شورای جهانی موسیقی سهشنبه ۲۲ آذر (۱۳ دسامبر)، در واکنش به ممنوعیت موسیقی گفت که طالبان بار دیگر افغانستان را به کشوری خاموش تبدیل کردند.
این شورا در بیانیهای گفت که طالبان مردم افغانستان را از حق برخورداری از موسیقی، یادگیری، تجربه، خلق و اجرا محروم کردند و نوازندگان هم تهدید میشوند و زندگی مشقتباری را سپری میکنند.
در این بیانیه آمده است: «ممنوعیت کامل موسیقی در افغانستان نقض اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل است که میگوید هر کس حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی جامعه شرکت کند و از هنر لذت ببرد.»
شورای جهانی موسیقی ممنوعیت موسیقی و سرکوب آن را محکوم کرده است. این شورا از کسانی که به موسیقی اهمیت میدهند، درخواست کرده است که صدای خود را در برابر محو شدن نظاممند موسیقی در جامعه افغانستان بلند کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در بیانیه این شورا آمده است: «ما نگرانی جدی خود را در مورد بسته شدن موسسات آموزش موسیقی از جمله انستیتوی موسیقی ملی افغانستان و گزارش در ارتباط با ضربوشتم، تحقیر و قتل بهدلیل شغل در موسیقی را ابراز میکنیم.»
هفته گذشته، شورای جهانی موسیقی عنوان «قهرمان حقوق موسیقی» سال ۲۰۲۲ را به دکتر احمد ناصر سرمست، بنیانگذار و رئیس انستیتوی موسیقی افغانستان، اهدا کرده بود.
در بیانیه شورای جهانی موسیقی آمده بود که ناصر سرمست بعد از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان در اوت ۲۰۲۱، ۲۷۳ تن از اعضای انستیتوی ملی موسیقی این کشور را که شامل دانشجویان، کارکنان و آموزگاران بود، از افغانستان خارج کرد و به آنها کمک کرد تا در شهر لیسبون در پرتغال مستقر شوند.
طالبان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی نیز بر افغانستان حاکمیت داشتند و در آن زمان نیز افغانستان به کشوری بدون ساز و آواز بدل شده بود.
طالبان پس از دو دهه جنگ با دولت افغانستان و متحدان غربی آن از جمله ایالات متحده آمریکا، در ۱۵ اوت سال گذشته قدرت را بهدست گرفتند. طالبان از آن زمان تاکنون، موسیقی را منع کردهاند و همچنین، به برخی از هنرمندان توهین و آنها را تحقیر، شکنجه و بازداشت کردند و این روند همچنان ادامه دارد.
طالبان در نخستین ماههای حاکمیت خود بر افغانستان، به تمامی رسانهها دستور دادند که از پخش موسیقی جلوگیری کنند.
از ترس طالبان بسیاری از خوانندگان و نوازندگان افغانستان را ترک کردند و شماری از اهالی موسیقی هم که در افغانستان زندگی میکنند در وضیعت «بد اقتصادی» به سر میبرند.
تصور نمیشود که طالبان نرمشی در رفتار خود در ارتباط با هنر موسیقی نشان بدهند. به احتمال زیاد، افغانستان تنها کشوری در سطح جهان است که خوانندگان و نوازندگان اجازه اجرا ندارند و شهروندان آن نیز بهطور پنهانی به موسیقی گوش میدهند.
طالبان در عوض، در تلاشاند تا سرودخوانی بدون موسیقی را ترویج کنند.
اما در نظام جمهوریت افغانستان که از حمایت کشورهای غربی برخوردار بود، هنر موسیقی رشد کرده بود و محدودیتی بر فعالیت هنرمندان وضع نشده بود.