در ادامه اعمال محدودیت‌ها علیه زنان، که بخش عمده‌ای از آن به شکل تفکیک جنسیتی در چهار دهه استقرار جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته شده است، با افتتاح «اولین پایگاه اورژانس ویژه بانوان» در استان آذربایجان غربی، جداسازی جنسیتی در «ایستگاه‌ها و آمبولانس‌های اورژانس» به مرحله تازه‌ای وارد شده است.

به گفته فرزین رضازاده، رئیس اورژانس آذربایجان غربی، مراسم افتتاح «اولین پایگاه اورژانس ویژه بانوان» روز سه‌شنبه ۶ تیر برگزار شده و این ایستگاه با آمبولانس‌های ویژه زنان فعالیت خود را آغاز کرده است.

رئیس اورژانس آذربایجان غربی درباره دلیل آغاز جداسازی جنسیتی در آمبولانس‌های اورژانس گفت: «با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از مددجویان اورژانس ۱۱۵ را بیماران زن تشکیل می‌دهند، نیاز به حضور تکنیسین‌های زن بر بالین این بیماران در کشور مطرح بود. به همین علت، در تلاش بودیم تا با تکمیل زیرساخت‌ها و راه‌اندازی پایگاه‌های ویژه بانوان ارائه خدمات اورژانسی به این قشر از جامعه را تسهیل کنیم.»

رضازاده درباره علت آغاز جداسازی جنسیتی آمبولانس‌های اورژانس از آذربایجان غربی افزود که «چون گذرگاه مرزی تمرچین به عنوان مسیر عبوری زائران اربعین در آذربایجان غربی قرار دارد، اولین پایگاه اورژانس بانوان برای خدمات دهی به زائران زن اربعین در پیرانشهر» راه‌اندازی شده است.

رئیس اورژانس آذربایجان غربی افزود که «دومین پایگاه اورژانس ویژه بانوان نیز ظرف یک ماه آینده در شهر ارومیه به عنوان مرکز استان آذربایجان غربی» راه اندازی خواهد شد.

رضازاده گفت که «ایستگاه اورژانس ویژه بانوان» در حال حاضر «به صورت ۱۲ ساعته و با شیفت‌های صبح و عصر» فعالیت می‌کند و تکنیسین‌های امدادی آن نیز «تکنیسین‌های زن» هستند و فقط «یک تکنیسین مرد به عنوان راننده» در این آمبولانس‌ها حضور دارد.

او تاکید کرد که «ایستگاه و آمبولانس‌های اورژانس ویژه بانوان» خدمات امدادی را «فقط به زنان» ارائه می‌‌دهد، اما در پاسخ به درخواست‌های مربوط به «تصادفات رانندگی» خدماتی ارائه نخواهد کرد.

بخشی از صحبت‌های رئیس اورژانس آذربایجان غربی حاکی از آن است که طرح جداسازی جنسیتی ایستگاه‌ها و آمبولانس‌های ویژه بانوان طرحی گسترده و سراسری برای گسترش تفکیک جنسیتی در بخش بهداشت و درمان است که اجرای آن از این استان آغاز شده است.

فرزین رضازاده گفت که از این پس متناسب با «فارغ‌التحصیلی دانشجویان رشته فوریت‌های پزشکی در مقاطع کاردانی و کارشناسی» بر تعداد ایستگاه‌ها و آمبولانس‌های «ویژه بانوان» افزوده خواهد شد.

طرح «جداسازی جنسیتی در آمبولانس‌های اورژانس از چند سال پیش در میان مقام‌های وزارت بهداشت و درمان مطرح بوده است، اما در پی واکنش‌ها و اعتراض‌های عمومی و به ویژه اعتراض‌های زنان، اجرای آن چند بار متوقف شد.

پیش‌تر، در شهریور ۱۴۰۰، غفور راستین، رئیس اورژانس اصفهان، خبر داده بود که طرح راه‌اندازی آمبولانس‌های ویژه زنان در دستور کار قرار گرفته است.

مدیر فوریت‌های پزشکی استان اصفهان همان زمان گفت که بنا بر طرح جداسازی جنسیتی آمبولانس‌ها، مقرر شده است که «آمبولانس‌های ویژه زنان» در استان‌های اصلی و قطب کشور با حضور تکنیسین‌ها و امدادگران زن راه‌اندازی شود.

اجرای طرح «جداسازی جنسیتی» در آمبولانس‌های اورژانس در حالی آغاز شده است که به گفته مجتبی خالدی، سخنگوی اورژانس کشور، در حال حاضر اورژانس ایران با کمبود آمبولانس و تیم‌های امدادی مواجه است.

به گفته خالدی، «در ایران برای هر ۵۰ هزار نفر یک دستگاه آمبولانس وجود دارد»، در حالی که بنا بر استانداردهای جهانی، «حداقل باید برای هر ۱۲ هزار نفر یک آمبولانس» وجود داشته باشد. به‌علت کمبود گسترده آمبولانس، اورژانس کشور اقدام به راه‌اندازی و به‌کارگیری «موتورلانس» کرده است.

علاوه بر این، کمبود آمبولانس برای مددرسانی به شهروندان سبب شده است که به گفته مجتبی خالدی، سخنگوی اورژانس کشور، «زمان رسیدن آمبولانس به بالای سر مصدوم طولانی شود» و آمبولانس‌های اورژانس به طور متوسط بعد از «۱۱ دقیقه» به محل سوانح شدید می‌رسند. این تاخیر سالانه سبب جان باختن هزاران مصدوم در سراسر کشور می‌شود.

با این همه، مجتبی خالدی، سخنگوی اورژانس کشور، در سال ۱۴۰۰ و در پی واکنش‌های اعتراضی گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی به «راه‌اندازی آمبولانس‌های ویژه زنان»، مدعی شد که «طرح راه‌اندازی آمبولانس ویژه زنان ارتباطی به جداسازی زنان و مردان در آمبولانس‌ها ندارد» و راه‌اندازی «آمبولانس‌های ویژه بانوان، صرفا به‌منظور ارائه خدمات بهتر به بانوان» است.

نصرالله پژمانفر، نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی و از جمله حامیان جداسازی جنسیتی در حوزه درمان، پیش‌تر گفته بود که «در بیمارستان‌ها، خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده در مسیر عادی‌سازی گناه قرار گرفته‌اند.»

بسیاری از روحانیان و مقام‌های جمهوری اسلامی و همچنین نمایندگان مجلس پیش از این بارها بر لزوم «تفکیک جنسیتی» در همه امور بهداشت و درمان تاکید کرده‌اند و گفته‌اند که در حکومت اسلامی حتی «نباید یک مریض زن به دست‎ ‎نامحرم مداوا شود.»