وقتی گوگوش، شاه‌ماهی هنر ایران، تصمیم گرفت جشن تولد ۷۳ سالگی خود را در کویت بگذراند، از محبوبیتش در آنجا باخبر بود. هر چه باشد، او یک بار دیگر نیز تولدش را در همین کشور جشن گرفته بود. اما شاید خودش هم باور نمی‌کرد قرار است مردم این کشور نزدیک به ایران، اینقدر به گرمی از او استقبال کنند. فائقه آتشین، ۱۵ اردیبهشت ۱۳۲۹ در تهران به‌دنیا آمد و هفته گذشته ۷۳ ساله شد. کنسرت روز شنبه او در سالن پنج هزار نفری «آرینا» در کویت از توجه گسترده مردم کشوری برخوردار شد که بر حاشیه خلیج فارس واقع شده و بخش چشمگیری از مردمش تبار ایرانی یا به گویش محلی «عجم» دارند (نسب بسیاری از آن‌ها به شهرستان لامرد استان فارس بازمی‌گردد).

شرکت‌کنندگان در کنسرت در همان آغاز با «تولدت مبارک» خواندن به عربی، فارسی و انگلیسی، از این خواننده استقبال کردند.

در فضای رسانه‌های اجتماعی نیز به شکل گسترده‌ای از گوگوش استقبال شد. او در سال ۱۹۷۷ میلادی در سالن «الاندلس» کویت اجرا داشت و بسیاری از کاربران، تصویر پوسترهای قدیمی کنسرت‌های او را که از ۱۶ تا ۱۸ مه  آن سال در این کشور برگزار شد، منتشر کردند؛ دو کنسرت با فاصله ۴۶ سال. 

برخی شخصیت‌های شناخته‌شده کویتی، مثلا حلیمه بولند، مجری تلویزیونی ۴۷ ساله که خود تبار «عجمی» دارد، در صفحه‌های کاربری خود در رسانه‌های اجتماعی با شور و شوق از شرکت در کنسرت گوگوش گفتند. حلیمه بولند ۱۶ سال پیش ترانه‌ای از گوگوش را در برنامه معروف ماه رمضان خود پخش کرده بود و حالا ،در صفحه خود در «اسنپ‌چت» گفت عاشق گوگوش است و خوشحال است که می‌رود تا در کنسرت خواننده محبوبش شرکت کند.

مجری تلویزیون کویت ضمن گفت‌وگویی مفصل با گوگوش، او را «اسطوره‌ای به معنای واقعی کلمه» خواند و گفت: «باعث افتخار است که کنار اسطوره‌ای زنده نشسته‌ام.» صفحه «بونواف» در توییتر با بیش از ۱۶۰ هزار فالور، این گفت‌وگو را منتشر کرد که او در آن به فارسی سخن می‌گوید و سخنانش زیرنویس عربی می‌شوند. گوگوش در مورد کنسرت ۱۹۷۷ گفت: «فکر می‌کنم بیست و سه-چهار سالم بود و اصلا انتظار اینکه در کویت من را می‌شناسند و کنسرتم موفق خواهد بود، نداشتم. اما وقتی آمدم و دیدم چه جمعیتی بودند در محل کنسرت، خیلی برای من مغتنم بود.»

گوگوش همچنین یادآوری کرد که چند ترانه از فیروز، خواننده شهیر لبنانی، را از کودکی به عربی می‌خوانده و حتی در تلویزیون عراق هم برخی از آن‌ها را اجرا کرده است: «زورونی کل سنه مره»، «بنت شلبیه» و «حبیتک فی الشتا». او مایکل جکسون، آدل، لیدی گاگا و ویتنی هوستون را از خواننده‌های غربی موردعلاقه خود خواند، اما افزود: «هر وقت به خاورمیانه می‌آیم و می‌خوانم، احساس بهتری دارم، چون خودم را بیشتر نزدیک به مملکت خودم می‌دانم و اینکه می‌توانم با این کشورها ارتباط برقرار کنم، خیلی عزیز است.». گوگوش سپس در کنسرت با اجرای ترانه «زورونی» به زبان عربی، دوستداران خود را غافلگیر کرد. 

