سیزده زندانی سیاسی به بند زندانیان مواد مخدر فرستاده شدند

گزارش هرانا از بلاتکلیفی زندانیان سیاسی و محرومیت آن‌ها از حقوق اولیه

ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این اقدام را بر خلاف «اصل تفکیک جرائم» عنوان کرده است - IHRNGO

سیزده زندانی سیاسی به بند زندانیان مواد مخدر زندان قزلحصار کرج منتقل شده‌اند. به گزارش هرانا، این افراد روز چهارشنبه به دستور اشکان کمالی، رئیس زندان قزلحصار، به بهانه حل مشکلات آن‌ها از بند امن واحد ۳ زندان خارج شدند. این زندانیان همراه با توهین زندانبانان به سالن دارالقرآن واحد ۴ این زندان که محل نگهداری زندانیان جرائم مرتبط با مواد مخدر است، منتقل شده‌اند. آن‌ها در زمان انتقال از بردن وسایل شخصی از‌جمله لباس‌ها و دیگر امکانات خود محروم ماندند.

لقمان امین‌‌پور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام‌ جمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، کامیار فکور، احمدرضا حائری، رضا سلمان‌زاده، جعفر ابراهیمی و مسعود رضا ابراهیمی‌نژاد، زندانیان سیاسی، روز چهارشنبه  ۲۹ شهریورماه، به واحد ۴ این زندان که محل نگهداری زندانیان جرائم مرتبط با مواد مخدر است، منتقل شدند. این افراد از آن روز تاکنون، به دستور رئیس زندان مذکور، اجازه برقراری تماس تلفنی با خانواده و بستگان خود را ندارند.

ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران این اقدام را بر خلاف «اصل تفکیک جرائم» عنوان کرده و به نقل از یک منبع مطلع نوشته است که سعید ماسوری، افشین بایمانی، حمزه سواری، لقمان امین پور، سامان یاسین (صیدی)، محمد شافعی و مطلب احمدیان، در تاریخ یازدهم مردادماه، از زندان رجایی شهر کرج به بند هشت زندان اوین منتقل شدند. آن‌ها در زمان انتقال از بردن وسایل شخصی از‌جمله لباس‌ها و داروهای خود محروم ماندند.

اکثر این زندانیان با اتهام‌هایی چون محاربه و افساد فی‌الارض مواجه شده بودند و برخی از آن‌ها پیش از این، احکام اعدام دریافت کرده بودند. سعید ماسوری به ظن عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۳۸۱ در دادگاه انقلاب تهران با اتهام محاربه به اعدام محکوم شد، ولی در ‌‌‌‌نهایت حکم او به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.

افشین بایمانی در دادگاه انقلاب تهران به اتهام محاربه از‌طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق، به اعدام محکوم شد که این حکم نیز در نهایت به حبس ابد تقلیل یافت.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

حمزه سواری لفته نیز در ۱۶ سالگی در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۴، بازداشت شد و در دادگاه انقلاب اهواز به اتهام فساد فی الارض، محاربه و اقدام علیه امنیت ملی، به اعدام محکوم شده بود و نهایتا حکم صادره علیه او به حبس ابد تقلیل یافت.

مطلب احمدیان در دادگاه انقلاب به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون به ۳۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است. سامان (یاسین) صیدی، دهم مهرماه ۱۴۰۱، در جریان خیزش سراسری در تهران بازداشت شد. او به محاربه، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم و اقدام علیه امنیت ملی متهم و در دادگاه عمومی و انقلاب تهران به اعدام محکوم شد. پس از مدتی این حکم در دیوان‌عالی کشور نقض شد و پرونده او برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شد.

زرتشت احمدی راغب در دادگاه انقلاب تهران به پنج سال و هشت ماه حبس که پنج سال آن قابل‌اجرا است و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد. احمدرضا حائری در دادگاه انقلاب تهران به سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد. کامیار فکور در جریان خیزش سراسری بازداشت و در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به هشت ماه حبس محکوم شد.

همچنین حکم تعلیقی محکومیت دو سال حبس فکور بابت اتهام تشویش اذهان عمومی در پرونده سال ۱۴۰۰ صادره از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اجرا در آمده که ۸ ماه به میزان حکم فعلی او اضافه شده است.

رضا سلمان‌زاده نیز در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به سه سال و ۸ ماه حبس محکوم شده بود. جعفر ابراهیمی در دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام اجتماع و تبانی به چهار سال و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس و همچنین بابت مجازات تکمیلی به دو سال محرومیت از فعالیت و عضویت در گروه‌ها و منع خروج از کشور محکوم شده بود.

لقمان امین‌پور، سپهر امام‌جمعه و مسعود رضا ابراهیمی‌نژاد، سه تن دیگر از زندانیان سیاسی‌اند که پیش‌تر به حبس محکوم شده‌اند.

بر اساس گزارش نهادهای حقوق بشری، وضعیت زندانیان سیاسی در ایران ازنظر دستیابی به حقوق اولیه انسانی، در وضعیت وخیمی قرار دارد. از سوی دیگر، فشارهای امنیتی مانند بازداشت، احضار و احکام بلند‌مدت نیز در یک‌ماه گذشته افزایش قابل‌توجهی داشته است.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده در هرانا، شهریور‌ماه ۱۴۰۲ با ۲۴ مورد اعدام، محکومیت‌های متعدد، احضارها، نقض گسترده حقوق زندانیان، نقض پایدار آزادی بیان، تجمعات کارگران به‌‌ویژه در زمینه معوقات مزدی، همراه بوده است.

از‌جمله موارد محرومیت از دادرسی عادلانه، داشتن وکیل و بلاتکلیفی در زندان، می‌توان به ماشالله کرمی، پدر محمد‌مهدی کرمی، معترض اعدام‌شده در جریان خیزش سراسری اشاره کرد. او علی‌رغم گذشت یک ماه از زمان دستگیری، کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به‌ سر می‌برد و بی‌خبری از وضعیتش، موجب افزایش نگرانی خانواده و بستگان او شده است.

مهدی اعتمادسعید، بازیگر و نمایش‌‌پرداز، نیز علی‌رغم گذشت بیش از سه ماه و همسرش نرگس سرداری، دانش‌آموخته روانشناسی، پس از گذشت ۲۷ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشت و بلاتکلیف‌اند.