با اعلام وزارت نفت عراق مبنی بر درآمد ۳۰.۲ میلیارد دلاری حاصل از فروش نفت در پنج ماه گذشته، آمار درآمد نفتی این کشور شش برابر بیشتر از درآمد نفتی ایران در دوره مشابه زمانی از فروردین تا مرداد ۱۴۰۲ است.
سایت اکو ایران یکشنبه، ۱۲ شهریور (سوم سپتامبر)، با انتشار این آمار اعلام کرد که درآمد نفتی عراق در پنج ماه گذشته از کل درآمد پیش‌بینی‌شده ایران برای فروش نفت در سال ۱۴۰۲ بیشتر بوده است.
حتی اگر امیدوارانه به میزان فروش نفت روزانه ایران نگاه شود، بازهم فروش روزانه یک میلیون بشکه به‌مراتب کمتر از میزان فروش روزانه نفت عراق با ۳.۲ میلیون بشکه است.
از دیگر نکاتی که در این گزارش جلب توجه می‌کند، مقایسه قیمت فروش نفت دو کشور است. در شرایطی که عراق نفت خود را ۷۶ دلار به فروش می‌رساند، دولت جمهوری اسلامی برای دستیابی به سهم اندک خود در بازار ناچار شده است نفت خود را با تخفیف، بین ۲۱ تا ۴۲ دلار عرضه کند.
بر اساس اعلام داوود منظور رئیس سازمان برنامه‌وبودجه ایران، فقط ۵۰ درصد درآمدهای نفتی پیش‌بینی‌شده در بودجه ۱۴۰۲ برای پنج ماه نخست سال محقق شده است. این گفته در کنار ادعای مقام‌های دولت در خصوص رشد صادرات نفت، روشنگر آن است که احتمالا دلیل محقق‌نشدن درآمدهای پیش‌بینی‌شده، تخفیف دست‌کم ۳۰ درصدی دولت رئیسی به مشتریان نفت ایران است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پیش‌تر نیز رسانه‌ها با انتشار تحلیل‌های مختلف، به این نکته اشاره داشتند که راهبرد دولت سیزدهم، افزایش حجم صادرات است؛ ولو به قیمت ارزان‌فروشی نفت.
کارشناسان بر این باورند که تحریم‌های اعمال‌شده علیه روسیه سبب شده است که این کشور بخشی از مشتریان نفت ایران را به خود جذب کند و این موضوع دولت ابراهیم رئیسی را ناچار کرده است که برای حفظ مشتریان باقی‌مانده و حفظ بازار حداقلی خود، از حربه تخفیف در قیمت فروش استفاده کند که نامی جز سرمایه‌سوزی نمی‌توان بر آن گذاشت.
از این گذشته، شرکت‌های چین نیز که اصلی‌ترین خریدار نفت ارزان ایران به‌شمار می‌روند، به گفته «سید حمید حسینی»، رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی، به دلیل تحریم‌های آمریکا، از میدان مشترک نفتی ایران و عراق «یادآوران» خارج شده‌اند و همزمان، قراردادهایی برای افزایش استخراج از میدان‌های نفتی عراق امضا کرده‌اند.
با توجه به آمارهای منتشرشده از بازار فروش نفت ایران و رقبا، می‌توان در نهایت چنین جمع‌بندی کرد که سیاست دولت فعلی برای افزایش فروش نفت در قیاس باهمسایگان، نه‌تنها موفقیت مهمی به‌حساب نمی‌آید، که با توجه به ارزان‌فروشی از یک سو و توقف توسعه برداشت از میدان‌های مشترک از سوی دیگر، شکستی آشکار در سیاست‌های نفتی جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
