یک ماه پس از حمله و اهانت غلامرضا جمشیدیها، از استادان بسیجی و رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، او از هرگونه بازخواستی مصون مانده است، اما مدیران دانشگاه تهران دست‌کم ۳۰ دانشجو را به دلیل انتشار فیلم «حمله و اهانت» و اعتراض به اهانت‌های جمشیدیها، پرونده تشکیل داده‌اند و آنان را به «کمیته انضباطی» احضار کردند.

پیش‌تر، کانال‌های فعالان دانشجویی گزارش داده بودند که  غلامرضا جمشیدیها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ۱۴ آبان با خشونت و رفتار توهین‌آمیز، کارت دانشجویی یکی از دانشجویان را ضبط کرده و پس از رفتن جمعی از دانشجویان برای بازپس‌گیری کارت این دانشجو به حوزه‌ ریاست، به آن‌ها نیز فحاشی و حمله کرده است.

یک ماه پس از آن ماجرا، نهاد «شوراهای صنفی دانشجویان کشور» یکشنبه، ۱۹ آذر (۱۰ دسامبر)، از «پرونده‌سازی برای بیش از ۳۰ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران» گزارش داد.

در این گزارش تاکید شده است که پس از «حمله فیزیکی و هتاکی دور از شأن غلامرضا جمشیدیها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، به دانشجویان، که منتج به تجمع اعتراضی دانشجویان و در نهایت، دخالت حراست و تعهد این نهاد به بررسی و جبران این رفتار ناپسند شد»، دستکم «۳۰ دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با اتهام شرکت در این تجمع اعتراضی، به کمیته انضباطی» احضار شده‌اند.

بنا به این گزارش، با گذشت یک ماه از حمله و اهانت غلامرضا جمشیدیها به دانشجویان، این مقام دانشگاه تهران «با هیچگونه بازخواستی مواجه نشده و برخلاف وعده حراست، هیچگونه پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از طرف او بابت این رفتار ناشایست» صورت نگرفته است.

شوراهای صنفی دانشجویان کشور تاکید کرد که «قطعا این شیوه مواجهه سرکوبگرانه، غیرقانونی و غیراخلاقی با دانشجویان»، ضمن «ناامن کردن بستر روانی دانشگاه و ایجاد تقابل، منجر به ایجاد التهاب بیشتر در فضای دانشگاه» خواهد شد.

پیش‌تر، حمله و اهانت رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در روز ۱۴ آبان به دانشجویان، اعتراض گسترده دانشجویان و نیز کاربران فضای مجازی را برانگیخته بود.

در ویدیو منتشرشده از حمله و فحاشی غلامرضا جمشیدیها به دانشجویان، مشاهده می‌شود که او، در مقام رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و در حضور چند تن از کارمندان و اعضای هیئت‌رئیسه این دانشکده، با فریادهای «من امروز اومدم دعوا کنم»، دانشجویان را تهدید می‌کند.

در بخشی از این ویدیو، پس از اینکه یک دانشجوی دختر با اعتراض به جمشیدیها، یادآوری می‌کند که «اینجا آکادمی است»، جمشیدیها دانشکده را «فاحشه‌خانه» و دانشجویان را «فاحشه» می‌نامد و با یورش به دانشجویان، آن‌ها را به «اخراج» تهدید می‌کند.

غلامرضا جمشیدیها، عضو سازمان بسیج اساتید، مدیر گروه علوم اجتماعی اسلامی، و عضو گروه تحول در علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی است و علاوه بر چند سمت دیگر، ریاست دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران را بر عهده دارد. او همچنین با حکم محمد مقیمی، رئیس این دانشگاه، همزمان به مسند «رئیس کمیسیون تخصصی مشورتی علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران» نیز منصوب شده است.

جمعی از فعالان دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه، چهارشنبه، ۱۷ آبان، در بیانیه‌ای در حمایت از دانشجویان دانشگاه تهران و برای اعتراض به حمله و اهانت غلامرضا جمشیدیها به دانشجویان، نوشتند: «ما دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبایی تمام‌قد در کنار دانشجویان علوم اجتماعی تهران ایستاده‌ایم و هیچ‌گونه توهین به دانشجو و ساحت دانشگاه را تاب نمی‌آوریم.»

آنان در این بیانیه ضمن اشاره به «فیلم فحاشی غلامرضا جمشیدیها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی تهران»، تاکید کردند که او در حالیکه بر مسند ریاست دانشکده تکیه زده است، «با وقاحت تمام، دانشجویان را فاحشه و دانشکده را فاحشه‌خانه» خوانده است.

در این بیانیه همچنین تاکید می‌شود که «چنین منشی به‌هیچ‌وجه از سوی فردی که ادعای ریاست یک محیط علمی را بر عهده دارد، پذیرفته نیست» و «جمشیدیها نه‌تنها فاقد پیشینه علمی مناسب است، بلکه حداقلی‌ترین صلاحیت‌های لازم برای ارتباط اجتماعی را هم دارا نیست».

