جدیدترین مقاله‌ای که درباره ماموریت آوردن نمونه [خاک] از سیارک ریوگو سازمان فضایی ژاپن (جاکسا) منتشر شد، در حمایت از نظریه‌ای قدیمی در خصوص منشاء آب زمین- برای مثال از سیارک‌هایی مانند ریوگو، شواهد بیشتری ارائه می‌دهد.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی یویچی سودا، مدیر پروژه ماموریت ارسال نمونه به زمین سازمان فضایی ژاپن، در مقاله‌ای که دوشنبه در «نیچر آسترونومی» (Nature Astronomy) منتشر شد، می‌نویسد: «سیارک‌های نوع سی (C) که ناپایدار و سرشار از مواد آلی‌اند، ممکن است یکی از منابع اصلی آب زمین بوده باشند.»
آن‌ها در عین حال ادامه می‌دهند که این نظریه اساسا مبتنی بر شهاب‌سنگ‌های کندریت کربن‌دار است که به زمین سقوط کرده‌اند: «سوابق ثبت‌شده شهاب‌سنگ‌ها سوگیری دارد: [چرا که] فقط مستحکم‌ترین انواع شهاب‌سنگ‌ها پس از ورود به اتمسفر زمین سالم می‌مانند و بعد از آن، در بر هم‌کنش با محیط زمینی تغییر می‌کنند.»
دانشمندان علوم سیاره‌ای بر این باورند که سیارک‌ها یا دنباله‌دارهایی که در دوران آغازین زمین، به آن برخورد کردند، عامل تامین آب سیاره ما بوده‌اند. در عین حال، بر اساس مقاله‌ای در تارنمای موسسه علمی کارنگی، ترکیبات شیمیایی دنباله‌دارها با آنچه دانشمندان بر پایه مواد معدنی کشف‌شده در زمین انتظار دارند، کاملا مطابقت ندارد.
دانشمندان این نظریه را طرح می‌کنند که در نظر گرفتن سیارک‌های بزرگی که به عنوان ریزسیارات شناخته می‌شوند و سرشار از مواد ناپایدار و فرار از جمله هیدروژن و آب ذخیره‌شده در خاک‌رس‌اند، به‌عنوان منبع آب زمین، همخوانی شیمیایی بهتری [با داده‌های آزمایشی] دارند.
بسیاری از سیارک‌های امروزی مانند ریوگو می‌توانند مواد این‌چنینی از ریزسیارات ابتدایی را که در انجماد عمیق نگهداری می‌شوند، حفظ کنند.
جدیدترین نتایج آزمایشگاهی روی مواد نمونه‌برداری شده از ریوگو که فضاپیمای هایابوسا ۲ سازمان فضایی ژاپن در ماه دسامبر، به زمین آورد، این موضوع را تایید می‌کند که سیارک ریوگو حاوی نمونه خوبی از مواد تشکیل‌شده در منظومه شمسی اولیه است و نمونه‌ای از سیارک‌هایی به شمار می‌رود که شهاب‌سنگ‌های کندریتی کربن‌دار بدون اینکه با شیمی زمین تغییر کنند، از آن‌ها کنده شده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پژوهشگران می‌نویسند: «ذرات ریوگو آلوده‌نشده‌ترین و شکسته‌نشده‌ترین مواد فرازمینی‌اند که تاکنون بررسی شده‌اند و بهترین سازگاری ممکن با ترکیبات منظومه شمسی را نشان می‌دهند.» برای نمونه، در حالی که شهاب‌سنگ‌های کندریتی کربن‌دار مواد معدنی فری‌هیدریت و سولفات دارند، پژوهشگران این مواد معدنی را در نمونه‌های ریوگو پیدا نکردند؛ «که نشان می‌دهد این کانی‌ها در کندریت‌های «سی‌آی» (CI) در زمین و به واسطه فرسایش با هوا تشکیل شده‌اند».
فضاپیمای هایابوسا ۲ سازمان فضایی ژاپن در سال ۲۰۱۹، پس از رسیدن به ریوگو، با استفاده از یک نمونهگیر برخوردی، ۵.۴ گرم از مواد سطح این سیارک نزدیک به زمین را به قطر یک کیلومتر نمونه‌برداری کرد.
تجزیه و تحلیل‌های آزمایشگاهی تاکنون نه تنها حاکی از این بود که ریوگو یک نمونه خوب و محتمل از مواد اولیه منظومه شمسی است، بلکه نشان داد که این سیارک دارای مواد آلی لازم برای ساخت دی‌ان‌ای است و [کشف آن] این احتمال را بیشتر می‌کند که سیارک‌ها نه تنها منشاء آب زمین، بلکه منشاء برخی از عناصر سازنده حیات نیز بوده‌اند.
© The Independent
