تحقیقات نشان می‌دهد که راه رفتن پنج دقیقه‌ای با نوزاد آن‌ها را بهتر آرام می‌کند.
این شیوه بر پایه آزمایش‌هایی که در ژاپن و ایتالیا انجام شد، به دست آمد و در شماره سه‌شنبه نشریه «کارنت بایولوژی» (Current Biology) به چاپ رسید. نویسندگان این مقاله ابراز امیدواری کرده‌اند که یافته‌های آنان برای کاهش اضطراب والدین مفید واقع شود.
کومی کورودا، نویسنده ارشد مرکز تحقیقاتی ژاپنی «ریکن» (RIKEN) در زمینه علوم مغز و اعصاب، در مصاحبه‌ای ویدیویی عنوان کرد: «من چهار فرزند بزرگ کردم اما حتی من هم تا پیش از اعلام اعداد نهایی، نمی‌توانستم نتایج این آزمایش را پیش‌بینی کنم.»
این گروه قبلا «واکنش به جابه‌جایی» را در پستاندارانی مانند موش، سگ، میمون و انسان مطالعه کرده بودند. وقتی این حیوانات بچه‌های خود را برمی دارند و به راه می‌افتند، بچه‌ها ساکت و آرام می‌شوند و ضربان قلبشان کند می‌شود.
کورودا و همکارانش ۲۱ جفت مادر و نوزاد صفر تا هفت ماهه را انتخاب و آن‌ها را در چهار وضعیت آزمایش کردند: حمل در حین حرکت، ثابت نگه داشتن در آغوش مادران نشسته، دراز کشیدن در گهواره ساکن یا دراز کشیدن در گهواره‌ای که تاب داده می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هنگام حرکت دادن نوزادان، گریه کاهش یافت و ضربان قلب در عرض ۳۰ ثانیه پایین آمد. هنگامی که آن‌ها را تکان می‌دادند هم تاثیر مشابهی وجود داشت اما در حالت بی‌حرکت، چنین نتیجه‌ای به دست نیامد. این نشان می‌دهد که بر خلاف تصورها، آغوش مادر برای آرام کردن کودک کافی نیست و حرکت دادن کودک عامل مهمی است.
در مرحله بعد، آن‌ها تاثیر حرکت دادن نوزادان به مدت پنج دقیقه را مطالعه کردند و دریافتند که این فعالیت خوابیدن ۴۶ درصد از آن‌ها را در پی داشت؛ ۱۸ درصد دیگر، در دقیقه بعد، به خواب رفتند؛ اما یک مشکل وجود داشت: وقتی نوزادان را در رختخواب می گذاشتند، بیش از یک‌سوم آن‌ها در عرض ۲۰ ثانیه هوشیار می‌شدند. ضربان قلب نوزادان در ثانیه‌ای که از بدن مادرشان جدا می‌شوند، افزایش می‌یابد. با این حال، زمانی که نوزادان قبل از خوابانده شدن در رختخواب، مدت طولانی‌تری در آغوش می‌خوابیدند، احتمال بیدار شدن آن‌ها کمتر بود.
کورودا گفت که این موضوع شگفت‌انگیز بود؛ زیرا او تصور می‌کرد عوامل دیگری مانند نحوه قرار گرفتن آن‌ها در رختخواب یا وضعیت بدنی آن‌ها در این مورد نقش داشته باشد، اما این‌طور نبود.
او گفت: «فهم شهودی ما بسیار محدود است. به همین دلیل است که ما به علم نیاز داریم.»
بر اساس مجموع این یافته‌ها، آن‌ها این شیوه را برای تسکین و بهبود خواب توصیه کردند: نوزاد را پنج دقیقه در آغوش بگیرید و راه بروید. سپس بنشینید و پنج تا هشت دقیقه دیگر قبل از خواباندن او را در آغوشتان نگه دارید. این روش بر خلاف روش‌های دیگر مانند رها کردن کودک تا آنقدر گریه کند که خوابش ببرد، بسیار راحت است. اما برای درک اینکه آیا می‌تواند خواب نوزاد را در درازمدت تنظیم کند، کار بیشتری لازم است.
