پژوهش جدیدی نشان می‌دهد مرگ‌ومیر ناشی از ویروس کرونا در کشورهایی که بیش از نیمی از جمعیتشان اضافه‌ وزن دارد، ۱۰ برابر بیش از سایر کشورها است. انگلستان از این لحاظ بدترین کشور شناخته شده است.

تحلیل‌های فدراسیون جهانی چاقی نشان می‌دهد که میان کشورهایی که در دوره همه‌گیری بیشترین آسیب را دیده‌اند و کشورهایی که چاقی از معضلات خاص آن‌ها است، ارتباط وجود دارد. بریتانیا چهارمین کشور جهان از نظر نرخ بالای چاقی و سومین کشور از لحاظ بالا بودن نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹ است.

این فدراسیون معتقد است اگر کشورها فکری برای کاهش چاقی مردم خود می‌کردند، می‌شد از صدها هزار مورد مرگ‌ومیر جلوگیری کرد زیرا از هر ۱۰ مرگ ناشی از کووید-۱۹،  ۹ مورد در کشورهایی با نرخ بالای چاقی رخ داده است.

محققان دولتی، سن و سال را تنها عامل مهم در ابتلا به بیماری شدید و مرگ ناشی از کووید-۱۹ اعلام کرده‌اند، اما چاقی هم یکی از چند عامل زمینه‌ای است که در افزایش احتمال ابتلا به بیماری شدیدتر و مرگ، موثر شناخته شده است.

دولت بریتانیا در نظر دارد روز پنجشنبه و همزمان با روز جهانی چاقی، اقدامات جدیدی برای مبارزه با چاقی انجام دهد.

در گزارش فدراسیون جهانی چاقی آمده است که دو میلیون و ۲۰۰ هزار مورد از دو و نیم میلیون مورد مرگ‌ومیر، در کشورهایی رخ داده است که نرخ چاقی بالایی دارند. این فدراسیون افزوده است نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در کشورهایی که نرخ چاقی پایینی دارند، یعنی کمتر از ۴۰ درصد جمعیتشان چاق‌ هستند، کمتر بوده و از ۱۰ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر تجاوز نکرده است.

همزمان این پژوهش نشان می‌دهد هر کشوری که نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کووید بالایی دارد (بیش از ۱۰۰ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر)، بیش از ۵۰ درصد جمعیتش اضافه‌ وزن دارند. مثلا ویتنام کمترین آمار مرگ‌ومیر کرونا را در جهان دارد و در فهرست اضافه ‌وزن‌دارها، دومین کشور از آخر است؛ اما بریتانیا سومین نرخ بالای مرگ‌ومیر را دارد و چهارمین کشور از نظر نرخ چاقی است.

دکتر تیم لوبشتاین، نویسنده این گزارش و مشاور ارشد راهبردی فدراسیون جهانی چاقی و استاد مدعو دانشگاه سیدنی، گفت: «حالا می‌دانیم همه‌گیری بعدی که در انتظار مردم جهان است، همه‌گیری چاقی است. کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی را ببینید که هم نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹ و هم نرخ چاقی بزرگسالان در آن‌ها کم است. در این کشورها سلامت عمومی بر اساس دسته‌ای از معیارها از جمله اضافه‌وزن مردم در اولویت قرار دارد و در این همه‌گیری نتیجه مثبتش را شاهدیم.»

وی افزود: «دولت‌ها نسبت به ارزش اقتصادی سلامت مردم و زیان‌هایی که این مسئله برایشان دارد بی‌توجه بوده‌اند. در دهه اخیر با آن که دولت‌ها در جلسات سازمان ملل برای خود اهدافی تعریف کرده‌اند اما همچنان در مبارزه با چاقی موفق نبوده‌اند. نشانه‌های خطر، پیش از کووید-۱۹ هم آشکار بود و مشکلات چاقی به این همه‌گیری بیشتر دامن زد. این مسئله را پیش‌تر و در هنگام همه‌گیری مرس، اچ‌۱ان۱ و سایر بیماری‌های تنفسی هم دیدیم.»

یوهانا رالستون، مدیرعامل فدراسیون جهانی چاقی، می‌گوید: «آشکار است که رسیدگی نکردن به علل بروز چاقی در دهه‌های گذشته عامل وقوع صدها هزار مورد مرگ بود که می‌شد جلوی آن‌ها را گرفت.»

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که این گزارش، «زنگ خطری» برای دولت‌ها است تا با چاقی مردم خود مقابله کنند.

دکتر تدروس آدهانوم قبریسوس، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، گفت: «رابطه میان چاقی و نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹، آشکار و منطقی است. سرمایه‌گذاری در زمینه سلامت عمومی و انجام اقدامات هماهنگ بین‌المللی برای مبارزه با علل ریشه‌ای چای یکی از بهترین راه‌هایی است که به کشورها در بهبود سامانه‌های سلامت عمومی پس از پایان همه‌گیری کمک می‌کند. از همه کشورها می‌خواهیم این فرصت را غنیمت شمارند.»