و بهرسمیت شناختن گروه طالبان اعتراض کردند.
هیله نجیب، فعال حقوق بشر و دختر دکتر نجیبالله، رئیسجمهوری پیشین افغانستان، در یک پیام تصویری از آغاز کارزار «طالبان را به رسمیت نشناسید» خبر داد و از مردم در سراسر جهان خواست که به این کارزار بپیوندند.
فعالان حقوق بشر و زنان برای اعتراض به نشست دوحه و احتمال بهرسمیت شناخته شدن طالبان، کارزار سراسری اعتراضی را در شهرهای مختلف جهان در روز یکشنبه ۱۰ اردیبهشت سازماندهی کردهاند و همچنین با کارزار توییتری میخواهند به مردم جهان درباره بهرسمیت شناخته شدن طالبان هشدار دهند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ظریفه غفاری، شهردار پیشین شهر میدان وردک، در پیام توییتریاش با حمایت از این کارزار، از مردم جهان خواست که بر سیاستمداران و قانونگذاران فشار آورند تا از بهرسمیت شناختن گروه طالبان و تعامل با آنها بپرهیزند.
زنان معترض در کابل نیز بهرسمیت شناختن طالبان از طرف کشورهای جهان را معادل بهرسمیت شناختن تروریسم خواندند و خواستار توجه جهان به مطالبات مدنی مردم افغانستان شدند. در قطعنامه این معترضان، خطاب به جامعه بینالمللی آمده است: «راه تعامل همیشه باید باز باشد، اما تعامل به معنای معامله نیست، پس سرنوشت ۳۰ میلیون انسان را معامله نکنید.»
فعالان زن به برگزاری نشست دو روزه سازمان ملل در مورد افغانستان که قرار است در دوحه برگزار شود، اعتراض کردند و گفتند که شرکتکنندگان این نشست باید «از قرار دادن طالبان در موقعیت نماینده مردم یا حکومت مشروع افغانستان بپرهیزند، زیرا مردم افغانستان، هنوز طالبان را بهعنوان یک گروه ضدبشری و تروریست میشناسند».
برگزارکنندگان این تجمع اعتراضی گفتند که طالبان برای کسب مشروعیت، حقوق زنان در افغانستان را به گروگان گرفتهاند و برای فشار وارد کردن بر جامعه جهانی تا کشیدن خط قرمز برای سازمان ملل نیز پیش رفتهاند.
معترضان از سازمان ملل خواستند که در چنین وضعیتی، در قبال رفتارهای ضدبشری و سیاستهای خصمانه طالبان علیه مردم به خصوص زنان افغانستان، موضع روشن٬ قاطع و پیگیرانه داشته باشند و با حقوق زنان افغانستان برخورد سلیقهای نکنند.
فعالان زن افغانستان همچنین هشدار دادند که در صورت بهرسمیت شناختن طالبان از طرف کشورهای جهان، مسئولیت خطرات آینده گسترش تروریسم در افغانستان به دوش سازمان ملل و کشورهای حامی طالبان خواهد بود.