معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در ایران، روز پنجشنبه ۲۴ فروردین، خواستار اقدام‌های کنترلی در‌مورد «سزارین‌های زودهنگام و تقویمی» در تاریخ ۲/۲/ ۱۴۰۲ شده است.

در سال‌های اخیر‌، خانواده‌های زیادی در ایران در تاریخ‌هایی مانند ۱۴۰۱/۱/۱، با صرف هزینه‌های گزاف تلاش کردند تا کودکان خود را پیش از موعد و از طریق عمل سزارین به دنیا بیاورند.

حالا سعید کریمی، معاون وزیر بهداشت ایران، در نامه‌ای به معاونان درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی گفته است که به‌رغم بخشنامه‌های قبلی در‌مورد کنترل «سزارین‌های غیراورژانسی تقویمی و مناسبتی» و برخورد با بیمارستان‌های متخلف و همچنین پزشکان ترویج کننده، همچنان این روند ادامه دارد.

در نامه این مقام مسئول آمده است که ادامه یافتن چنین سزارین‌های زودهنگام، می‌تواند «زایمان ایمن و حفظ سلامت مادر و نوزاد» را با تهدیدهای جدی مواجه کند. او با اشاره به دریافت شواهدی در‌مورد تعیین نوبت سزارین برای متخصصان زنان و زایمان در بیمارستان‌های خصوصی و عمومی غیردولتی برای تاریخ ۱۴۰۲/۲/۲، خواستار اقدام‌های پیشگیرانه در‌این‌باره شده است.

پژوهشگران می‌گویند سزارین در مقایسه با زایمان طبیعی، عوارض بهداشتی مهم و خطرناکی، هم برای مادر و هم برای جنین، به همراه دارد و نباید به‌عنوان یک انتخاب در نظر گرفته شود، بلکه فقط در صورت تهدید جان مادر یا جنین، ارزش قبول عوارض آن منطقی خواهد بود.

تحقیقاتی گسترده که تعداد بسیاری از این‌گونه پژوهش‌ها را ترکیب کرده است، نشان می‌دهد که بین تولد از طریق سزارین با ابتلا به بیماری آسم، نسبت یک به دو و با چاقی مفرط، نسبت یک به شش وجود دارد.

به دنیا آوردن زودتر از موعد نوزاد از طریق عمل سزارین و به‌دلیل ثبت تاریخ تولد لاکچری، هشدارهای شدید پزشکان ایرانی را در چند سال اخیر به همراه داشته است. همچنین مشکل بزرگی که پس از عمل سزارین ممکن است اتفاق بیفتد، عفونت محل زخم یا خونریزی و بازشدگی محل زخم است که جزو شایع‌ترین علل مرگ مادران پس از سزارین محسوب می‌شود.

یک متخصص زنان و زایمان در ایران، فروردین ۱۴۰۰، درباره عوارض زایمان‌‌های زودرس که با هدف رُند شدن تاریخ تولد فرزند انجام می‌‌شود، گفته بود: «بچه‌‌هایی که زودتر از ۳۹ هفته تمام و بدون اندیکاسیون یا مورد اورژانسی، متولد می‌‌شوند، معمولا در معرض یکسری عوارض، به‌ویژه عوارض تنفسی و سندرمی به نام دیسترس تنفسی قرار می‌‌گیرند که این سندرم اغلب در نوزادانی که بین ۳۷ هفته تا ۳۹ هفته متولد می‌‌شوند بروز می‌‌کند. گاهی این دیسترس تنفسی بسیار مقاوم به درمان است و به درمان‌‌های رایجی که برای این نوزادان انجام می‌‌شود پاسخ نداده و متاسفانه به مرگ نوزاد منجر می‌‌شود.»

همچنین پیش از این، پیگیری‌های خبرنگار تسنیم از یک بیمارستان خصوصی ۱۰۰ تختخوابی در تهران، حاکی از افزایش سه تا چهار برابری آمار سزارین در نخستین روز سال ۱۴۰۰ بوده است.

ناهید خداکرمی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، نیز با اشاره به آسیب‌های دخالت در زمان تولد نوزاد، گفت: «بچه‌ای که هنوز زندگی داخل رحمی را تکمیل نکرده است، نمی‌تواند پا به دنیا بگذارد، به‌طوری که ۵۰ درصد این قبیل نوزادان، درگیر آسم و آلرژی شده و ۲۰ الی ۲۵ درصد هم درگیر دیابت یا بروز بیش‌فعالی و اوتیسم خواهند شد.»

درحالی‌که استانداردهای جهانی، نرخ ایده‌آل برای سزارین را بین ۱۰ تا ۱۵ درصد در نظر گرفته است، قاسم جان‌‌بابایی، معاون سابق درمان در وزارت بهداشت، خبر داده بود که ۴۹ درصد زایمان‌ها در ایران از طریق سزارین انجام می‌شود.

همه نکات مذکور نشان می‌دهد که محروم کردن نوزادان از زندگی کامل رحمی و عبور از کانال زایمان، بلایی است که شهروندان ناآگاه با تعیین زمانی زودتر از موعد و صرفا به‌دلیل «چشم‌‌وهم‌چشمی»، به سر فرزندان خود مى‌‌آورند.