لوزه‌ها بخشی از سیستم ایمنی بدن انسان‌اند که در قسمت پشت گلو قرار دارند و از بافت لنفاوی ساخته شده‌اند و در فیلتر کردن و مقابله با عوامل بیماری‌زایی که از طریق دهان و بینی وارد بدن می‌شوند، نقش دارند. با این حال گاهی خود این غدد هم عفونی می‌شوند و ورم می‌کنند. در این موارد، جراحی برداشتن لوزه‌ها یا تانسیلکتومی (tonsillectomy) توصیه می‌شود. 

به گزارش سی‌ان‌ان‌، برداشتن لوزه‌ها می‌تواند به رفع مشکلات تنفسی در خواب و ابتلا به عفونت‌های مکرر کمک کند. البته عمل برداشتن لوزه‌ها در سال‌های اخیر کمتر متداول بوده است، اما طبق گزارش کلینیک کلیولند، جراحان ایالات متحده همچنان سالانه بیش از نیم میلیون عمل برداشتن لوزه انجام می‌دهند.

بسیاری از افراد پس از جراحی دیگر با مشکل مواجه نمی‌شوند، اما در موارد بسیار نادر ممکن است لوزه‌ها دوباره رشد کنند. طی چند مطالعه‌‌ای که تلاش شده احتمال این مسئله کمی‌سازی شود، این احتمال در کسانی که عمل لوزه‌ به روش اینتراکپسولار (intracapsular) انجام داده‌اند، بین ۱ تا ۶ درصد براورد شده است. در این روش بیشتر بافت لوزه برداشته می‌شود.

متخصصان می‌گویند برای برداشتن لوزه‌ها روش‌های مختلفی وجود دارد، اما چون این شیوه‌ها چندان استاندارد نیستند، فهمیدن تمام نکات و جزئیات آن‌ها به منظور بررسی دقیق دشوار است.

رایج‌ترین روش اکنون میکرودبریدمان (microdebridement) است که برای مکش و تراشیدن بافت از یک ابزار استفاده می‌کند. کوبلیشن (Coblation) هم روشی «داغ» مبتنی بر حرارت است که از امواج رادیویی برای برداشتن بافت لوزه استفاده می‌کند. البته برخی پزشکان، به‌ویژه کسانی که دهه‌ها پیش آموزش دیده‌اند، ترجیح می‌دهند از تکنیک «سرد» و تیغ جراحی یا ابزارهای تیغه‌ای دیگر استفاده کنند. با این حال مقدار بافتی که برداشته می‌شود، می‌تواند از یک جراح به جراح دیگر متفاوت باشد و کنترل آن در مطالعات دشوار است.

به گفته متخصصان، رشد مجدد لوزه‌ها احتمالا زمانی اتفاق می‌افتد که بافت باقی‌مانده به التهابی جدید دچار شود. در حالی که اگر عمل جراحی به‌درستی انجام و تمام بافت لوزه برداشته شده باشد، رشد مجدد بسیار نادر خواهد بود. 

دکتر سینتیا هیز، متخصص گوش و حلق و بینی در دیترویت، از بیمارش به نام کتی گلدن نام می‌برد که سال ۱۹۸۳ موقعی که پنج سال داشت، لوزه‌اش را جراحی کرد و حالا پس از ۴۰ سال، لوزه‌های او دوباره رشد کرده‌اند. او می‌گوید که در دوران کاری هشت ساله‌اش این دومین مورد است. با این حال او بلافاصله متوجه شد که دقیقا چه اتفاقی افتاده است.

هیز گفت: «این مسئله وقتی پشت گلو را نگاه کنید، کاملا مشهود است. پشت گلو ساختارهای عضلانی وجود دارد که لوزه‌ها آنجا قرار می‌گیرند. وقتی لوزه‌ها برداشته می‌شوند، آن قسمت بسیار صاف است، اما در مورد گلدن، خیلی برجسته بود. دقیقا شبیه بافت لوزه که دوباره رشد کرده است. من فکر می‌کنم دلیل آن تکنیک جراحی است که در زمان کودکی او استفاده شد. در آن زمان تکنیک‌های سرد از جمله استفاده از ابزاری شبیه قیچی که لوزه را با دو تیغه قطع می‌کرد، رایج‌تر بودند، در حالی که تکنیک‌های داغ مانند کوبلیشن دقت بیشتری دارند.»

نه گلدن و نه دکتر هیز نمی‌توانند بگویند رشد مجدد لوزه‌ها از کی شروع شد یا چقدر طول کشید اما هیز احتمال می‌دهد که بافت لوزه‌ها دست‌کم یک دهه آنجا بوده باشند. او اضافه کرد:‌ «اگرچه لوزه‌هایی که مجددا رشد کرده‌اند، دوباره ملتهب می‌شوند و ایجاد ناراحتی می‌کنند، برداشتن آن‌ها یک مورد اورژانسی محسوب نمی‌شود. با این حال گلدن پس از بررسی تمام خطرات و مزایا، تصمیم گرفت دوباره جراحی کند.»

به گفته متخصصان، دوران نقاهت بزرگسالانی که جراحی لوزه انجام می‌دهند، در مقایسه با کودکان طولانی‌تر و دشوارتر است. گلدن دو هفته پس از جراحی، با اینکه در این مدت از حمایت عزیزانش کاملا برخوردار بود، می‌گوید که از شدت درد و سختی فرایند بهبود، شگفت‌زده شده است. با این حال، امیدوار است که نتیجه نهایی و اینکه دیگر دچار «گلودردهایی مثل گیر کردن کاکتوس در حلق به مدت چند روز» نشود، ارزش این درد را داشته باشد.

هیز برای دوران نقاهت پس از جراحی همه بیماران، بدون توجه به سن و سال آن‌ها، توصیه‌های مشابهی دارد: «استراحت کنید و بستنی یخی بخورید.»