بومیان آمریکایی در شهر مینیاپولیس، به منظور محافظت از جامعه خود گشت‌های شبانه راه‌اندازی کرده‌اند. این در حالی‌ست که تعدادی از کسب وکارهای متعلق به بومیان در جریان چند روز اعتراض و تخریب در این منطقه، مورد حمله قرار گرفته و خسارت دیده است.  

رهبران جامعه بومیان می‌گویند که خشم و حس حاشیه‌نشینی ساکنان (که اکثرا آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار هستند) را که منجر به آتش زدن برخی ساختمان‌های شهر، از جمله بانک‌ها و مشروب فروشی‌ها شده است، درک می‌کنند، اما خیلی از آنها می‌گویند تخریب سوپرمارکت‌ها و داروخانه‌ها صرفا به جامعه صدمه می‌زند.

جمعه شب گذشته، در حالی که یک تجمع مسالمت‌آمیز بزرگ در مینیاپولیس ناگهان تبدیل به جریانی خشونت‌آمیز و خرابکارانه شد، گروهی از مردان بومی آمریکا سوار بر کامیون‌ها کار گشت‌زنی در محله‌های شهر را آغاز کردند. 

در حالی که مقام‌های رسمی از ساعت هشت شب حکومت نظامی برقرار کرده‌اند، رهبران جامعه بومیان می‌گویند که از دفتر جیکوب فری، شهردار مینیاپولیس، برای کمک به حفاظت از شهر مجوز حضور در خیابان‌ها گرفته‌اند. 

به رغم شورش‌های ۱۹۹۲ میلادی در لس آنجلس، که عمدتا مشاغل آمریکایی‌های کره‌ای تبار را به علت خشم ناشی از بی‌اعتمادی هدف گرفته بود، به نظر می‌رسد وضعیت در مورد اعتراض‌های مینیاپولیس متفاوت باشد. ساختمان‌های متعلق به بومیان به طور خاص هدف حمله معترضان قرار نگرفته است، بلکه آن‌ها هم در جریان تخریب‌های کلی شهر آسیب دیده‌اند. 

به گفته لیسا بلانجر، یکی از مدیران مسئول جنبش سرخپوستان آمریکا (AIM)‌، جامعه بومیان آمریکا به طور سنتی همراه با آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار اعتراض کرده است و مدت زمانی طولانی بخشی از جنبش حقوق مدنی محسوب می‌شده است.  

خانم بلانجر گفت: «اعتراضات در حمایت از کشته شدن وحشیانه جرج فلوید آغاز شد، اما یک‌شبه به خشونت کشیده شد.  کنترل اعتراضات از دست معترضان در رفت و به شورش تبدیل شد، طوری که کار به غارت و دزدی از ساختمان‌ها و مکان‌های ضروری و بسیاری از کسب و کارها در جامعه ما کشید. »‌

او افزود: «طی سالیان دراز مسایل مختلف مبارزاتی بسیاری وجود داشته که ما می‌بایست علیه آن می‌ایستادیم و تظاهرات می‌کردیم. بنابراین ما همیشه در سطوح ملی و محلی با جوامع آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در این اعتراض‌ها مشارکت و همکاری می‌کردیم.»‌

به گفته او دفتر آقای فری نامه‌هایی به این سازمان داده است ( که او آنها را به ما نشان داد) که آنها را مجاز می‌کند تا در نقش حفاظتی، پس از ساعت هشت شب در خیابان‌ها حضور یابند (دفتر شهردار هنوز واکنشی به درخواست‌ها برای ابراز نظر در این باره  نشان نداده است.)

در حالی که آتش اعتراض‌ها در آمریکا شعله‌ورتر می‌شود، اظهارات خانم بلانجر به پیچیدگی وضعیت مینیاپولیس و شهرهای دیگر می‌افزاید. 

اگرچه خیلی‌ها از اعتراضاتی که از مرگ جرج فلوید (مرد غیرمسلح آفریقایی‌تبار به دست پلس آمریکا) نشات گرفته است،  حمایت می‌کنند، اما در مقابل عده‌ای دیگر نیز از خشونت‌ها انتقاد می‌کنند و می‌گویند که خرابی‌ها بیش از حد بوده است. عده‌ای نیز می‌گویند که نابود کردن کسب وکارها به‌ویژه در دوران همه‌گیری جهانی کرونا، به جامعه آسیب می‌زند. 

تیم والز، فرماندار مینه‌سوتا، روز شنبه، پس از چهارمین روز اعتراض‌های مسالمت‌آمیز همزمان با آتش زدن و خسارات وارده در مینیاپولیس، گفته  که ۸۰ درصد معترضان احتمالا از مناطقی دیگر و از خارج از شهر آمده‌اند، اما نگفت که چگونه به این محاسبات رسیده است. 

آقای والز گفت: «شهرهای مینیاپولیس و سنت پل مورد حمله قرار گرفته‌اند» و اقدامات خرابکارانه «تلاشی سازمان‌یافته است برای بی‌ثبات کردن جامعه مدنی.»

این اظهارات البته در سخنان ملوین کارتر، شهردار آمریکایی‌-آفریقایی‌تبار شهر سنت پل در همسایگی مینه‌سوتا، نیز انعکاس یافت. او هم بدون ارائه شواهدی برای اظهارات خود، گفت: «آن دسته از افرادی که دست به اقدامات تحریک‌آمیز می‌زنند، در واقع از درد و رنجی که بسیاری از اعضای جامعه متحمل شدند، سوء‌استفاده می‌کنند.» 

مایکل گز، مدیرعامل موسسه توسعه سمیرکان ( Smerican Indian Community Development Corporation)، درباره گشت‌های راه‌اندازی شده گفت: «‌ما از جامعه‌‌‌مان حمایت می‌کنیم.»