روزنامه فرانسوی لوموند در مطلبی نوشت که دولتهای غربی از جمله ایالات متحده، در مواجهه با طالبان تسلیم «واقعیت سیاسی» شدهاند و این رویکرد بر ارزشهای اصولی مانند آزادی زنان و حق تحصیل چیره شده است.
ژاک فولورو، خبرنگار بخش بینالملل این روزنامه، در این مطلب اشاره میکند که تا سپتامبر ۲۰۲۴ جامعه جهانی هنوز میان صرفا کمک بشردوستانه و تلاش برای ثباتبخشی به رژیم طالبان سرگردان بود و نمیدانست با افغانستان چگونه رفتار کند، اما اکنون آن دوران به پایان رسیده و رویکرد جهان در مقابل طالبان روشن است.
نویسنده این مطلب با اشاره به گفتگوها میان طالبان و هیئتهای سیاسی کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی در ماههای اخیر، افزود که کشورهای غربی به نام «مبارزه با تروریسم و نیز برای حفظ نفوذشان در منطقه» به تعامل با طالبان روی آوردهاند.
براساس این گزارش «در پایان سال ۲۰۲۴، تصاویر منتشرشده از کاروان خودروها در کابل که لوموند به آن دست یافته، نشان میدهد که اعضای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در پایتخت افغانستان با مسئولان اداره استخبارات طالبان و برخی مقامهای سیاسی دیدار کردهاند» و اگرچه گفتگوهای اطلاعاتی میان آمریکا و طالبان از زمان سقوط کابل در سال ۲۰۲۱ در دوحه در جریان بود، این نخستین سفر علنی یک هیئت امنیتی آمریکا به افغانستان است و نشانه آغاز فصلی جدید در روابط میان طالبان و جهان تلقی میشود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
روزنامه لوموند آزادی زندانیان آمریکایی از زندان طالبان را «ژست حسن نیت» خواند و نوشت که آزادی رایان کوربت و ویلیام مککنتی در ماه ژانویه و همچنین آزادی جورج گلزمن در اواسط مارس به همین دلیل صورت گرفت. جورج گلزمن پس از سفر هیئت آمریکایی به رهبری آدم بوئلر، نماینده ویژه رئیسجمهوری ایالات متحده در امور زندانیان، به کابل و ملاقات با وزیر خارجه طالبان آزاد شد. امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان هم تصریح کرد که آزادی جورج گلزمن، نشاندهنده «اراده افغانستان برای گفتگوی واقعی بر پایه احترام متقابل» است. شهروندان آمریکایی آزادهشده هرکدام حدود دوسال در زندانهای طالبان بودند، بیآنکه اتهامشان روشن شده باشد و مشخص نیست طالبان آنان را به چه دلیل به زندان انداخته بودند.
به دنبال سفر هیئت آمریکایی به کابل و آزادی جورج گلزمن، آمریکا پاداشهای اعلامشده برای بازداشت سراجالدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و وزیر داخله طالبان و همچنین دو عضو دیگر این شبکه به نامهای یحیی حقانی و عبدالعزیز حقانی را هم لغو کرد. انس حقانی، برادر سراجالدین حقانی، این اقدام را «دستاورد سیاسی» خواند و ذبیحالله مجاهد گفت که این اقدام در پی درخواست طالبان از هیئت آمریکایی در جریان سفر به کابل صورت گرفت.
ذبیحالله مجاهد روز سهشنبه گذشته در مصاحبه با العربیه اعلام کرد این گروه خواستار برقراری روابط رسمی با ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان است.
دیپلماسی اروپایی در سکوت
روزنامه لوموند نوشت که کشورهایی چون بریتانیا، آلمان، دانمارک، هلند و نروژ، با وجود آنکه بهطور رسمی طالبان را بهرسمیت نمیشناسند، روابط کاری و رفتوآمد دیپلماتهایشان به کابل را آغاز کردهاند. فرانسه و کانادا هنوز سیاست سختگیرانهتری دارند، اما حتی پاریس هم در سکوت، ارتباطات امنیتی با طالبان را حفظ کرده است.
به نوشته این روزنامه، نقطه عطف جدید بازگشایی بخش خدمات کنسولی سفارت افغانستان در اسلو بود که تحت هدایت دیپلمات منصوب طالبان انجام شد. گامی رسمی که به باور نویسنده لوموند، «هرچند بدون به رسمیتشناسی کامل انجام شد، نشانه چرخش آهسته اروپا است».
لوموند خاطرنشان کرد که جامعه جهانی اکنون در حال پیروی از راهبرد سازمان ملل برای تشویق شاخههای میانهروتر طالبان است. به باور این روزنامه، افرادی مانند سراجالدین حقانی، رهبر شبکه حقانی، «در مقابل چهرههای افراطی چون هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، که در جنوب منزوی است و ایدئولوژی سختگیرانه و ضددزن را نمایندگی میکند» میانهرو محسوب میشوند.
این روزنامه افزود با وجودی که انتظار میرود اختلافهای داخلی طالبان به این گروه آسیب بزند، «وحدت، ارزشی بنیادین برای طالبان است».