روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به دلیل کاهش قیمت نفت هم‌زمان با تداوم جنگ در خاورمیانه پرداخته است. 

این نشریه می‌نویسد که خاورمیانه، منطقه‌ای که بخش بزرگی از منابع نفتی جهان را در اختیار دارد، صحنه جنگی شدید است و با این حال هفته‌ها پس از حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل، بازارهای انرژی جهان کم رونق‌اند و نفت خام برنت اکنون بشکه‌ای ۸۰ دلار فروخته می‌شود؛ یعنی ارزان‌تر از قیمت آن قبل از شروع جنگ. 

تحلیلگران می‌گویند که دلیل اصلی کاهش قیمت آن است که جنگ اختلال کمی در عرضه نفت ایجاد کرده است و تاجران نفت به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ تهدید فوری وجود ندارد. 

ریچارد برنز، رئیس بخش ژئوپلیتیک «انرژی اسپکتز» در شرکت تحقیقات بازار مستقر در لندن، گفت: «معامله‌گران به افزایش ریسک واقف‌اند، اما می‌دانند که به خرید احتیاطی منجر نشده است.» 

نیویورک‌تایمز به نقل از رعد القدیری، مدیرعامل انرژی و اقلیم در «گروه اوراسیا» که یک شرکت ارزیابی ریسک سیاسی است، نوشت با در نظر گرفتن وضعیت خاورمیانه، مشتریان بعید است که حاضر به افزایش قیمت خرید باشند، مگر آن که شاهد «حذف بشکه‌های نفت» از بازار باشند. 

نیویورک‌تایمز نوشته است به نظر می‌رسد که بازار تحت سلطه نگرانی‌های اقتصادی در مورد چین که بزرگ‌ترین واردکننده نفت است، و همچنین سایر مشتریان عمده، به حالت بدبینی درباره تقاضای آتی برای این محصول بازگشته است و عربستان سعودی و دیگر تولیدکنندگان نفت سعی دارند با کاهش تولید، قیمت را حفظ کنند. 

پیش‌بینی‌ها هشدار می‌دهند که سال ۲۰۲۴ ممکن است سال سختی برای بازارهای نفت باشد. اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده این هفته پیش‌بینی کرد که با افزایش شمار افرادی که از خانه کار می‌کنند و به تبع آن کاهش رفت‌وآمد، افزایش شمار اتومبیل‌های کم‌مصرف و اتومبیل‌های برقی، مصرف بنزین در ایالات متحده در سال آینده  کاهش خواهد یافت. 

تمامی این‌ موارد و عوامل دیگر، قیمت نفت را قبل از درگیری اسرائیل و حماس به‌شدت کاهش داده بود و به نظر می‌رسد که با وجود خطرات یک جنگ گسترده‌تر، فشار مضاعفی را به بازار وارد می‌کند. 

نیویورک‌تایمز نوشته است که هم‌زمان با ادامه درگیری در غزه، بازرگانان می‌دانند که در خاورمیانه مسئله نفت به کشورهای نفت‌خیز و کشورهایی که نفت دارند مربوط می‌شود و می‌گویند غزه نفت تولید نمی‌کند و اسرائیل تولیدکننده کوچکی است. به نوشته نیویورک‌تایمز، برای آن‌که عرضه نفت دچار اختلال شود، باید اثرات جنگ به میدان‌های عظیم نفتی عربستان سعودی، عراق یا ایران گسترش یابد. 

در اوایل درگیری، حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، خواستار آن شد که مانند ۵۰ سال پیش و زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳، اسرائیل مورد تحریم نفتی قرار گیرد. اما به نوشته نیویورک‌تایمز، زمان تغییر کرده است و «با توجه به نگرانی‌ها در مورد نقش سوخت‌های فسیلی در تغییرات اقلیمی و وابستگی فروشندگان نفت به درآمد آن‌، هرگونه اقدامی از این دست به ضرر کشورهای حامی تحریم‌ تمام خواهد شد و جمهوری اسلامی ممکن است دوستی چین که بزرگ‌ترین مشتری نفتی‌اش است را از دست بدهد». 

گروه اوراسیا نیز در یادداشت اخیر خود نوشت هرگونه اقدامی از این دست به همان اندازه، اگر نگوییم بیشتر، به تولیدکننده ضرر می‌زند. مضاف بر این‌که اسرائیل عمده نفت مصرفی خود را از قزاقستان و آذربایجان و نیجریه می‌خرد. 

نیویورک‌تایمز در عین حال احتمال اختلال در بازار نفت را یکسره رد نکرده و نوشته است که چهار سال پیش و در حمله موشکی به تاسیسات نفتی عربستان سعودی -که آمریکایی‌ها ایران را عامل آن دانستند- به‌طور موقت نیمی از تولید نفت سعودی را از بین برد. 

در شدیدترین سناریو، جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان حامی اصلی گروه شبه‌نظامی حماس می‌تواند تنگه هرمز را که محل عبور حجم عظیمی از نفت به نقاط مختلف جهان است، مسدود کند و یک تحلیلگر نوشت که خطر گسترش جنگ کماکان وجود دارد.

دولت جو بایدن فعالانه تلاش می‌کند تا مانع گسترش جنگ شود. قدرت‌های نفتی منطقه‌، از‌جمله ایران، ترجیح می‌دهند حجم عبور‌و‌مرور نفت‌کش‌ها را در خلیج فارس حفظ کنند. هرگونه توقف باعث کاهش درآمد صادراتی آن‌ها می‌شود و در عین حال افزایش قیمت‌، خطر آسیب رساندن و دور کردن عمده‌ترین مشتریان را به همراه خواهد داشت.

برنز از شرکت انرژی اسپکتز گفت: «احتمال مهار درگیری و جلوگیری از سرایت آن به تولیدکنندگان نفت یا خطوط عمده حمل‌ونقل آن در منطقه وجود دارد.» او گفت خطر اصلی بیشتر از جانب اشتباه محاسباتی و قضاوت نادرست است.