موضوع صرفا پیامدهای این نتایج برای دونالد ترامپ نیست. بلکه این مسئله هم مطرح است که چه کسی می تواند نقشههای انتخاباتی را جابجا کند، و نتایج سیاسی را برای چند دهه آینده تغییر دهد.
نتایج انتخابات ایالتی و انتخاب فرماندار در ویرجینیا و کنتاکی در روز سهشنبه کافی بود برای اینکه دموکراتها هیجانی شوند – اما مهمترین دلیل این خوشحالی ممکن است آن چیزی نباشد که شما فکر میکنید.
بردهای دموکراتها همین حالا هم به عنوان ضربهای بزرگ به دونالد ترامپ تعبیر میشوند، و البته این نتایج در کل ضربه بزرگی به او وارد کردهاند. باختن انتخابات فرمانداری در ایالت سرخی مانند کنتاکی هرگز ظاهر خوبی برای یک جمهوریخواه ندارد، حتی اگر مت بوین این شکست با اختلاف اندک را نپذیرد. این واقعیت که رئیس جمهور در روز دوشنبه آنجا بود و در حمایت از او صحبت کرد، فقط اوضاع را بدتر میکند.
اما بوین فرماندار محبوبی نیست، از همین رو دموکرات ها فکر میکردند که شاید بتوانند او را شکست دهند. نتیجه اصلی و مهم در واقع این است که برای اولین بار در بیست سال گذشته دموکراتها توانستند کنترل مجلس ایالتی ویرجینیا را در دست بگیرند و این می تواند مهمتر از هر نتیجهای باشد که این حزب در 10 سال آینده کسب خواهد کرد – از جمله برنده شدن در انتخابات ریاستجمهوری 2010.
مجالس ایالتی مانند سایر بخش های سیاست آمریکا قطبی شده هستند، و در همه ایالتها به استثنای مینسوتا دموکراتها یا جمهوریخواهان اکثریت را در کنترل خود دارند. با توجه به اینکه در سال آینده انتخابات برگزار میشود، کنترل این مجالس بسیار مهم است. حزب برنده میتواند نقشههای انتخاباتی را تغییر دهد.
این تغییرات بر انتخابات ایالتی و همچنین کشوری تأثیر می گذارد. پس از انتخابات میان دورهای سال 2010 و انتخابات سراسری در همان سال، جمهوریخواهان خیلی سریع متوجه این واقعیت شدند. در برخی موارد این باعث تغییر نقشههای انتخاباتی و تحکیم کنترل جمهوریخواهان بر برخی از ایالتها شده است. اگرچه در برخی موارد دادگاهها به دلایل تبعیض نژادی نتایج را باطل کردند، تصمیم اخیر دیوان عالی کشور مبنی بر عدم رسیدگی به دو پرونده تقسيم غير عادلانه حوزههاى سياسى در بین احزاب - در ایالتهای مریلند و کارولینای شمالی – به این معنا است که احتمالاً هیچ مانعی از سوی دولت فدرال برای این تغییرات وجود نخواهدداشت.
بالاترین دادگاه کشور راه را باز گذاشته تا دادگاههای ایالتی در مور دنقشههای انتخاباتی تصمیم بگیرند، و دادگاهی در کارولینای شمالی حکم داده است که نقشههای انتخاباتی باید تغییر کنند – در کرسیهای این ایالت در کنگره، جمهوریخواهان از برتری 10 به 3 برخوردارند. این ایالت شمار قابل توجهی رأیدهنده دموکرات دارد – در سال 2016، 46 درصد به هیلاری کلینتون رأی دادند – و دادگاه به این نتیجه رسیده است که این رأیدهندگان به طور منصفانهای نمایندگی نمیشوند.
مجالس ایالتی مهماند. اگر دموکراتها برنده بشوند، میتوانند قانون تصویب کنند تا به برخی مجرمین سابق حق رأی بدهند و همینطور اقدامات دیگری انجام دهند. برخی از ایالتها همچنین توانایی این را دارند که به انتخاب قضات در سطح ایالتی کمک کنند و این، با توجه به اکثریت بودن محافظهکاران در دادگاه عالی، نقش مهمی در دفاع از مسایلی مانند آزادی سقط جنین دارد که بیشتر دموکراتها میخواهند از آن حمایت کنند.
سپس نوبت به تغییر نقشه حوزههای انتخابیه کنگره میرسد. به ویژه در سنا که ممکن است چند دوره طول بکشد تا آرایش حزبی تغییر عمدهای بکند، طراحی دوباره نقشهها به طور منصفانهتر میتواند تغییرات اساسی ایجاد کند.
دموکراتها اکنون متوجه خطای ده سال پیش خود شدهاند و به شدت تلاش میکنند که مجالس ایالتی را ببرند. همچنین، شماری از گروههای حقوق بشری و کارزارهای موضوعی مانند «لیست امیلی» که میدانند چه چیزی در خطر است حمایت خود از از دموکراتها را اعلام کردهاند و وعده دادهاند که مبالغ عمدهای به آنها کمک کنند.
ویرجینیا اولین گام از برنامه دموکراتها بود. با توجه به نزدیک بودن شمار کرسیهای دو حزب به یکدیگر در این ایالت از مدتها پیش مشخص بود که شانس برد در این ایالت بیشتر از جاهای دیگر است. اما بدون شک این برد مهم در ابتدای کار میتواند تغییرات بزرگی ایجاد کند.
گروههای بیشتری تشویق خواهند شد که برای حمایت از دموکراتها هزینه کنند و این باعث میشود که این حزب با توان بیشتری به سوی انتخابات 2020 پیش برود. همچنین، سیاستمداران ردهبالای بیشتری حاضر خواهند بود که در حمایت از نامزدهای محلی و مبارزات کلی این حزب به جاهای مختلف سفر و سخنرانی کنند.
تلاشها برای بسیج کردن گروههای مختلف و کنشگران علیه ترامپ قبلا مؤثر بوده است – اما این از کارزار انتخابات ریاستجمهوری 2020 فراتر میرود.
این شامل 2022 و انتخابات ریاستجمهوری 2024 و بعد از آن نیز میشود. اگر این روند ادامه پیدا کند، دموکراتها میتوانند مطمئن شوند که برنامه کار آنها قابلیت این را دارد که افکار مردم آمریکا را برای دهه 2030 شکل دهد.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent