پژوهشی جدید نشان می‌دهد زنانی که وزن خود را در سنین بالای ۶۰ سال ثابت نگه داشته‌اند، بیشتر به «طول عمر ویژه» می‌رسند و تا ۱۰۰ سال عمر می‌کنند.

مطالعه پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا نشان داد افرادی که وزن آن‌ها تغییر نکرده است، بین ۱.۲ تا دو برابر بیشتر از افرادی که ۵ درصد یا بیشتر از وزن بدن خود را از دست داده‌اند، به سن ۹۰، ۹۵ یا ۱۰۰ سالگی می‌رسند.

علاءالدین شادیاب، دانشیار دانشگاه، گفت این یافته‌ها تایید می‌کند که [حفظ] «وزن ثابت» به‌منزله هدفی برای [رسیدن به] عمر طولانی‌تر در زنان مسن است.

او می‌گوید: «چنانچه زنان سالخورده متوجه شوند که بدون تلاش وزن کم می‌کنند، ممکن است نشانه‌ای هشداردهنده از [وجود] بیماری و پیش‌بینی‌کننده کاهش طول عمر باشد.»

این پژوهشگران برای مطالعه خود، داده‌های بیش از ۵۴ هزار شرکت‌کننده در یک مطالعه آمریکایی را که به دلایل [بروز] بیماری‌های مزمن بین زنان یائسه پرداخته بود، بررسی کردند.

افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق‌اند بیشتر احتمال دارد به بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان مبتلا شوند.

این پژوهش نشان داد که ۵۶ درصد این زنان تا ۹۰ سالگی یا بیشتر زنده مانده‌اند. اما آن‌هایی که ۵ درصد وزن خود را در یک دوره سه ساله از دست دادند کمتر از آن‌هایی که وزنشان ثابت مانده بود، به طول عمر ویژه دست یافتند.

الگوی نتایج بین زنان دارای وزن طبیعی، اضافه وزن و آن‌ها که چاق بودند مشابه بود، اما آن‌ها این گروه‌ها را جداگانه بررسی کرده بودند.

پروفسور شادیاب افزود که اضافه وزن یا چاقی بین زنان مسن در ایالات متحده آمریکا معمول است.

در بریتانیا، شاخص توده بدنی سالم (BMI) بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ است، اما این عدد بین زنان ۶۵ تا ۷۴ ساله، ۲۸.۲ است.

بر اساس داده‌های سازمان ملی خدمات سلامت (NHS)، حدود سه‌چهارم بزرگسالان در این محدوده سنی اضافه وزن دارند یا چاق‌اند.

چاقی یا اضافه وزن برای مردان همین سن در ایالات متحده آمریکا و بریتانیا نیز معمول است.

این مطالعه در نشریه علوم پزشکی: پیری‌شناسی (Gerontology: Medical Sciences) منتشر شده است.