پس از سرنگونی بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه و متحد دیرین کرملین، سرنوشت پایگاه‌های هوایی و دریایی روسیه در خاک سوریه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
به گزارش یورو نیوز، روسیه دو پایگاه نظامی در سوریه دارد‌ــ پایگاه دریایی طرطوس در ساحل مدیترانه و پایگاه هوایی حمیمیم در نزدیکی شهر بندری لاذقیه‌ــ که از مهم‌ترین مواضع راهبردی نظامی کرملین به شمار می‌روند.
بین این دو، پایگاه طرطوس به‌ویژه حیاتی است زیرا امکان دسترسی مستقیم روسیه به دریای مدیترانه را فراهم می‌کند و پایگاهی برای رزمایش‌های دریایی، استقرار ناوهای جنگی و حتی میزبانی زیردریایی‌های هسته‌ای محسوب می‌شود.
اما به گزارش خبرگزاری تاس روسیه، شورشیان سوری کنترل کامل استان لاذقیه را، که هر دو پایگاه در آن واقع شده‌اند، به دست گرفته‌اند.
دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، می‌گوید اقدام‌هایی در جریان است تا «با کسانی که قادر به تضمین امنیت پایگاه‌های نظامی‌اند ارتباط برقرار شود».
رسانه‌های دولتی روسیه مدعی‌اند تضمین سرنوشت این پایگاه‌ها بخشی از توافق با روسیه بوده است که به بشار اسد و خانواده‌اش پناهندگی داده شد.
آیا روسیه در حال خارج کردن دارایی‌های نظامی‌اش است؟
اما گزارش‌های متعدد حاکی از آن است که روسیه در حال خروج نیرو و تجهیزات از پایگاه‌هایش در سوریه است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
سازمان اطلاعات نظامی اوکراین (HUR) گزارش داده است: «روس‌ها کاروانی از هواپیماهای ترابری نظامی را برای عقب‌نشینی از سوریه به کار گرفته‌اند تا نیروها، تسلیحات، و تجهیزات نظامی را بارگیری کنند.»
بر اساس گزارش رویترز، تصاویر ماهواره‌ای از پایگاه طرطوس نشان می‌دهد که دست‌کم سه کشتی جنگی این بندر را ترک کرده‌اند و در فاصله حدود ۱۳ کیلومتری از ساحل در دریا لنگر انداخته‌اند.
بنا بر اعلام اندیشکده «موسسه مطالعات جنگ»، تصاویر ماهواره‌ای در ۹ دسامبر نشان می‌دهند که کشتی‌های روسی در وضعیت آماده‌باش در فاصله حدود هشت کیلومتری غرب بندر قرار دارند.
عقب‌نشینی اجباری برای کرملین به چه معنا خواهد بود؟
به نوشته یورونیوز، از دست دادن حضور نظامی در سوریه شکستی بزرگ برای روسیه خواهد بود. این مکان از لحاظ جغرافیایی و راهبردی برای مسکو حیاتی است تا بتواند دارایی‌های نظامی‌اش را به کشورهای آفریقایی که در آن‌ها عملیات انجام می‌دهد منتقل کند.
یورونیوز می‌نویسد، سرنگونی سریع رژیم اسد به جاه‌طلبی‌های روسیه برای گسترش نفوذش در خاورمیانه ضربه زد. سرعت برق‌آسای پیشروی شورشیان و تصرف دمشق تا حدی به نبود حمایت قاطع کرملین از اسد، به‌دلیل تمرکز بر جنگ اوکراین، نسبت داده شد.
اما رسانه‌های دولتی روسیه به نقل از منابع آگاه گزارش داده‌اند که مسکو قصد دارد در جریان روند انتقال قدرت در سوریه با شورشیان تعامل داشته باشد، تا در نهایت بتواند پایگاه‌های نظامی‌اش را در خاک سوریه حفظ کند.
