دو ستاره الهام‌بخش ورزش زنان جهان روز سه‌شنبه در میان بهت و حیرت دوستداران، از المپیک توکیو کنار رفتند.

به گزارش شبکه خبری سی‌ان‌ان، تصمیم سیمون بایلز، پرافتخارترین ژیمناست تاریخ آمریکا، به کناره‌گیری از فینال مسابقات ژیمناستیک تیمی زنان در روز سه‌شنبه، بار دیگر مسئله فشار خردکننده‌ای را که ورزشکاران تراز اول جهان تحمل می‌کنند مطرح کرد.

بایلز بعد از اعلام تصمیمش گفت که لازم است مراقب سلامت روان خودش باشد، و ورزشکارها هم «بالاخره آدم‌اند.»

تنها چند ساعت پیش از آن، نائومی اوساکا، تنیس‌باز ژاپنی و برنده چهار عنوان گرند اسلم جهان، که آخرین مشعل المپیک را به دست گرفت و آتشدان استادیوم توکیو را روشن کرد، در دور سوم بازی‌های تنیس زنان شکست خورد و کنار رفت.

اوساکا هم گفت که فشارها و توقعات مردم و رسانه‌ها نقش مهمی در عملکردش داشته است. او در تیرماه در توییتی نوشت: «از زمان مسابقات اوپن آمریکا در سال ۲۰۱۸ بارها دچار افسردگی شده‌ام، و کنار آمدن با این وضع برایم خیلی سخت است... من آدمی درونگرا هستم، سخنور نیستم، و پیش از صحبت با رسانه‌ها دچار اضطراب شدیدی می‌شوم.»

اوساکا برای ژاپنی‌ها اسطوره المپیک توکیو بود. روی بیلبوردهای سراسر توکیو چهره او نقش بسته بود و همه انتظار داشتند که به‌راحتی مدال طلا را ببرد.

بایلز هم روز سه‌شنبه زیر نگاه همه جهانیان بود. توقع از این ژیمناست ۲۴ساله آنقدر بالا بود که حتا پیش از شروع بازی‌های المپیک، یک ایموجی از چهره او ساخته شد.

به نوشته سی ان ان، فشار روانی روی ورزشکارها پدیده تازه‌ای نیست، اما اکنون وارد دوران تازه‌ای می‌شویم که ورزشکاران تراز اول جهان دیگر بیمی از بازگو کردن آن ندارند.

اوساکا اولین بار بود که پس از انصراف از شرکت در مسابقات اوپن فرانسه، به زمین تنیس بر می‌گشت.

او هم مثل بایلز به طور صریح از مشکلات ستاره بودن صحبت کرده بود.

پیشتر، مایکل فلپس، شناگر رکوردشکن آمریکایی که ۲۸ مدال المپیک در کارنامه‌اش دارد گفته بود که فشار ورزش روانی او را دچار افسردگی کرده بود.