همه متوجه شده‌اند که یائسگی یک تجارت بزرگ است. ارزش این صنعت در سطح جهان ۱۴.۷ میلیارد دلار برآورد شده که نرخ رشد سالانه آن ۵.۷ درصد است. بنابراین جای تعجب نیست که تعداد زیادی از صنایع در حال ظهورند تا به زنان ثروتمندی که در حال گذراندن این «تغییر»اند، کمک کنند؛ از جمله در زمینه مد، مسافرت، زیبایی و حتی کسب‌وکار نمایش.

یائسگی یک موضوع داغ و موردتوجه است. دیزی رابینتون که با نام ملکه تخمدان شناخته می‌شود و دانشمندی است که روی پژوهشی در دانشگاه هاروارد درباره زیست‌شناسی مولکولی، سلولی و تکاملی و همچنین اصلاح ژن کار می‌کند، می‌گوید: «ما در دورانی قرار داریم که درباره سلامت زنان بحث می‌شود. فیزیولوژی زنانه تا حدی به دلیل پیچیدگی درک‌شده هورمون‌های زنانه، از لحاظ تاریخی نادیده گرفته شده بود.»

علاقه خاص رابینتون به نقش هورمون آنتی مولرین یا «ای‌ام‌اچ» (AMH) است که با افزایش سن، کاهش می‌یابد. او همراه با سایر محققان، فرم نوترکیبی از ای‌ام‌اچ را ایجاد کرد که اکنون به عنوان دارویی برای به تاخیر انداختن یائسگی طبیعی، در حال توسعه بالینی است و ممکن است که ما تا پایان این دهه، این کشف برای به تاخیر انداختن یا حتی پایان دادن به یائسگی را شاهد باشیم.

احتمالات پروژه رابینتون نه تنها بر چشم‌انداز یائسگی تاثیر می‌گذارد، بلکه به طور بالقوه معنای پیری را بازتعریف خواهد کرد. در ابتدا، مانند درمان با سلول‌های بنیادی، به ناچار افرادی که جیب‌های بزرگ‌تری دارند، سود خواهند برد و پس از آن، می‌توان آن را در اختیار عموم گذاشت. هدف رابینتون نه افزایش عمر که افزایش کیفیت سالمندی است.

یائسگی به عنوان نقطه‌ای ۱۲ ماه پس از قطع قاعدگی تعریف می‌شود. تخمدان‌ها تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون را متوقف می‌کنند و این نشان‌دهنده پایان چرخه تولیدمثل در زن است. در بریتانیا، میانگین سن یائسگی ۵۱ سال است اما دوران پیش‌یائسگی- زمانی که تولید استروژن و پروژسترون در حال از بین رفتن است- می‌تواند از اواسط ۴۰ سالگی زنان شروع شود و تا یک دهه ادامه یابد. این دوران عذاب‌آور زمانی است که تعداد زیادی علائم ناراحت‌کننده ظاهر می‌شوند.

علائم می‌تواند این‌ها باشند: گر گرفتگی، خشکی واژن، افسردگی، خستگی، مشکل در خواب، اضطراب، افزایش وزن، رابطه جنسی دردناک، کاهش میل جنسی و مه مغزی که احساس خستگی ذهنی یا گیجی است که تفکر واضح را دشوار می‌کند. برای بسیاری هم این چین و چروک‌ها و افتادگی پوست است که آزارشان می‌دهد.

به شکل فزاینده‌ای، پزشکان اینک یائسگی را به همان اندازه که یک وضعیت جسمانی است، یک وضعیت روانی می‌دانند. لیزا موسکونی، عصب‌شناس ایتالیایی-آمریکایی، می‌گوید: «اگر به گر گرفتگی، تعریق شبانه، اضطراب، افسردگی، بی‌خوابی، مه ذهنی فکر می‌کنید، این‌ها علائم مغزی‌اند و ما باید به مغز به عنوان چیزی نگاه کنیم که حداقل به اندازه تخمدان‎‌ها تحت‌تاثیر یائسگی قرار می‌گیرد.»

در واقع، بسیاری از زنان در این دوران از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌کنند.

پروفسور سایمون فیشل، یک پیشگام در لقاح آزمایشگاهی که اکنون توجه خود را به سال‌های پس از باروری زنان معطوف کرده است، می‌گوید: «یک سوم زنان دوران یائسگی آسانی خواهند داشت، یک سوم یائسگی را با عوارض خفیف پشت سر می‌گذارند و یک‌سوم مشکلات واقعی خواهند داشت. ۲۰۰ سال پیش، زنان ۱۰ سال پس از یائسگی می‌مردند. در حال حاضر آن‌ها می‌توانند پس از یائسگی طولانی‌تر از گذشته زندگی کنند.»