گوگوش در گفتگوی پس از کنسرت با روزنامه «الجریده» از خشنودی خود از حضور در کویت و اجرا برای مردم این کشور گفت. این مهم‌ترین روزنامه کشور، یک صفحه کامل خود را به او اختصاص داد. گوگوش پس از اجرای کنسرت گفت: «عاشق این مردم هستم و انرژی‌شان عالی بود. انتظار نداشتم اینقدر با من همراهی کنند. همه با من آواز می‌خواندند و تمام ترانه‌هایم را بلد بودند.»

فیلم‌هایی که مردم در رسانه‌های اجتماعی پخش کردند، گواه این سخن گوگوش است. بسیاری از مردم ترانه‌های او را، گاه با لهجه عربی، همخوانی می‌کنند و با او همراه می‌شوند. 

ترانه «من آمده‌ام» گوگوش به‌ویژه در کویت محبوب است و بسیاری از مردم به‌رغم ناآشنا بودن با زبان فارسی، کلماتی از متن ترانه را از بر دارند. اجرای زیبای این ترانه در کنسرت، با نشان دادن فیلم اجراهای قدیمی گوگوش نیز همراه بود. کاربری در توییتر با انتشار عکسی از این لحظه کنسرت نوشت: «انگار زمان در لحظه خوشحالی او متوقف شد و او ابدی شد — گوگوش، جوانی و زندگی است.» 

پس از اتمام کنسرت نیز گوگوش همچنان موضوعی داغ در رسانه‌های اجتماعی بود و بسیاری، فیلم‌ها و عکس‌هایی از آن منتشر می‌کردند. کاربران همچنین آرزو می‌کردند  کویت دوباره روزی مقصدی مهم برای خوانندگان به‌یادماندنی همچون گوگوش باشد. 

کاربری به نام دلال الشرهان، طراح خانگی کویتی، با انتشار فیلم‌هایی از کنسرت، در توییتر نوشت: «در ۷۳ سالگی چقدر زیبا می‌خواند، اجرا می‌کند و می‌رقصد. خداوند حفظش کند. افتخار داشتم در این مجلس حاضر باشم.» 

کاربری که از سوئیس به کویت بازمی‌گشت، تصویر خود را در هواپیما در تویيتر منتشر کرد و گفت با شوق شرکت در کنسرت گوگوش به کشورش بازگشته است. این کاربر عکس‌ها و فیلم‌های متعددی از کنسرت نیز منتشر کرد. 

کاربر دیگری به نام حوره بهزاد نیز تصاویری از کنسرت گوگوش منتشر کرد و نوشت: «عظمت، قدرت و زیبایی.» کاربرانی از سایر کشورهای منطقه، از جمله عربستان سعودی، نیز به کنسرت توجه نشان دادند و فیلم‌هایی از آن منتشر کردند.

گوگوش پس از کویت قرار است در بحرین نیز اجرا داشته باشد. حضور او در این دو کشور حاشیه خلیج فارس و استقبال گسترده از او، هم جای شعف دارد و هم جای تاسف: شعف به دلیل نشان دادن قابلیت و ظرفیت فرهنگ و هنر ایرانی که می‌تواند قدرت نرمی برای ایران‌زمین باشد، و تاسف از اینکه با وجود نظام جمهوری اسلامی، کشورمان توان استفاده از این قابلیت را ندارد. واقعیت تلخ این است که در همان زمانی که اجرای گوگوش در کویت با چنین استقبالی مواجه می‌شود، رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران او را به سخره می‌گیرند و هنوز قادر به بازگشت به کشور خودش و اجرا در ایران نیست.