فعالان دانشجویی در بیانیه خود همچنین با اشاره به اهانت‌های چند مقام دانشگاهی، از جمله روسای چند دانشکده دیگر، به دانشجویان، تاکید کردند که «توهین به دانشجویان» به «سنتی در میان روسای دانشکده‌ها» تبدیل شده و حتی «در دانشکده زبان و ادبیات فارسی نیز عبدالرضا سیف» فضا را برای هرگونه فعالیت علمی و دانشجویی محدود کرده و «حتی پا از قلمرو خود فراتر گذاشته، دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا را «رقاص» خطاب می‌کند.»

غلامرضا جمشیدیها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، در واکنش به اعتراضات دانشجویان، در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا مدعی شد که «دست دادن» و «روبوسی» دانشجویان دختر و پسر او را «منقلب» کرده است.

با گذشت بیش از یک ماه از ماجرای مزبور، او از هرگونه عذرخواهی رسمی بابت اهانت به دانشجویان خودداری کرده است و در مقابل، در این مدت برای دست‌کم ۳۰ دانشجو به دلیل اعتراض به رفتار اهانت‌آمیز او، پرونده تشکیل شده و به کمیته انضباطی احضار شده‌اند.

با تداوم فشارها بر دانشجویان و فعالان دانشجویی در دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌های ایران، دانشجویان دانشگاه‌های تهران، بهشتی (ملی)، علامه طباطبایی، فردوسی مشهد، اصفهان و یزد، با انتشار بیانیه مشترکی در روز دانشجو، تاکید کردند که «دستگاه سرکوب با مداخله حداکثری در فضای دانشگاه، به دنبال خاموش ‌کردن صدای جنبش دانشجویی است».

در این بیانیه آمده است که «مقاومت در برابر این سلطه‌گری بی‌حدوحصر که حذف تشکل‌های دانشجویی و علم‌‌‌کردن آیین‌نامه‌های انضباطی ضددانشگاهی فقط جلوه‌هایی از آن است، ضروری‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسد».

در بخش دیگری از این بیانیه نیز تاکید می‌شود که دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی ایران، «تشکل‌های دانشجویی مستقل» را به هر شکل ممکن حذف می‌کند تا «فضا برای جولان گروه‌های همدست سرکوبگران مهیا شود»، و مدیران دانشگا‌ه‌ها «آیین‌نامه‌هایی را با هدف سرکوب مضاعف و جرم‌انگاری فعالیت دانشجویی» به اجرا گذاشته‌اند.

در این بیانیه همچنین آمده است که «روزانه دانشجویان زن با برخوردهای تحقیرآمیز نیروهای حراست و حجاب‌بانان مواجه می‌شوند» و «سرکوبگر سعی در تحمیل اقتدار خود بر همگان دارد»، در حالیکه «امروز جنس پوشالی اقتدارش، آشکار شده‌ است».

با این حال، مدیران دانشگاه‌ها و وزارتخانه‌های علوم و بهداشت همچنان در حال تشدید سرکوب دانشجویان‌اند و حتی فعالیت «شورای صنفی و رفاهی دانشجویان» را در بسیاری از دانشگاه‌ها تحمل نمی‌کنند ؛تا آنجا که در تازه‌ترین نمونه، دبیران و اعضای شورای صنفی رفاهی موقت دانشگاه زنجان، در تصمیمی دسته‌جمعی، کتبی و رسمی از عضویت در این شورا استعفا کردند.

اعضای شورای صنفی دانشگاه زنجان در نامه خود دلیل استعفا و انحلال این شورا را «همکاری نکردن» مدیران این دانشگاه بیان کرده‌اند و می‌افزایند که همکاری نکردن «دانشگاه و معاونت دانشجویی» در حل مشکلات متعدد دانشجویان این دانشگاه، «اصلی‌ترین عامل استعفای معترضانه‌ نمایندگان دانشجویان و انحلال شورای صنفی دانشگاه زنجان» است.

از آغاز خیزش سراسری شهروندان ایران در شهریور ۱۴۰۱ و پس از اینکه بسیاری از دانشگاه‌ها به کانون‌های اعتراض علیه نظام جمهوری اسلامی تبدیل شدند، اهانت مدیران دانشگاه‌ها، حراست، و وزارت علوم و بهداشت علیه دانشجویان و برخوردهای خشونت‌آمیز با آنان، بسیار افزایش یافته است.

بنا به اعلام نهادهای حقوق‌بشری، فقط در چند هفته اول خیزش سراسری، دست‌کم ۷۰۰  نفر بازداشت شدند. افزون بر آن، صدها دانشجو در دانشگاه‌های سراسر کشور به‌ دلیل حمایت از اعتراض‌ها، و در ماه‌های اخیر، به دلیل سر باز زدن از رعایت حجاب اجباری، با حکم کمیته‌های انضباطی از تحصیل «تعلیق» یا به‌کلی «اخراج» شده‌اند.