عباس ابراهیمزاده که از بازرگانان ثروتمند در شمال افغانستان است و پس از سلطه طالبان، به خارج از کشور رفته، به ایندیپندنت فارسی گفت فرماندهان طالبان و افراد پشتونتبار همه داراییها، املاک، خودروها و خانههایش را بهدلیل تعلقش به قوم هزاره، تاراج کردهاند.
ابراهیمزاده گفت: «یکی از ملکیتهای من که تاسیسات ذخایر نفت و گاز است و حدود ۱۰ میلیون دلار ارزش دارد، توسط محاکم محلی طالبان در بلخ، در مقابل دریافت ۵۰۰ هزار دلار رشوه، به یک مرد پشتونتبار به نام حسن واگذار شده است.»
ابراهیمزاده گفت که مردی به نام حسن که شهروندی پاکستان را نیز دارد و پیش از این بهعنوان کارمند در شرکت تجاری الکوزی کار میکرد، اکنون با استفاده از نفوذی که در میان طالبان دارد و همچنین با پرداخت رشوه، ملک تجاری او را غصب کرده است. ابراهیمزاده گفت حسن برای به دست آوردن این ملک تجاری به محاکم محلی طالبان در بلخ مراجعه کرده است و مسئولان این محاکم با دریافت ۵۰۰ هزار دلار رشوه، این املاک را که محل ذخیره نفت و گاز است به او واگذار کردهاند.
محاکم محلی طالبان در بلخ تاکنون دراینباره اظهارنظری نکردهاند و تلاشها برای تماس با حسن نیز بینتیجه ماند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
عباس ابراهیمزاده مدعی است که حسن در زمان حاکمیت دولت جمهوری بهاتهام اخاذی و کلاهبرداری در شهرک بندری حیرتان، تحت تعقیب پلیس بود و با فروپاشی دولت جمهوری، به افغانستان بازگشت و اکنون تلاش میکند املاک بازرگانانی را که درپی سلطه طالبان از کشور خارج شدهاند غصب کند.
ابراهیمزاده مجموعه اسنادی را با ایندیپندنت فارسی به اشتراک گذاشت که نشان میدهد شرکت تجاری او تاسیسات ذخایر نفت و گاز را در شهرک بندری حیرتان در سال ۲۰۱۸ از یک شرکت تجاری به نام «برگ سبز» خریداری کرده است.
در اسناد رسمی مشاهده میشود که حاجی کریم دولتزاده، مالک شرکت تجاری برگ سبز، همه اسناد فروش این تاسیسات را امضا و همچنین دریافت مبلغ سه میلیون دلار بابت فروش این تاسیسات را اعلام کرده است. امضا و اثر انگشت حاجی کریم دولتزاده در اسناد فروش و رسید دریافت پول بابت خریداری این املاک وجود دارد.
با این حال، در اسنادی که در آن مهر و عنوان «امارت اسلامی افغانستان» دیده میشود و زمان آن پس از فروپاشی دولت جمهوری است، حاجی کریم دولتزاده مدعی شده که تاسیسات نفت و گاز از املاک حسن است و نزد او به امانت گذاشته شده بود و تهدید ابراهیمزاده باعث شد که تاسیسات به او واگذار شود.
حاجی کریم دولتزاده مدعی شده که ابراهیمزاده با زور و تهدید، تاسیسات نفت و گاز را از او گرفته است.
به نظر میرسد محاکم طالبان در بلخ با مشاهده همین ادعا، تاسیسات نفت و گاز مربوط به عباس ابراهیمزاده را به حسن واگذار کردهاند.
ابراهیمزاده درمورد این اسناد میگوید که قاضیهای طالبان میتوانند برای غصب املاک و داراییهای بازرگانان سند تهیه کنند.
ابراهیمزاده افزود: «این قاضیهای مفسد طالبان همان دزدهایی هستند که قبلا در جادهها از مردم اخاذی میکردند و اکنون پشت میز نشستهاند و از مردم اخاذی میکنند.»
او گفت: «طالبان خانه و اموال مرا چپاول کردند.»
عباس ابراهیمزاده نزدیک به ۳۰ سال در شمال افغانستان سرگرم تجارت بود و شرکتهای بزرگ تولیدی، صادرات و واردات و همچنین مجموعهای از مدارس خصوصی، دانشگاه و بیمارستان دارد.
او در مجلس نمایندگان دولت پیشین افغانستان، دو بار بهعنوان نماینده حوزه انتخابی بلخ حضور داشت و در آخرین هفتههای حاکمیت دولت جمهوری، با مسلح کردن حدود ۵۰۰ نفر در شهر مزارشریف، تلاش کرد از مزارشریف در برابر تهاجم طالبان دفاع کند.
ابراهیمزاده میگوید پس از سقوط شهر مزارشریف و ورود طالبان به این شهر، افراد این گروه خانهها، شرکتها و داراییهایش را تاراج کردند. ابراهیمزاده افزود: «طالبان به شمول تاراج خانههایم، ۱۰۰ عراده خودرو مرا گرفتند و بهاجبار مرا وادار کردند مالیه پنج ساله از درآمد شرکتهایم را دوباره بپردازم.»
ابراهیمزاده گفت بهدلیل فشارهای روزافزون طالبان، او زمینها و املاکش را برای فروش گذاشته است تا از این طریق، پولهایی را که طالبان از او مطالبه میکنند بپردازد. این بازرگان افزود: «در نزدیک به دو سالی که از حاکمیت طالبان میگذرد، نزدیک به پنج میلیون دلار را با عنوان مالیات به طالبان پرداختهام.»
ابراهیمزاده که یک بازرگان هزاره است میگوید طالبان بیشترین فشار را بر بازرگانان غیرپشتون وارد میکنند تا از این طریق داراییهای غیرپشتونها را ضبط و آنها را از صحنه خارج کنند.
ابراهیمزاده افزود: «به هر بهانه از بازرگانان پول میگیرند. این هم بیشتر برای ضربه زدن به اقوام خاص است.»
عباس ابراهیمزاده میافزاید که قاضیهای طالبان بارها از او پول مطالبه کردهاند، چون او پولی نپرداخته است تصمیم علیه او اتخاذ شده است.
این بازرگان با رد ادعای طالبان مبنی بر تلاش برای ایجاد زمینه سرمایهگذاری در کشور، میگوید که بازرگانان در حال خروج از افغانستاناند، چون بیشتر بازرگانان در معرض آدمربایی، اخاذی و ترور قرار دارند.
به باور این بازرگان، بهدلیل فرار سرمایه و خودداری بازرگانان از سرمایهگذاری در افغانستان تا یکسال دیگر شدت فقر، بیکاری و افزایش بهای مواد خوراکی در افغانستان، مردم را در تنگنای شدیدتری قرار خواهد داد.
ابراهیمزاده گفت: «بازرگانان در این وضعیت وحشت و دهشت به افغانستان برنمیگردند. بانکها به مردم بدهکارند و در حال ورشکست شدن هستند. در چنین وضعیتی اگر بانکها ورشکست شوند، سلطه طالبان نیز میشکند.»