اگر سبزی‌خوردن را جلوی مهمانی که سررشته‌ای از فرهنگ غذایی ما ندارد بگذارید احتمالاً گمان می‌کند برایش سالاد آورده‌اید اما یادتان رفته آن را هم بزنید!

در سفره ایرانی اگرچه غذاهای پختنی را تا ساعت‌ها می‌جوشانیم و آب برنج با ارزش را برای دم کردن دور می‌ریزیم، اما در عوض در کنار غذا یک بشقاب سبزی تروتازه می‌گذاریم که هم کلی خاصیت دارد و هم طعم دلخواه خودمان را به غذا  می‌دهیم.

بسته به این‌که در کدام قسمت ایران یا افغانستان  زندگی کنید و چقدر به سبزی‌های محلی و کوهی دسترسی داشته باشید، بشقاب سبزی‌خوردن شما متفاوت خواهد بود.

پای ثابت سبزی‌خوردن معمولا تره(گندنه)، ترتیزک (شاهی) ریحان و نعنا هستند که بسته به فصل، منطقه جغرافیایی و ذائقه ، سبزی‌های تروتازه دیگری هم به آن اضافه می‌شود.

اگر طرفدار طعم تیز و تلخ هستید احتمالاً ترخون و مرزه هم جزوی از بشقاب سبزی‌خوردن شماست. اگر هوادار گیاهان تند و آبدار باشید جوانه پیاز، پیازچه و تربچه انتخاب‌های مناسبی است. برای زیباتر شدن بشقاب سبزی‌خوردن می‌توانید ساقه پیازچه و یک سمت تربچه را قاچ بزنید و برای یک ساعت در آب سرد بگذارید. می‌بینید که کناره‌های برش خورده مثل شکوفه از هم باز می‌شود.

جعفری، گشنیز و موسیر هم باب غذاهای سیر و پیاز دار است . آن‌ها با عطر خودشان ، دهان را خوشبو نگه می‌دارند.

بعضی از سبزی‌ها که معمولا برای آشپزی کاربرد دارند را هم می‌توان به‌عنوان سبزی‌خوردن استفاده کرد اما دقت کنید که حتماً از قسمت جوانه تازه آن باشد که هم ترد و تازه است و طعم بهتری دارد. جعفری، شنبلیله، شوید و اسفناج انتخاب‌های خوبی هستند.

در بعضی از مناطق سبزی‌خوردن را همراه پنیر سر سفره غذا می‌گذارند. تجربه من می‌گوید، پنیر تازه بهترین انتخاب است. هرچند باید جانب احتیاط را رعایت کرد و آن را  از مراکز معتبر  خرید.

گردو هم بعضی‌اوقات در کنار بشقاب سبزی‌خوردن هست مخصوصاً اگر پنیر هم آن دوروبرها باشد. سر سفره افطار چند خرما هم به این ترکیب خوشمزه اضافه می‌شود. در ماه رمضان سبزی خوردن معمولا همراه غذاهایی مثل کتلت و کوکو، سر میز غذا می‌رود و ممکن است چند برش گوجه یا چند گوجه گیلاسی هم کنارش گذاشته شود. 

چند سال است که سبزی‌فروش‌های دوره‌گرد کار را برای سبزی دوست‌ها راحت کرده‌اند. به‌جای خرید چند کیلوگرم سبزی تازه که با خانواده‌های کم‌جمعیت جور نیست می‌توان به‌راحتی به‌اندازه مصرف اعضای خانواده، دسته‌های کوچک پنجاه یا صد گرمی خرید و مطابق با ذائقه، باهم مخلوط کرد.

اگر هم در ایران یا افغانستان زندگی نمی‌کنید و دسترسی به سبزی‌فروش‌ها ندارید خودتان دست به کار شوید. در باغچه شخصی یا باغچه‌های اشتراکی محله جایی را آماده کنید و سبزی خوردن خودتان را عمل بیاورید. 

باقیمانده سبزی که از سر سفره برگشته را می‌توانید در یک دستمال نمدار پنبه‌ای برای چند روز در یخچال نگه‌دارید یا آن را خردکرده و با یک تخم‌مرغ به‌عنوان صبحانه میل کنید.

نیازی به گفتن نیست که اگر نان بربری یا سنگک داغ دم دستتان هست هیچ میان وعده غذایی به خوشمزگی یک غازی نان و پنیر نیست. نوش جان!