در دوره نخست حاکمیت رژیم طالبان در افغانستان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، نیروهای امر به معروف و نهی از منکر این گروه با توسل به اسلحه و شلاق به‌اجبار مردم را به اقامه نماز جماعت مجبور می‌کردند، اکنون نیز اقامه نماز جماعت اجباری شده است.  
هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، پنج‌شنبه  ۱۸ مرداد، با صدور فرمانی به کارمندان حکومتی هشدار داد که نماز را در جماعت ادا کنند و ترک‌کننده نماز مستوجب تعزیر (مجازات شلاق) است. در دستور رهبر طالبان ذکر شده است که اگر هر کارمند اداره‌های دولتی این رژیم بی آنکه عذر موجهی داشته باشند در نماز جماعت شرکت نکنند، نخست اخطار داده می‌شود و در قدم بعدی به مسئولان وزارت یا اداره امر به معروف معرفی می‌شوند و سپس مطابق با فقه حنفی تغزیر خواهند شد.  

رهبر طالبان با پیگیری اجرای نسخه تندروانه از «شریعت اسلامی» در افغانستان، گام به گام فشار بر مردم را افزایش می‌دهد و آزادی‌های فردی و اجتماعی آنان را نقض می‌کند.

رژیم طالبان به تمامی کارکنان دولتی دستور داده است که از تراشیدن ریش خودداری کنند و با پوشش سنتی به اجرای امور دولتی بپردازند. «امارت اسلامی طالبان» می‌خواهد که جمعیت افغانستان همسو با ارزش‌های این گروه شوند و بدون مخالفت از تمامی تصمیم‌های رهبرشان پیروی کنند. 

ملا هبت‌الله آخندزاده، حلقه نزدیک او و بیشتر مقام‌‎های ارشد طالبان جز آموزش در مدارس دینی، آموزشی دیگر ندیده‌اند و با ارزش‌های جهانی ناآشنایند و تلاش می‌کنند که نسخه صدر اسلام را در جامعه اعمال کنند. ملا هبت‌الله آخندزاده چندین مرتبه به‌صراحت اعلام کرده‌ است که هیچ‌‎گاه از تطبیق (اجرای) «شریعت اسلامی» در جامعه افغانستان دست نخواهد کشید. او تیرماه ۱۴۰۱ در نشست علمای دینی همسو با رژیم طالبان گفته بود که فرمایش‌های (درخواست‌های) جهان را نمی‌پذیرد، حتی اگر آنها از بمب اتم استفاده کنند. آخندزاده تاکید کرده بود که جامعه جهانی باید دست از مداخله در امور داخلی افغانستان بردارد. 

ارزش‌هایی که رهبر طالبان برای افغانستان در نظر گرفته است در بسیاری از کشورهای اسلامی اجرا نمی‌شود. با چراغ سبز ملا هبت‌الله آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم ممنوع شده است و بخش زیادی از زنان و دختران کارمند از اداره‌های دولتی و غیر دولتی اخراج شده‌اند.  

طالبان در دوران جنگ با حکومت پیشین هم در مناطق تحت تسلطشان دادگاه‌های صحرایی برگزار می‌کردند و مجازات شلاق، سنگسار و اعدام را براساس برداشتشان از «شریعت اسلامی» برای متهمان صادر می‌کردند. رهبر طالبان در آبان ۱۴۰۱ به قضات این گروه  دستور داد که برای متهمان «حدود شرعی و قصاص» را در سراسر افغانستان اجرا کنند و پس از آن چندین مورد اعدام در ملاعام و صدها مورد شلاق زدن زنان و مردان اجرا شده است. طالبان معتقدند که مجازات علنی متهمان باعث «درس عبرت» گرفتن مردم می‌شود و سطح جرایم را کاهش می‌دهد. 

ملا عمر، بنیان‌گذار تحریک طالبان، با سیاست‌هایی که در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی در پیش گرفته بود افغانستان را به کشوری منزوی در سطح جهان بدل کرد و به استثنای پاکستان، عربستان سعودی و امارت متحده عربی، هیچ کشور رژیم طالبان را به رسمیت نشناخته بود. در دوران ملا عمر، مجازات شلاق و اعدام از سوی نیروهای طالبان، به‌ویژه ماموران امر به معروف و نهی از منکر، اجرا می‌شد.  

هنگامی که هیئت سیاسی طالبان در دوحه، پایتخت قطر، درحال  گفت‌وگو با آمریکا و کشورهای غربی بود، شهروندان این کشور اعتراض‌های متعدد برگزار کردند و به جامعه جهانی هشدار دادند که طالبان در قیاس با دوره نخست حاکمیتشان تغییر مثبت نکرده‌اند و پایبند به ارزش‌های سنتی و تندروانه‌اند.  

طالبان در فوریه ۲۰۲۰ در دوحه با ایالات متحده آمریکا توافقنامه صلح امضا کردند و بر بنیاد همین توافقنامه بود که حمایت سیاسی و نظامی از حکومت افغانستان کاهش یافت و در فرجام در اوت ۲۰۲۱سرنگون شد.  

افغانستان تحت حاکمیت طالبان به کشوری بدل گشته است که فقر فزاینده زندگی میلیون‌ها شهروند این کشور را تهدید می‌کند و در نبود کمک‌های امدادرسانی جهانی بحران اقتصادی تشدید می‌شود، اما رژیم طالبان و شخص هبت‌الله آخندزاده، مصروف (مشغول) صدور دستورهایی‌اند که محدودیت‌های بیشتری بر زندگی مردم اعمال می‌کند. 

پس از کودتا علیه سلطنت محمد ظاهر شاه فقید، نظام‌ها و رژیم‌ها در افغانستان ثبات طولانی نداشته‌اند، به استثنایی دوره نظام جمهوری مورد حمایت کشورهای غربی که دو دهه دوام آورد، دوره‌های دیگر عمر کوتاهی داشتند. خواهیم دید که رژیم «امارت طالبان» با صدور فرمان‌های سرکوب‌گرایانه ملا هبت‌الله آخندزاده چه مدت طول خواهد کشید؟