گزارش تازه شورای امنیت سازمان ملل متحد که روز جمعه منتشر شد، نکاتی تازه‌ از عملکرد طالبان را آشکار کرد. بخشی از این گزارش به تلاش‌های سراج‌الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و سرپرست وزارت داخله ( کشور) طالبان، برای احاطه بر منابع درآمدزا در افغانستان اشاره دارد و می‌گوید حقانی می‌خواهد بزرگ‌ترین پروژه انتقال گاز منطقه یعنی پروژه تاپی را در کنترل خود داشته باشد.

به گزارش تلگراف اندیا، اختلاف مقام‌های طالبان سر تقسیم مناصب پردرآمد نسبت به گذشته بیشتر شده و در این رابطه میان سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت کشور طالبان، و ملا برادر، معاون سیاسی نخست‌وزیر طالبان، اختلاف‌های جدی بروز کرده است. در گزارش شورای امنیت آمده با اینکه برادر در دولت «نفوذ کمتری» دارد، همچنان از حمایت ادارات استان‌های جنوبی برخوردار است.

علاوه بر این، او به دنبال کنترل روند به رسمیت شناختن طالبان، آزادسازی دارایی‌های افغانستان در خارج از این کشور و افزایش کمک‌های خارجی است.

درگیری‌ها و رقابت این دو سر پست‌های دولتی و کنترل منابع مالی و طبیعی و کانال‌های قاچاق کالاهای تجاری است و بزرگ‌ترین شکاف رقابتی میان دو پایگاه اصلی قدرت در قندهار و کابل را به وجود آمده است. گروه قندهار عمدتا متشکل از ملاهای وفادار به هبت‌الله آخوندزاده است، در حالی که در جناح مستقر در کابل، بسیاری از اعضای کابینه حضور دارند؛ از جمله حقانی، سرپرست وزارت داخله، ملا محمد یعقوب، سرپرست وزارت دفاع و همچنین چهره خاموش اما فعال طالبان عبدالحق وثیق، رئیس استخبارات این گروه.

به گزارش شورای امنیت، قندهاری‌ها انزواطلب، از نظر مذهبی محافظه‌کارتر و در امور بین‌الملل بی‌تحرک‌اند. در حالی که پایگاه قدرت در کابل خود را عمل‌گراتر و مایل به مشارکت بین‌المللی در ازای به رسمیت شناختن و کمک‌های اقتصادی نشان می‌دهد؛ اگرچه اقدام‌های آن‌ها تا امروز از دیدگاه‌ها یا سیاست‌های معتدل‌تر آنان شواهد زیادی ارائه نمی‌دهد. 

گزارش تازه شورای امنیت سازمان ملل نشان می‌دهد که در کنار اختلاف‌های درونی طالبان برای کسب مناصب مهم و راهبردی در کابینه این گروه، تلاش سران این گروه برای کنترل مجراهای درآمدزا حاکی از زراندوزی رهبران طالبان است؛ دقیقا شبیه آنچه اکثر مقام‌های سیاسی افغانستان طی ۲۰ سال حکومت جمهوریت در جست‌وجوی آن بودند.

کنترل پروژه میلیارد دلاری تاپی برای سران طالبان درآمدی میلیون دلاری به همراه خواهد داشت و در صورت آغاز پروژه در داخل خاک افغانستان، تنها گرفتن پروژه‌های جانبی، لجستیک، تامین امنیت، استخدام کارگر (حدود ۲۰ هزار نفر) و... می‌توانند مبالغ کلانی به جیب طالبان سرازیر کنند. 

تخمین زده شده که هزینه کل پروژه حدود ۱۲ میلیارد دلار باشد. از مجموع ۱۸۱۴ کیلومتر طول این پروژه، ۸۱۶ کیلومتر داخل خاک افغانستان است و از چندین استان جنوب غربی افغانستان مانند هرات، فراه و هلمند گذر خواهد کرد. در کنار آن، کابل ۵۰۰ کیلو ولتی انتقال برق ترکمنستان نیز همراه با خط لوله گاز تا پاکستان کشیده خواهد شد و در درازمدت، خط آهن ترکمنستان از مرز تروغندی تا سپین بولک نیز در همین مسیر ساخته خواهد شد. البته هنوز مشخص نشده که کلنگ آغاز به کار پروژه تاپی در داخل خاک افغانستان چه زمان به زمین خواهد خورد اما تلاش‌های طالبان نشان می‌دهد که زمان زیادی به آغاز این پروژه نمانده است.