رای‌‌دهندگان در ایالات متحده روز پنجم نوامبر برای انتخاب رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا پای صندوق‌های رای می‌روند. در فاصله کمی مانده تا برگزاری این رقابت حساس، اکنون سوال اساسی این است که آیا آمریکایی اولین رئیس‌جمهوری زن این کشور را انتخاب خواهند کرد یا به دومین دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ قدم می‌گذارند؟

بی‌بی‌سی در گزارشی، نظرسنجی‌های مختلف پیش از انتخابات ایالات متحده را بررسی و آن‌ها را تحلیل کرده است؛ هرچند کارشناسان معتقدند این نظرسنجی‌ها لزوما بازتاب‌دهنده واقعیتی که رخ خواهد داد، نیستند.

در نظرسنجی‌ها چه کسی پیشتاز است؟

کامالا هریس از زمانی که در پایان ماه ژوییه وارد رقابت‌های انتخاباتی شد، در میانگین‌ نظرسنجی‌های ملی از ترامپ کمی برتر بود و همچنان پیشتاز است.

هریس در چند هفته اول ورود به کارزار انتخابات، افزایش قابل‌توجه حمایت‌ در نظرسنجی‌ها را شاهد بود و در پایان ماه اوت، نزدیک به چهار درصد از ترامپ پیشی گرفت. این ارقام تا ماه سپتامبر، حتی پس از تنها مناظره بین دو نامزد در روز دهم سپتامبر، که نزدیک به ۷۰ میلیون تن آن را تماشا کردند، نسبتا ثابت ماند.

با این حال در چند روز گذشته، شکاف بین هریس و ترامپ کاهش یافته است و این موضوع کار را برای پیش‌بینی نتایج نهایی انتخابات دشوار می‌کند.

کارشناسان می‌گویند نظرسنجی‌های ملی راهنمایی مفید برای دریافت میزان محبوبیت یک نامزد در کل کشورند، اما برای پیش‌بینی نتیجه انتخابات لزوما روش دقیقی نیستند. دلیل آن هم این است که ایالات متحده از سیستم کالج انتخاباتی استفاده می‌کند که در آن، به هر ایالت تعدادی رای تقریبا مطابق با جمعیت آن داده می‌شود. در مجموع ۵۳۸ رای کالج الکترال وجود دارد، بنابراین یک نامزد برای برنده شدن باید ۲۷۰ رای کسب کند.

آمریکا۵۰ ایالت دارد، اما از آنجا که بیشتر آن‌ها تقریبا همیشه به یک حزب رای می‌دهند، در واقع تعداد انگشت‌شماری ایالت وجود دارد که هر دو نامزد در آن‌ها شانس برنده شدن دارند. این ایالت‌ها که تعیین‌کننده نتیجه انتخابات‌اند، به‌عنوان ایالت‌های «میدان نبرد» یا «نوسانی» شناخته می‌شوند.

نظرسنجی‌ها درباره ایالت‌های نوسانی

در حال حاضر نتایج نظرسنجی‌ها در هفت ایالتی که در این انتخابات به‌عنوان «میدان‌ نبرد» در نظر گرفته می‌شوند، بسیار نزدیک است و طبق میانگین نظرسنجی‌ها، هیچ یک از نامزدها در هیچ کدام از آن‌ها برتری قاطع ندارد.

در همین حال، توجه به این نکته نیز مهم است که تعداد نظرسنجی‌های ایالتی کمتر از نظرسنجی‌های ملی است، بنابراین داده‌های کمتری در این زمینه وجود دارد. از طرفی هر نظرسنجی حاشیه خطایی نیز دارد که ممکن است باعث شود ارقام بیشتر یا کمتر از مقدار واقعی باشند.

نامزد پیشتاز در ایالت‌های آریزونا، جورجیا، نوادا و کارولینای شمالی، از آغاز ماه اوت تاکنون چندین بار تغییر کرده، اما در حال حاضر، ترامپ در همه آن‌ها کمی برتر است.

در سه ایالت دیگر یعنی میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین، هریس از ابتدای ماه اوت پیشتاز بود و گاهی با دو یا سه امتیاز برتری داشت، اما در روزهای اخیر، نتایج نظرسنجی‌ها به طور قابل‌توجهی نزدیک شده‌اند و اکنون در پنسیلوانیا، ترامپ با اندکی برتری پیش است.

هر سه این ایالت‌ها تا قبل از اینکه ترامپ در مسیر پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ آن‌ها را تصاحب کند، پایگاه رای دموکرات‌ها بودند. سپس بایدن در سال ۲۰۲۰ آن‌ها را پس گرفت و اگر هریس هم بتواند این کار را انجام دهد، در مسیر پیروزی در انتخابات خواهد بود.

جو بایدن روزی که از رقابت‌های انتخاباتی کناره‌گیری کرد، تقریبا در هر هفت ایالت نوسانی حدود پنج درصد از ترامپ عقب بود و تنها در پنسیلوانیا، حدود ۴.۵ درصد با ترامپ فاصله داشت. پنسیلوانیا برای هر دو نامزد ایالتی کلیدی محسوب می‌شود، زیرا در بین این هفت ایالت بیشترین تعداد آرای الکترال را دارد و پیروزی در آن رسیدن به ۲۷۰ رای الکترال موردنیاز را آسان‌تر می‌کند.

این میانگین‌ها چگونه به دست آمده‌اند؟

بی‌بی‌سی اشاره می‌کند ارقامی که در این تحلیل استفاده شده، میانگین‌هایی‌اند که وب‌سایت تحلیل نظرسنجی ۵۳۸‌ــ بخشی از شبکه خبری آمریکایی ای‌بی‌سی نیوز‌ــ محاسبه کرده است. نظرسنجی ۵۳۸ برای این کار داده‌های انواع نظرسنجی‌ها هم در سطح ملی و هم در ایالت‌های نوسانی را از شرکت‌های متعدد نظرسنجی‌کننده جمع‌آوری کرده است.

اما پرسش مهم این است که آیا می‌توان به نظرسنجی‌ها اعتماد کرد؟

در حال حاضر، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که کامالا هریس و دونالد ترامپ در همه ایالت‌های نوسانی تنها چند درصد با هم فاصله دارند. وقتی رقابت به این نزدیکی می‌شود، پیش‌بینی برنده بسیار سخت است.

نظرسنجی‌ها در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ حمایت از ترامپ را کمتر براورد کردند و شرکت‌های نظرسنجی اکنون سعی دارند این مشکل را به روش‌های مختلفی برطرف کنند، از جمله تطبیق نتایج با توجه به ترکیب جمعیت رای‌دهنده. با این حال این تطبیق‌‌ها آسان نیستند و رسیدن به نقطه مطلوب دشوار است. بنابراین نمی‌توان گفت که نتایج نظرسنجی‌ها دقیقا منعکس‌کننده واقعیتی‌اند که رخ خواهد داد.