نور جهان، فیل بوته‌ای آفریقایی، حدود ۱۷ سال دارد، اما قادر به ایستادن روی دو پای خود نیست و مسئولان باغ وحش در کراچی پاکستان از کمک به او غافل شده بودند، تا سرانجام فعالان حامی حقوق حیوانات برای کمک این فیل اقدام کردند. 

به گزارش رسانه‌های پاکستانی، این فیل آفریقایی در روز پنجم آوریل در کراچی تحت درمان اضطراری برای یک تومور قرار گرفت، اما چند روز بعد روی زمین سقوط کرد و از آن زمان به پهلو افتاده و دیگر نتوانسته است روی پای خود بایستد. 

نگهبانان باغ‌ وحش، نورجهان را روی تپه‌ای از شن و ماسه در زیردرختی در محوطه این باغ‌وحش قرار داده‌اند. 

ماهرا عمر، از بنیانگذاران انجمن حمایت از حیوانات پاکستان، کوشیده است توجه دامپزشکان محلی و نهادهای خیریه حقوق حیوانات را جلب کند و یک نهاد مستقر در اتریش برای کمک به او پیشگام شده است.  

او گفت: «همه ما کاملا دلشکسته‌ایم. سعی می‌کنیم تمام تلاش خود را برای راحت نگه‌ داشتن نور جهان انجام دهیم.» 

این فیل جوان تقریبا ۱۵ سال پیش از تانزانیا به باغ‌وحش کراچی منتقل شد و مسئولان باغ وحش برای جلب توجه، نامش را نورجهان گذاشتند. محل نگهداری نورجهان باغ‌ وحشی با کمترین امکانات، نزدیک به جاده‌ای شلوغ است. 

فعالان محیط زیست در پاکستان می‌گویند نورجهان چندین سال در محدده کوچکی با کف سیمانی زندگی کرده و در آن خوابیده است. به گفته آنان، سه پای این فیل همواره به زنجیر بسته بوده  و این شرایط، به ناتوانی جسمی او افزوده است.  

در کنار فیل‌ها، گونه‌های دیگر حیات وحش نیز در باغ‌ وحش کراچی رنج می‌کشند و زندگی دشواری دارند.  

کانور ایوب، مدیر فعلی باغ‌وحش کراچی، گفت نمی‌تواند در پیوند با بی‌‌توجهی به نور جهان و شرایط زندگی او یا حتی سایر حیوانات، ابرازنظر کند. او گفت ماه آوریل به‌ مدیریت این باغ‌وحش گمارده شده است.  

رسانه‌های محلی گزارش دادند مدیر قبلی این باغ‌‌ وحش به‌دلیل مرگ چندین حیوان و درمان نشدن نورجهان، از کارش برکنار شده است.  

نور جهان به‌رغم اینکه روی زمین افتاده است و نمی‌تواند حرکت کند، غذا می‌خورد و مرتب برای خنک کردن او، آب رویش می‌ریزند.  

فعالان محیط زیست در پاکستان امیدوارند غفلت مسئولان در پیوند با درمان و مراقبت نورجهان، باعث شود که توجه به باغ‌‌وحش‌های این کشور افزایش یابد و شهروندان، نسبت به حقوق حیوانات بیشتر آگاه شوند. 

حکومت پاکستان با بحران شدید مالی مواجه است و به همین دلیل می‌کوشد هزینه‌های دولتی را کاهش دهد. بر این مبنا، به نظر نمی‌رسد مقام‌های حکومتی بودجه بیشتری برای حفاظت و مراقبت از گونه‌های حیات‌وحش اختصاص دهند.