ایستگاه فضایی بین‌المللی مجبور شده است از مسیر زباله‌های بالقوه مرگبار روسیه فاصله بگیرد.

آزمایشگاه شناور، پیشران‌های خود را به مدت کمی بیش از پنج دقیقه روشن کرد تا بتواند در فاصله‌ای مطمئن از قطعه‌ای از فضاپیمای روسیه نابودشده قرار گیرد.

ناسا گفت که منشا این قطعات از «کوسموس ۱۴۰۸» است. [کوسموس ۱۴۰۸] یک ماهواره قدیمی بود که در نوامبر سال گذشته در جریان یک آزمایش تسلیحاتی روس منهدم شد - و قطعات آن از آن زمان تاکنون بر فراز زمین پرواز می‌کنند و ماموریت‌های [فضایی] را مدام در معرض خطر قرار می‌‌دهند.

ایستگاه فضایی، پیشران‌های خود را از ساعت ۸:۲۵ بعدازظهر به وقت شرقی ایالات متحده روشن کرد و در نهایت، ارتفاع ایستگاه را کمی بیش از ۱۰۰۰ پا (حدود ۳۰۰ متر) افزایش داد. بر اساس اعلام وبلاگ ناسا در خصوص این رویداد، تخمین زده شده بود که اگر چنین مانوری انجام نمی‌شد، قطعه زباله فضایی ممکن بود از فاصله سه مایلی (پنج کیلومتری) ایستگاه فضایی عبور کند.

مانور دادن برای جلوگیری از برخورد با زباله‌های فضایی احتمالی برای ایستگاه فضایی، [موضوعی] کاملا غیرعادی نیست، و ناسا یادآور می‌شود که ایستگاه [فضایی بین‌المللی] از سال ۱۹۹۹ تاکنون بیش از ۳۰ بار از [برخورد با] زباله‌های فضایی جاخالی داده است.

اما برخلاف قطعات معمولی زباله‌های اتفاقی، مانند قسمت بالایی رهاشده موشک‌ها، زباله‌هایی که ایستگاه فضایی در روز دوشنبه در برابر آن جاخالی داد، عامدانه تولید شده بود.

ارتش روسیه در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ یا همان حدود، یک موشک ضدماهواره یا Asat را روی «کوسموس ۱۴۰۸»، یک ماهواره جاسوسی از کارافتاده شده دوران شوروی، آزمایش کرد. انهدام ماهواره بیش از ۱۵۰۰ قطعه زباله جدید تولید کرد و فضانوردان و کیهان‌نوردان روس در ایستگاه فضایی بین‌المللی را مجبور کرد که در فضاپیمای پهلوگرفته خود پناه بگیرند، تا اگر مجبور شدند ایستگاه را تخلیه کنند[در امان باشند].

آزمایش موشک ضدماهواره، [موج] فریاد اعتراض بین‌المللی را در محکومیت [این اقدام] برانگیخت و بحث‌هایی را در سازمان ملل در خصوص ممنوعیت موشک ضدماهواره و آزمایش‌‌های این موشک‌ها برانگیخت. بیل نلسون، مدیر ناسا، این آزمایش‌ها را اقدامی «بی‌ملاحظه»، «خطرناک» و «بی‌ثبات‌کننده» خواند.

ایالات متحده متعهد شد که در ماه آوریل به هرگونه آزمایش موشکی ضدماهواره در آینده پایان دهد و آخرین بار در سال ۲۰۰۸ برای انهدام یک ماهواره از موشک استفاده کرد.

برخی از کارشناسان نگرانند که استفاده از موشک ضدماهواره در جنگ ممکن است شروع به‌اصطلاح «سندرم کسلر» را تسریع کند؛ واکنش زنجیره‌ای غیرقابل کنترلی که در آن، زباله‌های فضایی، ماهواره‌ها را نابود می‌کنند، زباله‌های بیشتری ایجاد می‌کنند، و ماهواره‌های بیشتری را از بین می‌برند. نتیجه نهایی یک فرایند متوالی سندرم کسلر، مسیرهای مداری خواهد بود که آنقدر با زباله مسدود می‌شود که تا سال‌ها، شاید حتی قرن‌ها، دیگر هیچ‌ کس نمی‌تواند چیزی را به فضا پرتاب کند.

بر اساس گزارش اسپیس نیوز، مقام‌های نیروی فضایی ایالات متحده بر این باورند که تا ماه سپتامبر، تقریبا دو سوم زباله‌هایی که از آزمایش موشک ضدماهواره ایجاد شده‌ است، دوباره وارد جو زمین خواهد شد. اما همانطور که مانور روز دوشنبه ایستگاه بین‌المللی فضایی نشان می‌دهد، موادی که در مدار باقی می‌مانند، همچنان به تهدید سایر فضاپیماها ادامه می‌دهند.

همچنین، این نخستین باری نیست که ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال جاری مجبور به جاخالی دادن در برابر زباله‌های [ناشی از] آزمایش موشک ضدماهواره روسیه می‌شود. ایستگاه فضایی در ماه ژوئن نیز مانور مشابهی انجام داد.