خبرگزاری مهر در گزارشی «اختصاصی»، از یکی از پاساژهای تهران انتقاد کرد که چرا «یلدا و جشن سایبان یهود» را تلفیق کرده است. 

در این گزارش از مرکز خرید نام برده نشده اما آمده است: «در این میان در یکی از پاساژهای معروف شمال شهر تهران هم در یکی از طبقات چنین دکوری را بر پا کرده و اینفلوئنسرهای زیادی را به سمت خود کشانده تا بتوانند هم پاساژ را در این روزها تبلیغ کنند، هم تم یلدایی آن را. در طبقه انتهایی این پاساژ دکوری کوچک قرار داده شده که مردم زیادی با آن عکس یادگاری می‌گیرند، اما چه تعداد از آنها می‌دانند که این دکور تلفیقی از جشن یلدا و جشن سایبان یهودیان است!»

در عکس‌هایی که آن گزارش منتشر کرده است، نشانه‌های معمول یلدا مثل انار، هندوانه، و خرمالو را می‌بینیم، در حالی که انارها از سقف آویزان شده‌اند و زیر سایبانی قرار دارند. کریمی می‌نویسد: «کرسی و چراغ علاءالدین در کنار طبق‌های خرمالوو انار و آجیل و پرتقال یادآور یلدای ایرانی خواهد بود، اما این دکور سقفی سبز با پوششی از گیاهان دارد و از آن میوه‌های فصل آویزان است.»

به گفته او، استفاده از سایبان تداعی‌گر جشن مذهبی «سوکت» یا «جشن سایبان‌ها» است که در تورات آمده است و هر سال به مدت یک هفته در ماه عبری تیشری، توسط یهودیان جهان، از جمله ایران، جشن گرفته می‌شود. 

کریمی با اشاره به استفاده از سایبان در این جشن یهودیان، می‌نویسد: «درست مانند دکور یلدا، که سایبانی پوشیده از برگ درختان و انار دارد و از دیوارهای پوشیده با برگش میوه‌هایی مانند انگور آویزان شده است و زیر این سایبان نیز کرسی ایرانی قرار دارد!»

این گزارش سپس مدعی می‌شود که در ایران آزادی مذهب وجود دارد و می‌افزاید: «تلفیق یک جشن ایرانی با جشن دیگر، آن هم در یک دکور، تنها می‌تواند به تحریف آن بینجامد. به خصوص آن‌که اینفلوئنسرهای مختلفی نیز به این مکان رفته و بدون آگاهی آن را تبلیغ می‌کنند. همچنین، تصاویر این دکور نیز اکنون از شبکه‌های تلویزیونی ایران در حال پخش است.»

خبرنگار مهر سپس می‌گوید که صاحبان مرکز خرید می‌بایست با «صاحب‌نظران و متخصصان» مشورت می‌کردند، و این سوال را مطرح می‌کند که نکند «با هدف و مقصودی خاص از آگاهی اندک شهروندان استفاده کرده و نسبت به ترویج این جشن در کنار جشن یلدا اقدام کرده‌اند.»

کریمی نویسنده این گزارشگر سال‌ها است برای رسانه‌هایی همچون ماهنامه «همشهری سرزمین من»، «مهر نو»، «نسیم بیداری»، «جهانگردان»‌، «آزما»، و «مسافران» می‌نویسد. 

پای این گزارش خبرگزاری مهر به روزنامه‌های اسرائیل هم باز شده است. روزنامه «اورشلیم پست» مطلبی به قلم بنجامین وینتال در این مورد منتشر کرد و تیتر زد:‌ «رسانه حکومتی در ایران به مرکز خریدی در تهران به دلیل «ترویج عید یهودی» حمله کرد.» 

وینتال در گزارش خود یادآوری کرد که خبرگزاری مهر متعلق به سازمان تبلیغات اسلامی است.

گزارش «اورشلیم پست» به ید طولای حکومت ایران در یهودستیزی و نشانه‌های آن اشاره کرد؛‌ از اعدام حبیب القانیان در اوایل استقرار نظام جمهوری اسلامی تا کاهش شدید جمعیت یهودیان ایران که از ۸۰ هزار نفر در روزهای قبل از انقلاب ۵۷، امروز به کمتر از ۱۰ هزار نفر رسیده است.

ده‌ها هزار یهودی ایرانی در ایران و سایر کشورها، همچون آمریکا و إسرائيل، هم جشن یلدای ایران را بزرگ می‌دارند و هم جشن سایبان‌های یهودیان را. جالب این‌جا است که وزارت خارجه اسرائیل در یادداشتی راجع به عید «سوکوت» در صفحه فارسی خود، به استفاده از «ترنج» در آن اشاره می‌کند و می‌نویسد: «ترنج در زبان عبری اتروگ نامیده می‌شود که ریشه ایرانی دارد و از واژه ترنج گرفته شده که در زبان عربی به صورت اتروج تلفظ می‌شد و گویا در زبان فارسی نیز به صورت اترونج تلفظ می‌شده است.»

جشن هفت‌روزه «سایه‌بان‌ها» در کنار  پسح و شاووعووت، اعیاد سه‌گانه یهودیان‌اند که «اعیاد زیارت» نیز نامیده می‌شوند، چرا که طبق سنت، از بنی‌اسرائیلی‌ها خواسته شده بود در صورت توان در این سه عید از معبد واقع در اورشلیم (بیت‌المقدس) زیارت کنند. 

انجمن کلیمیان تهران در سال ۱۹۸۴ در مطلبی به قلم رحمن دلرحیم، در مقایسه عید سوکوت با دو عید پیش از آن (پسح و شاووعوت) می‌گوید، این عید نشان اوج شادی بنی‌اسرائیل پس از گذشتن مدت‌ها از آزادی‌شان از اسارت در مصر است، چرا که «مدت‌ها از زمان اعطای تعالیم الهی تورات می‌گذشت و آن‌ها با اجرای فرمان‌های خداوند طعم و لذت آن‌را چشیده بودند، و اکنون می‌توانستند به طور کامل به شادمانی بپردازند و خدای خود را سپاس بگویند.»