دانشمندان موسسه فناوری کالیفرنیا، (کلتک)، نوعی باکتری را کشف کرده‌اند که از فلز تغذیه می‌کند.

بنا به گزارش‌ها، احتمالا این باکتری از بیش از یک قرن پیش در طبیعت وجود داشته است، اما کشف نشده بود.

این میکروب‌های کوچک زمانی که دانشمندان مشغول انجام آزمایش‌های نامرتبط، بر منگنز (یک ماده معدنی که معمولا در ترکیب آهن یافت می‌‌شود) بودند، تصادفی کشف شد.

دکتر جارد لیدبتر، پروفسور میکروبیولوژی محیطی در کلتک، یک ظرف شیشه‌ای را که اطرافش با این فلز پوشیده شده بود، در ظرفشویی دفترش گذاشت تا خیس بخورد.

او به دلیل کار خارج از دانشگاه چندین ماه به به دفتر کارش بازنگشت، اما پس از بازگشت متوجه شد که آن ظرف با ماده‌ای تیره پوشیده شده است و کمی بعدتر، دریافت که آن ماده اکسید منگنز است.

آن ترکیب توسط باکتری ناشناخته مذکور به وجود آمده بود.

دانشمندان پیش از این هم می‌دانستند که باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌توانند منگنز را اکسیده کنند یا آن را از بار الکترونیکی خالی کنند، اما میکروب‌هایی که بتوانند از این قبیل فعالیت‌ها برای رشد خود استفاده کنند، هنوز کشف نشده‌اند.

لیدبتر گفت: «این اولین باکتری کشف شده است که از منگنز به عنوان منبع تغذیه و انرژی استفاده می‌کند. جنبه شگفت‌آور این میکروب‌ها در طبیعت این است که می‌توانند موادی مانند فلز را به نحوی که بعید به نظر می‌رسد، تغییر متابولیسمی دهند و آن را به منبع مفید انرژی برای سلول تبدیل کنند.»

بنا به گزارشی از سی ان ان، لیدبتر افزود:«شواهدی هست که نشان می‌دهد هم‌خانواده‌های این موجودات در آب‌های زیرزمینی ساکنند، و بخشی از آب آشامیدنی پاسادینا هم از بسترهای محلی آب استخراج می‌شود.»

«آب زیرزمینی» به آب‌های زیر سطح زمین گفته می‌شود که در شکاف‌های خاک و شن و صخره‌ها جای گرفته است.

باکتری‌ها می‌توانند آلاینده‌های موجود در آب را از طریق فرآیندی که «اصلاح زیستی» شناخته می‌شود، از بین ببرند و مقدار اکسید منگنز را به همان روشی که انسان هوا را تنفس می‌کند، کاهش دهند.

لیدبتر گفت که محققان حالا بهتر می‌توانند ساختار شیمیایی پدیده  او را درک کنند، چرا که باعث می‌شود «سایر میکروب‌هایی را که واکنش آنها به نظرمان مطلوب و مفید است، جمع‌آوری کنیم.»

دانشمندان همچنین باور دارند که این کشف به آنها کمک بهتری خواهد کرد تا چرخه‌های ابتدایی زمین و نحوه تأثیر این فلز بر تکامل این سیاره را درک کنند.

توده‌های منگنز اغلب در کف دریا یافت می‌شوند و می‌توانند به بزرگی میوه گریپ فروت باشند.

محققان دریایی حاضر بر کشتی اچ ام اس چلنر در دهه ۱۸۷۰ از حضور آن‌ها خبر دار شدند، اما قادر به توضیح‌شان نبودند.

شرکت‌های معدنی اخیرا تصمیم گرفته‌اند که از این توده‌ها به عنوان منبع نادر فلزات استفاده کنند.

این یافته‌ها در مجله نیچر منتشر شد.