پژوهشگران می‌گویند دارویی را کشف کرده‌اند که عمر حیوانات آزمایشگاهی را تقریبا تا ۲۵ درصد افزایش می‌دهد. آن‌ها امیدوارند که این کشف بتواند روند پیری انسان را نیز کندتر کند.
به گزارش بی‌بی‌سی، دانشمندان در جریان آزمایش‌هایشان دریافتند که موش‌ها با مصرف این دارو، به رغم کهولت سن، بسیار جوان‌تر به نظر می‌رسند. این موش‌ها سالم‌تر و قوی‌تر بودند و در عین حال در مقایسه با سایر موش‌ها کمتر به سرطان مبتلا می‌شدند.
محققان می‌گویند در حال حاضر این دارو روی انسان‌ها نیز در حال آزمایش است، اما هنوز مشخص نیست که آیا روی انسان نیز اثرات مشابهی دارد یا نه.
در طول تاریخ، دست‌یابی به عمر طولانی‌تر همواره بخشی از رویای بشر بوده است. با این حال، دانشمندان مدت‌هاست که متوجه شده‌اند روند پیری تغییرپذیر است. به گفته آن‌ها، اگر غذای حیوانات آزمایشگاهی کاهش یابد بیشتر عمر می‌کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تحقیقات در زمینه پیری و علل بروز آن و همچنین یافتن راهی برای کند کردن تاثیرات آن روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود و محققان می‌کوشند فرایندهای مولکولی پیری را کشف و دست‌کاری کنند.
یک گروه بین‌المللی از دانشمندان در بریتانیا و سنگاپور، پروتئینی به نام اینترلوکین-۱۱ را بررسی کردند و دریافتند که سطح این پروتئین با افزایش سن افزایش می‌یابد و در بدن انسان به التهاب منجر می‌شود. محققان می‌گویند که این پروتئین چند سوئیچ بیولوژیکی را، که روند پیری را کنترل می‌کنند، تغییر می‌دهد.
محققان در جریان تحقیقات خود دو آزمایش انجام دادند. در نخستین آزمایش، موش‌ها به‌گونه‌ای مهندسی شدند که قادر به تولید اینترلوکین-۱۱ نباشند. در دومین آزمایش، محققان صبر کردند تا موش‌ها به سن ۷۵ هفتگی برسند (تقریبا برابر با ۵۵ سال عمر یک انسان)، سپس به‌شکل منظم به آن‌ها دارویی دادند تا اینترلوکین-۱۱ را از بدنشان خارج کند.
نتایج این پژوهش، که در مجله نیچر منتشر شد، نشان داد که عمر موش‌ها بسته به آزمایش و جنسیت آن‌ها بین ۲۰ تا ۲۵ درصد افزایش یافته است.
دو موش همسن؛ سمت چپی به‌طور طبیعی پیر شده، اما به موش سمت راست داروی ضدپیری داده شده است- MRC Laboratory of Medical Sciences/Duke University
موش‌های آزمایشگاهی معمولا در اثر سرطان می‌میرند، اما این آزمایش نشان داد که موش‌های بدون اینترلوکین-۱۱ کمتر به این بیماری مبتلا می‌شدند. این موش‌ها همچنین عملکرد عضلانی بهتری داشتند، لاغرتر بودند و موهای سالم‌تری داشتند.
با این حال، پروفسور استوارت کوک، یکی از این پژوهشگران، درباره اعتبار داده‌های به‌دست‌آمده گفت: «می‌کوشم خیلی هیجان‌زده نشوم.»
او با بیان اینکه این داده‌ها بیش‌ازاندازه خوب به نظر می‌آیند گفت که «قطعا» بر این باور است که این دارو ارزش آزمایش در زمینه مقابله با پیری انسان را دارد. به گفته او، اگر این کار موفقیت‌آمیز باشد، تاثیر آن تحولی بزرگ خواهد بود و خود او نیز آماده است که این دارو را مصرف کند.
با این همه، دانشمندان می‌گویند هنوز مشخص نیست که این دارو روی انسان نیز اثر مشابهی داشته باشد. اینترلوکین-۱۱ در دوران اولیه رشد انسان نقش مهمی بازی می‌کند. به‌ندرت ممکن است فردی متولد شود که توانایی تولید آن را نداشته باشد. اگر هنگام تولد بدن قادر به ترشح اینترلوکین-۱۱ نباشد در نحوه اتصال استخوان‌های جمجمه تغییر ایجاد می‌شود و بر مفاصل و نحوه ایجاد دندان‌ها تاثیر می‌گذارد. با این حال، پژوهشگران بر این باورند که در مراحل بعدی زندگی اینترلوکین-۱۱ در پیشرفت روند پیری نقش منفی دارد.
دانشمندان می‌گویند آزمایش‌ها هنوز کامل نشده‌اند، اما داده‌ها نشان می‌دهند که این دارو قابل اطمینان است. پروفسور کوک می‌گوید، در نظر مردم مصرف دارو برای طولانی‌تر شدن عمر آسان‌تر از محدود کردن کالری است. او افزود: «آیا می‌خواهید از ۴۰ سالگی تا پایان عمر نیمه‌گرسنه زندگی کنید، فقط به خاطر اینکه قرار است پنج سال دیگر بیشتر عمر کنید؟ من نمی‌خواهم.»
محققان سنگاپوری نیز می‌گویند با اینکه آزمایش روی موش‌ها انجام شده است، امید آن وجود دارد که این یافته‌ها برای سلامتی انسان نیز موثر باشد.
آن‌ها می‌گویند با توجه به اینکه اثرات مشابهی در مطالعه روی سلول‌ها و بافت‌های انسانی مشاهده شده، این پژوهش گامی مهم به سوی درک بهتر پیری است و این روش می‌تواند پیری را به تعویق بیندازد.
