بازیکنان باشگاه استقلال تهران، شامگاه پنجشنبه ۳۰ شهریورماه، با انتشار یک متن مشترک در بخش روایتگر صفحه اینستاگرام خود، به ادامه وضعیت بحرانی در مدیریت این باشگاه و عملکرد علی خطیر، مدیرعامل استقلال، اعتراض و اعلام کردند که به دلیل دریافت نکردن مطالبات مالی خود، دیگر علاقه و رمقی برای حضور در تمرینات ندارند.
وزارت ورزش با انتخاب مدیران ضعیف برای باشگاههای دولتی استقلال و پرسپولیس، محدودیتهای مالی و منع قانونی بابت کمک به این دو باشگاه پرطرفدار تهرانی، مخالفت حکومت با فروش استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی و همچنین عملکرد صداوسیمای حکومتی مبنی بر واریز نکردن مبلغ واقعی حق پخش تلویزیونی به حساب باشگاهها، موجب شده است تا استقلال و پرسپولیس علاوه بر مشکلات مالی همیشگی برای پرداخت حقوق بازیکنان و کارکنان خود، از داشتن امکانات اولیه یک تیم فوتبال حرفهای مانند ورزشگاه اختصاصی برای انجام بازیهای خانگی نیز محروم باشند.
عمده مشکلات مالی و بدهیهای هنگفت باشگاه استقلال تهران نیز به دوران حضور مصطفی آجرلو، عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در این تیم بازمیگردد که حمید سجادی، وزیر ورزش وقت، مهرماه ۱۴۰۰، پس از انتخاب کردن او بهعنوان مدیرعامل استقلال با صرف هزینههایی که بسیار بیشتر از درآمد باشگاه بودند و صدور چکهای بدون پشتوانه برای خرید بازیکنان داخلی و خارجی -اگرچه یکبار استقلال را به قهرمانی لیگ برتر رساند-، اما چالهای عمیق و بیحسابوکتاب برای آبیپوشان پایتخت کند که سه مدیرعامل بعدی هنوز موفق به پر کردن آن نشدهاند.
اکنون بازیکنان استقلال تهران در بیانیه مشترک خود، ضمن اشاره به اینکه هنوز بین ۳۰ تا ۴۰ درصد از مطالبات فصل گذشته خود را دریافت نکردهاند و برای بازیهای فصل جدید نیز ریالی به حسابشان واریز نشده است، گفتند «سرخورده و ناامید» شدهاند و در کنایه به مدیرعامل جدید آبیها نوشتند که «این باشگاه آدم بزرگ میخواهد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آرامش نسبی که پس از صحبتهای جواد نکونام در برنامه فوتبال برتر به دلیل تعطیلات لیگ و برگزار نشدن بازیهای استقلال به وجود آمده بود، پنجشنبه بار دیگر از بین رفت تا با توجه به درگیریها و اختلافات شدید جواد نکونام، سرمربی استقلال با مدیرعامل باشگاه، به نظر برسد که بیانیه جدید نیز با حمایت نکونام منتشر شده است.
در متن بیانیه اعتراضی استقلالیها آمده است: «سلام به هواداران فهيم استقلال؛ شرايط بحرانی، وعدههای پوچ و تو خالی، عدم جذب اسپانسر، پرداخت نشدن ۳۰ تا ۴۰ درصد از مطالبات فصل گذشته، واریز نشدن ریالی از قرارداد فصل جديد، عدم تعامل و احترام به مجموعه تیم، بیتوجهی به مشكلات بازيكنان، انتشار اخبار جهتدار در فضای مجازی و رسانه و انواع و اقسام مشکلات، ما را کاملا ناامید و سرخورده کرده است. به احترام هواداران و نام استقلال، مدتی چشم روی مسائل زیادی بستیم، ولی این میزان از بیتوجهی و بیاعتنایی نوبر است. تلاش کردیم در جلسه با مدیریت باشگاه، مشکلات را مطرح و حل کنیم، اما درخواستمان برای جلسه رد شد. آنجا بود که فهمیدیم گوش شنوایی وجود ندارد و باید حرفمان را با شما بزنیم.»
بازیکنان در ادامه این بیانیه با ذکر این نکته که «هر روز یک وعده پوچ و توخالی میشنویم» نوشتند: «قرار بود تا قبل از روز دهم شهریورماه، طلب فصل گذشته تسویه شود، اما این هم از جنس همان وعدهها بود. سه ماه گذشته نه خبری از پول است و نه اسپانسر... تا تکلیفمان روشن نشود، سکوت نخواهیم کرد. دیگر رمقی هم نداریم که تمرین کنیم، چراکه کاملا روشن و مبرهن است برخیها نهتنها دنبال جام و قهرمانی نیستند، بلکه میخواهند استقلال را كوچک و به يک تیم معمولی تبدیل کنند. استقلال تیم بزرگی است و برای بزرگی کردن، افکار و آدم بزرگ میخواهد. به امید روزی که استقلال و هوادارانش به آرامش برسند.»
پیش از این، بازیکنان تیم پرسپولیس تهران نیز در مصاحبههای مختلف بابت دریافت نکردن هیچ مبلغی از ابتدای فصل جدید لیگ برتر تاکنون، گلایه کرده بودند و از مسئولان وزارت ورزش درخواست حل بحران مالی باشگاه را داشتند.
در شرایطی که رقبای استقلال و پرسپولیس در آنسوی آبهای خلیج فارس محدودیت خاصی برای صرف هزینه و خرید باکیفیتترین بازیکنان دنیای فوتبال ندارند و زیرساختهای باشگاهها در کشورهایی همچون عربستان سعودی، امارات و قطر به کیفیت جهانی و اروپایی رسیده است، خالی بودن حساب باشگاههای استقلال و پرسپولیس برای امور روزمره و پرداخت به کارکنان و بازیکنان، برای دهها میلیون هوادار این دو باشگاه نکتهای دردناک است.
به نظر میرسد فوتبال و ورزش نیز مانند سایر حوزههای مهم و ضروری، ازجمله آموزشوپرورش، اقتصاد خانوارها، بحرانهای اجتماعی، هنر یا محیطزیست، برای مقامات ارشد جمهوری اسلامی همچنان بیاهمیتاند و علی خامنهای و منصوبانش، حمایت همهجانبه مالی از نهادهای حکومتی مانند حوزههای علمیه یا گروههای شبهنظامی و تروریستی در کشورهای دیگر را به رفع بحرانهای اقتصادی در جامعه ایران و هزینه معقول برای ورزش و تفریح جوانان ایرانی ترجیح میدهند.