حضور تعدادی از زنان ورزشکار باردار در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ و مسابقات آنان با رقبایشان تحسین و تشویق بسیاری از مخاطبان و خبرنگاران را به همراه داشت.

نادا حافظ، عضو تیم ملی شمشیربازی مصر، اولین زن بارداری بود که ۳۰ جولای (۹ مرداد) پس از پایان مسابقه‌اش اعلام کرد که هفت ماهه باردار است. او که پس از شکست مقابل جئون‌ها یونگ از کره جنوبی در مرحله یک‌هشتم نهایی رشته سابر از دور مسابقات کنار رفت، در صفحه اینستاگرامش نوشت: «شاید به نظر می‌رسید که دو بازیکن در زمین حضور دارند، اما درواقع سه بازیکن آن‌جا بودند: من، حریفم و کودک متولد‌نشده‌ام که با هم بودیم.»

پس از بازی‌های ریودوژانیرو در سال ۲۰۱۶ و بازی‌های ۲۰۲۰ توکیو، این سومین حضور نادا حافظ در بازی‌های المپیک بود. او توضیح داد: «باید تعادل خوبی را میان زندگی و ورزش حرفه‌ای برقرار می‌کردم و مجبور بودم تا با دشواری‌های زیای کنار بیایم. المپیک رویدادی است که حتی در شرایط بارداری هم ارزش حضور و تحمل سختی‌ها را دارد.»

به گزارش آسوشیتدپرس، ورزشکاری از کشور آذربایجان، که در مسابقات تیراندازی با کمان در المپیک پاریس حاضر شد، دیگر زن باردار حاضر در المپیک است. یالاگل رمضانوا، در شرایطی که شش ماه و نیم از بارداری‌اش می‌گذشت، در موقعیتی مشابه با نادا حافظ تیراندازی کرد. او در مرحله یک شانزدهم‌ نهایی مسابقه انفرادی با آن کی‌شوان از چین روبه‌رو شد و در وقت اضافه توانست به پیروزی برسد.

رمضانوا در مصاحبه با خبرگزاری دولتی چین  گفت: «در زمان مسابقه بچه‌ام دائم لگد می‌زد. حس می‌کنم با این کار به من علامت می‌داد که چه زمانی باید شلیک کنم.»

همچنین اینبی پارک، شماره یک اسبق گلف زنان جهان، در شرایطی که فرزند دومش را باردار است، در بازی‌های المپیک پاریس رقابت خواهد کرد. این درحالی است که گزارش‌های مختلف نشان می‌دهند تعدادی دیگر از زنان ورزشکار حاضر در رقابت‌های المپیک پاریس نیز با وجود بارداری در روزهای گذشته به رقابت با حریفانشان پرداختند، اما به‌دلیل برخی ملاحظات ورزشی یا فرهنگی حاضر به مصاحبه درباره شرایط خود و تایید بارداری‌شان نبودند.

اما کاترین آکرمن، رییس بخش سلامت زنان در کمیته المپیک ایالات متحده، به آسوشیتدپرس گفت: «این کلیشه که زنان نمی‌توانند در دوران بارداری در سطوح بالا و حرفه‌ای ورزش کنند درحال از بین رفتن است. زنان باردار حتما می‌توانند در ورزش‌هایی مانند تیراندازی، شمیشیربازی، شنا یا سایر رشته‌ها در مسابقات جهانی و المپیک حاضر شوند. البته این واقعیت را که شماری از زنان ورزشکار نگران کاهش عملکرد فنی‌شان پس از دوران بارداری و زایمان‌اند و به همین دلیل در دوران حرفه‌ای باردار نمی‌شوند نمی‌توان کتمان کرد.»

کتی کرفولد، عضو تیم تیراندازی با کمان ایالات متحده، درباره وضعیت یالاگل رمضانوا گفت: «این یک اتفاق بسیار جالب است و من واقعا به او حسادت می‌کنم، چون بعدها می‌تواند به فرزندش بگوید که وقتی مامان به المپیک رفت تو هم آنجا بودی.»

اولی کری والش جنینگز، عضو تیم ملی والیبال ساحلی ایالات متحده که پیش از این در زمان بارداری‌اش در المپیک ۲۰۱۲ لندن شرکت کرده بود و حتی موفق شد مدال طلای این بازی‌ها را به گردن بیاویزد، دیگر نمونه حضور موفق زنان باردار در رقابت‌های ورزشی و جهانی است. جنینگز پرافتخار، از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ موفق به کسب متوالی سه مدال طلا در بازی‌های المپیک شد و در سال ۲۰۱۲ نیز، بدون اینکه خود بداند، هفته پنجم بارداری‌اش را همراه با سومین فرزندش در لندن سپری می‌کرد.

یا در موردی دیگر، سرنا ویلیامز، تنیس‌باز نامدار آمریکایی هم در مسابقات اوپن استرالیا در سال ۲۰۱۷ در شرایطی عنوان قهرمانی را در بخش انفرادی این مسابقات به دست آورد که چندماه از آغاز بارداری‌اش می‌گذشت.