روز دوشنبه ۸ آوریل، ۲۰ فروردین، کسوف یا خورشیدگرفتگی سراسر ایالات متحده را فرا خواهد گرفت. در مسیر این کسوف کامل که سایه آن حدود ۱۸۵ کیلومتر را می‌پوشاند، میلیون‌ها نفر این پدیده را مشاهده خواهند کرد. 

اما این خورشیدگرفتگی از چه نوع خواهد بود؟

بنابر اعلام ناسا، خورشیدگرفتگی کامل روز دوشنبه در آمریکای شمالی، از مکزیک، ایالات متحده و کانادا عبور می‌کند.

کسوف کامل زمانی رخ می‌دهد که ماه از میان زمین و خورشید عبور می‌کند و روی خورشید را کاملا می‌پوشاند. وقتی سایه ماه بر زمین می‌افتد افرادی که در مرکز آن قرار دارند شاهد گرفتگی کامل خورشید خواهند بود.

کارشناسان می‌گویند که در آغاز خورشیدگرفتگی، آسمان مانند هنگام سپیده‌دم یا غروب تاریک می‌شود و افرادی که در مسیر خورشیدگرفتگی‌اند خواهند توانست تاج خورشید را که در جو پیرامونی آن واقع شده است تماشا کنند.

روی درخشان خورشید معمولا تاج آن را پنهان می‌کند، بنابراین چنانچه شرایط جوی زمین اجازه دهد افراد خواهند توانست شاهد این منظره نادر باشند.

کسوف کامل تنها نوع ‌خورشیدگرفتگی است که حین آن می‌توان برای لحظاتی، عینک مخصوص تماشای خورشید‌گرفتگی را برداشت و این پدیده را با چشم غیرمسلح مشاهده کرد.

اما در غیر از این زمان بسیار کوتاه افراد باید از عینک مجاز ویژه تماشای کسوف استفاده کنند.

انتظار می‌رود که این کسوف بسیار طولانی‌تر از خورشیدگرفتگی قبل از آن باشد. این کسوف که نهایتا چهار دقیقه و ۲۸ ثانیه تاریکی خواهد داشت، تقریبا دو برابر از خورشیدگرفتگی کاملی که سال ۲۰۱۷ در ایالات متحده مشاهده شد طولانی‌تر خواهد بود.

براساس اعلام ناسا، این پدیده چند مرحله مختلف دارد که ناظران می‌توانند بااستفاده از عینک‌های کسوف مترصد تماشایشان باشند.

همچنین ممکن است پدیده‌ای به نام نوارهای سایه نیز همزمان مشاهده شود که طی آن نوارهای تیره‌ و طولانی به‌سرعت در فضای روشن آسمان ظاهر می‌شوند.

این نوارها اغلب در حاشیه ساختمان یا زمین، درست پیش و پس از کسوف کامل، مشاهده می‌شوند، اگرچه ممکن است بسیار کم‌رنگ باشند و ثبتشان با دوربین دشوار باشد.

جبهه‌های پراکنده هوا در جو زمین نور خورشید را منحرف می‌کنند و سبب ایجاد این نوارهای سایه‌مانند می‌شوند. همین اتفاق هنگام منحرف شدن نور ستارگان نیز می‌افتد و موجب می‌شود که به نظر آید آنها چشمک می‌زنند.

مرحله دیگری از این رویداد «دانه‌های تسبیح بیلی» نام دارد که در آن چند نقطه نورانی پیرامون لبه‌های ماه می‌‌درخشند، اگرچه دوام آن‌ها بسیار کوتاه است و ممکن است هر ناظری متوجه‌شان نشود.

خورشیدگرفتگی همچنین منظره‌ای به نام حلقه الماس دارد که در آن در لبه سایه ماه نقطه روشنی دیده می‌شود و آن را شبیه یک حلقه الماس بزرگ می‌کند که در آسمان شناور است.

زمانی که خورشید گرفتگی کامل می‌شود، گاه ممکن است در جانوران، که نمی‌دانند روز است یا شب است، جوش و خروش ایجاد کند.

به گفته ناسا، جانوران شب‌زیست گاه بیدار می‌شوند چون می‌پندارند شب‌هنگام است و حیوانات غیرشب‌زیست نیز ممکن است تصور کنند وقت خواب است.

دیگر خورشیدگرفتگی‌هایی که در زمین مشاهده می‌شوند حلقوی، جزئی و ترکیبی نام گرفته‌اند.

خورشیدگرفتگی حلقوی زمانی رخ می‌دهد که ماه از زمین دورتر است، سبب می‌شود که کوچک‌تر به نظر برسد و خورشید را کاملا نمی‌پوشاند.

خورشیدگرفتگی جزئی نیز زمانی رخ می‌دهد که خورشید، ماه و زمین کاملا در یک راستا قرار نمی‌گیرند، به این معنی که به نظر می‌رسد تنها بخشی از خورشید پوشیده شده است.

خورشیدگرفتگی ترکیبی زمانی رخ می‌دهد که یک خورشیدگرفتگی، با حرکت سایه ماه در سراسر انحنای زمین، بین حلقوی و کامل تغییر کند.