کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان روز چهارشنبه ۳۱ ژوییه (۱۰ مرداد) اعلام کرد که برای کمک به نیازمندان در افغانستان ۵۶ درصد کسر بودجه دارد.  

در این گزارش آمده است که این سازمان برای سال ۲۰۲۴ به ۲۱۵.۹ میلیون دلار نیاز دارد که تاکنون تنها ۹۴.۷ میلیون دلار آن تامین یا به پرداخت آن تعهد شده است.  

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان هشدار داد که این کمبود بودجه، ارائه کمک‌های نقدی به خانواده‌های آسیب‌پذیر را کاهش و آسیب‌پذیری کسانی را که هنوز از بسته‌های کمکی بهره‌مند نمی‌شوند، افزایش می‌دهد. 

این سازمان اعلام کرد که قصد دارد در سال ۲۰۲۴ بیش از نیم میلیون نفر از جمعیت آسیب‌پذیر افغانستان را از طریق ارائه کمک‌های نقدی تحت حمایت قرار دهد، اما ابتدا باید بودجه موردنیاز برای این هدف تامین شود. 

این گزارش می‌افزاید که برنامه‌های مشارکتی و توانمند سازی زنان، رفاه و نیازهای اولیه و مبارزه با خشونت‌های جنسیتی در افغانستان در خطر قرار دارد و تامین بودجه این نهاد یک نیاز فوری است؛ زیرا زنان و دختران در افغانستان با افزایش تهدید‌ها از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت و محدودیت‌ اشتغال کار و ممنوعیت تحصیل رژیم طالبان مواجه‌اند و بدون بودجه اضافی، فراهم کردن محیطی امن برای زنان و دختران افغانستان مسیر نخواهد شد.  

این گزارش می‌افزاید که خشونت‌های مبتنی بر جنسیت، ازدواج زودهنگام، محدودیت تحصیلی و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی در افغانستان افزایش یافته و ایمنی، آسایش و آینده زنان را به خطر انداخته است.  

در این گزارش آمده است که کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگان در نظر دارد در سال ۲۰۲۴ از طریق فعالیت‌های حفاظتی هدفمند از جمله حمایت‌های روانی و اجتماعی، ارائه‌ خدمات مناسب، گفت‌وگوهای اجتماعی، افزایش آگاهی و ظرفیت سازی، به ۵۰هزار زن کمک کند. در حالی که طالبان با وضع محدودیت‌ها و کاهش بودجه این نهاد، برنامه‌های توانمند‌سازی زنان را با چالش مواجه کرده‌اند و کمبود بودجه «فرصت‌های مشارکت در جامعه، توانمند سازی زنان در بخش آموزش و فعالیت‌های اقتصادی و خدمات حمایتی ضروری به زنان و دختران در افغانستان» را به خطر می‌اندازد. 

نزدیک به سه سال از حاکمیت رژیم طالبان بر افغانستان می‌گذرد و طالبان بر خلاف تعهداتشان در مذاکرات دوحه با ایالات متحده آمریکا، حقوق زنان در افغانستان را نقض کرده‌اند. آ‌ها تحصیل آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم را ممنوع و زنان را از کار کردن در سازمان‌های خصوصی از جمله نهادهای امدادرسان منع کرده‌اند؛ محدودیت‌هایی که جامعه جهانی را هم از کمک به افغانستان دلسرد کرده است.  

بر اساس چندین گزارش سازمان ملل متحد، بیش از نیمی از جمعیت افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و طالبان هم به فقر فزاینده در این کشور هیچ اعتنایی نمی‌کنند و بخش عمده از درآمدهای افغاستان برای خرید تجهیزات نظامی و تامین هزینه‌های خود آن‌ها صرف می‌شود.