راس ویلسن سرپرست سفارت آمریکا در افغانستان، روز یکشنبه در دیدار آنلاین با مدیران رسانه‌های افغانستان گفت که طالبان توقع دارند هفت هزار زندانی دیگر آنان نیز ازبند دولت افغانستان رها شوند. آقای ویلسن گفت که رهاسازی هفت هزار زندانی طالب براساس صورت‌جلسه مشخص در توافق صلح میان طالبان و دولت آمریکا آمده است.

او همچنین گفت که طالبان تاکنون به هیچ کدام از تعهدات خود در قبال توافق صلح عمل نکرده‌‌اند، در حالی که حالا می‌خواهند هفت هزار زندانی دیگرشان هم از زندان آزاد شوند. آقای ویلسن گفت همه بخش‌های توافق صلح با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند. کسی نمی‌تواند یک بخش از توافق را کنار بگذارد و خواستار اجرای بخش دیگر باشد.

هم‌زمان، محمد نعیم وردک سخنگوی تیم مذاکره‌کننده طالبان نیز به رسانه‌ها گفت که در دیدار جمعه‌شب زلمی خلیل‌زاد نماینده ویژه دولت آمریکا در امور صلح افغانستان، با تیم مذاکره‌کننده طالبان، یک بار دیگر مساله رهاسازی تعداد دیگری از طالبان مطرح شده است.

بحث آزادسازی طالبان از زندان‌های افغانستان، قبل از این نیز از سوی طالبان مطرح شده بود. گروه طالبان حدود سه ماه قبل نیز درخواست کرده بودند که آزادسازی هفت هزار طالب و ایجاد یک نظام اسلامی جزو صورت جلسه اصل مذاکرات صلح قرار بگیرد.

اما واقعا امکان آزادسازی هفت هزار زندانی طالبان وجود دارد؟ یا دولت افغانستان حاضر است که این هفت هزار زندانی دیگر را نیز آزاد کند؟

محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در نخستین نشست شورای عالی مصالحه ملی گفت که دولت افغانستان با آزادسازی پنج هزار زندانی طالبان، هزینه خود را برای روند صلح در افغانستان پرداخته است و حالا نوبت طالبان است که که به تعهدات خود در قبال روند صلح پابند باشند و آتش‌بس را در افغانستان برقرار کنند. این اظهار نظر آقای غنی نشان می‌دهد که دولت افغانستان دیگر حاضر نیست، بیشتر از این به طالبان امتیاز بدهد. تا زمانی که آتش‌بس درازمدت یا دائمی در افغانستان برقرار نشود، به نظر نمی‌رسد که دولت افغانستان حاضر شود حتی یک زندانی طالب دیگر را نیز آزاد کند. از سوی دیگر اظهارات سرپرست سفارت آمریکا در کابل نیز نشان می‌دهد برخلاف دور قبلی، این بار دولت آمریکا هیچ فشاری بر روی دولت افغانستان برای آزادسازی هفت هزار زندانی طالب، وارد نخواهد کرد. مگر این که طالبان تمامی تعهدات خود را در قبال توافق صلح عملی کنند.

در کنار آن گزارش‌های متعددی وجود دارد که اکثریت افراد از میان پنج هزار زندانی طالبی که دولت افغانستان به عنوان حسن نیت در قبال روند صلح آزاد کرده بود، دوباره به صفوف گروه طالبان پیوسته‌اند و حتی عده‌‌ای رهبری جنگ را علیه دولت افغانستان به دست گرفته‌اند. تعداد زیادی از این طالبان آزاد شده، یا دوباره در حین ارتکاب جرم و جنایت بازداشت شده‌‌اند، یا در جریان نبرد‌ها کشته شده‌‌اند. بنابراین آزادسازی هفت هزار زندانی از زندان‌های دولت افغانستان به جز این که تنور جنگ را در افغانستان داغ‌تر کند، هیچ گونه تاثیر دیگری نخواهد داشت.

تاکید بیش از حد طالبان بر آزادسازی هفت هزار طالب زندانی از بند دولت افغانستان، نشان می‌دهد که این گروه در جنگ‌های شدید و خونین دو سه ماه گذشته تلفات بسیار بالایی داشته‌‌است. منابع امنیتی در افغانستان می‌گویند هزاران نفر از اعضای طالبان در طول جنگ‌های هلمند، کندهار، نیمروز، هرات، بدخشان و استان‌های دیگر در طول دو سه ماه گذشته به قتل رسیده‌‌اند. به همین دلیل سنگر‌های طالبان تا حد زیادی خالی شده است و آن‌ها تلاش دارند تا با آزادی زندانیان خود از زندان‌های دولت افغانستان، کمبود نیرو را جبران کنند.

با این حال به نظر نمی‌رسد هم دولت افغانستان و هم کشور‌های بانفوذ از جمله آمریکا، تمایلی به آزادسازی طالبان زندانی تا قبل از توافق قطعی آتش‌بس داشته باشند. تنها پس از آتش‌بس می‌توان بر چگونگی آزادسازی طالبان صحبت کرد.