تنش میان ایران، آمریکا و اسرائیل در خط مقدم تحولات خاورمیانه قرار دارد و جهان در انتظار وقوع رخداد بزرگی است که ممکن است در واپسین روزهای ترامپ در کاخ سفید و در آستانه انتقال قدرت در ایالات متحده اتفاق افتد؛ به ویژه این‌که اسرائیل متهم به ترور محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای ایران شده و سالگرد کشته شدن قاسم سلیمانی توسط پهپادهای آمریکایی در بغداد نزدیک به فرا رسیدن است.

هرچند تهران از درگیر شدن با واشنگتن طفره‌ می‌رود و از تشدید تنش با آن نگرانی دارد، اما تهدیدهای لفظی تهران در مورد حمله به اسرائیل افزایش یافته است و ترور فخری‌زاده درست در زمانی اتفاق افتاد تا ایران اندکی از درگیری با "شیطان بزرگ" فاصله بگیرد و خود را در این مقطع حساس مشغول برادر کوچک‌ترش، اسرائیل کند.

البته در مورد احتمال تشدید فشارهای آمریکا علیه ایران در واپسین روزهای ترامپ در قدرت، صحبت‌های بسیاری شده است و برجسته‌ترین نکته‌ای که به آن اشاره شده است، تلاش‌های تهران برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض رویارویی با ایالات متحده است؛ زیرا هر اقدامی که در حال حاضر علیه ایران اتخاذ شود می‌تواند بر روند بازگشت به مذاکره برای دستیابی به توافق جدیدی با جو بایدن، رئیس جمهوری آینده آمریکا تأثیر بگذارد.

با این حال، این موضوع تنها به خواسته های ایران مربوط نمی‌شود؛ زیرا حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران تا آخرین لحظاتی که ترامپ در کاخ سفید باشد محتمل است و ایالات متحده برای تأکید این تصمیم و برای مقابله با هرگونه تحرکات احتمالی ایران آمادگی گرفته و حضور نظامی خود را در اطراف ایران، چه در دریا و چه در پایگاه‌های نظامی نزدیک به این کشور، تقویت کرده است. واشنگتن برای نشان دادن آمادگی خود به این اقدام، بمب افکن‌های استراتژیک خود را در دو مورد بر فراز منطقه مرزی با ایران به پرواز درآورد.

تهران برخلاف شعارهای مماشات با آمریکا، در حال حاضر شعارهای تندی علیه اسرائیل سر می‌دهد؛ اما این شعارهای تهدید آمیز مانند چهل سال گذشته و از زمان روی‌کار آمدن آیت‌الله خمینی در حد جنگ لفظی باقی مانده و در عمل هیچ اقدامی علیه اسرائیل اتخاذ نشده و نمی‌شود.

آویو کوخاوی، رئیس ستاد ارتش اسرائیل، هفته گذشته اعلام کرد که در سال ۲۰۲۰، نیروهای این کشور حدود پانصد عملیات نظامی را علیه پانصد هدف در نقاط مختلف انجام داده اند، هرچند وی شمار حملات انجام شده علیه اهداف ایرانی را مشخص نکرده است، اما روشن است که صدها حمله علیه اهداف ایران در قلمرو عراق و سوریه انجام شده است. اسرائیل که در گذشته تمایلی به پذیرش مسئولیت چنین حملاتی را نداشت، در هشتم ماه نوامبر گذشته ویدیوهایی از حمله به مواضع ایران در جنوب دمشق را به رسانه‌ها توزیع کرد. اما به صراحت می‌توان گفت که ایران در همین مدت توانست بیش از پانصد شعار و بیانیه علیه اسرائیل منتشر کند.

البته میزان شعارهای تهدید آمیز تهران علیه اسرائیل پس از کشته شدن قاسم سلیمانی و محسن فخری‌زاده افزایش چشمگیری یافته است تا حدی که روزنامه کیهان نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی ایران، حمله به شهر حیفا در اسرائیل را پیشنهاد کرد، شهری که مقر اقلیت بهایی است که دولت ایران آن را در داخل کشور به شدت تحت تعقیب دارد و جایی که محله عرب نشین «وادی نسانس» که در گذشته هدف حمله موشکی ایران قرار گرفت در آن واقع شده است.

در بحبوحه تشدید جنگ لفظی اخیر، روزنامه "جوان" وابسته به سپاه پاسداران معتقد است که می‌توان با یک ضربه دشمن را شکست داد. سعید جلیلی، دبیرکل سابق شورای امنیت ایران، فاش کرد که کشورش هشت سال پیش یک پیروزی قاطع را از دست داد. در حالی‌که غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه، "نابودی ایالات متحده و اسرائیل را با یک ضربه محکم پیشنهاد کرده است." این در حالی است که رهبران ایران به طور مکرر تأکید می‌کنند که این اقدام در"زمان مناسب" انجام خواهد شد؛ اما مقامات برجسته دولت آیت‌الله‌ها پیوسته اصرار می‌ورزند که نابودی اسرائیل بیش از هفت و نیم دقیقه طول نخواهد کشید.

در واقع، ایران نه‌تنها در پاسخ به حملات اسرائیل به همین شعارهای واهی و توخالی بسنده کرده بلکه با تلاش برای تضعیف جوامع عربی، تل‌آویو را در راستای گسترش حضور در جهان عرب کمک کرده است. تهران تا به حال هیچ آسیبی به اسرائیل نرسانده اما با ترویج فرقه‌گرایی و دامن زدن به اختلافات گروهی، نفوذ خود را در شرق جهان عرب گسترش داده است. ایران با حمایت روزافزون از گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به خود در عراق، سوریه و لبنان، وحدت و ثبات کشورهای یادشده را دچار چالش کرده و با سازماندهی کودتای حوثی‌ها در یمن، شبه‌نظامیان حوثی را در جنگ علیه دولت مشروع یمن کمک کرد. افزون بر آن، تهران دست به اقدامات مشابهی در بحرین زد،‌ اما با شکست روبه‌رو شد. رژیم ایران همواره سعی می‌کند، گروه‌های مختلف مذهبی و قومی را در هر کشوری که ممکن باشد به شورش تحریک کند و از میان آنها افرادی را از آرژانتین گرفته تا تایلند برای جاسوسی و انجام عملیات خرابکارانه انتخاب کند و از این دستاورد خود به عنوان برگه فشاری در گفت‌وگوها بهره‌برداری کند و نقش مشکوک خود را حفظ کند.

البته سیاست ایران، باعث تضعیف اقدام مشترک عربی شده و در عوض، توانایی‌های اسرائیل را افزایش داد و زمینه اظهار همدلی یا سکوت جهان در برابر نقض قطعنامه‌های سازمان ملل متحد توسط اسرائیل را فراهم کرد. رژیم ایران در کمتر از یک سال، پانصد بار هدف حملات اسرائیل قرار گرفته است، اما پانصد خنجر تفرقه‌افکنی به پیکر جهان عرب زده است؛ در حالی‌که برای پاسخگویی به دولت متجاوز، منتظر "زمان مناسب" است. البته تجربه چهل سال گذشت سیاست ایران ثابت کرده است که  "زمان مناسب" پاسخگویی به اسرائیل هرگز فرا نخواهد رسید.