شتر افشای فساد مالی در میان مقام‌های جمهوری اسلامی جلوی درب خانه علیرضا پناهیان نشسته است؛ فردی که در توصیف خود می‌گوید «من همیشه پامنبری آقا هستم و از برکت وجود رهبری، عزت و منزلت دارم.»

در روزهای گذشته تصویری از سند پایان کار و مالکیت مجموعه آپارتمان‌هایی چندمیلیاردی در منطقه دو تهران در فضای مجازی منتشر شد که نشان می‌داد علیرضا پناهیان با رضا مطلبی کاشانی یکی از سرمایه‌داران بزرگ، شراکت داشته است.

علیرضا پناهیان از خطیبان مشهور ایران و یکی از سخنرانان اصلی برنامه‌های مذهبی حسینیه رهبر جمهوری اسلامی است. او در جریان سرکوب اعتراضات سال ۱۳۸۸ از مؤسسان قرارگاه عمار بود و همچنان سمت نایب‌رئیسی این قرارگاه را به عهده دارد.   

انتشار این اسناد با واکنش پناهیان همراه شد و او در یک سخنرانی مذهبی، گریزی به این مسئله زد و گفت وضع زندگی او به حدی فقیرانه است که اگر جزئیاتش را بگوید مردم برایش اعانه جمع می‌کنند. او ساخت‌وسازها و مالکیتش بر آپارتمان‌ها را نیز ثمره «لطف و هدیه دوستان» دانست و گفت رهبر کنونی و پیشین جمهوری اسلامی هم امورات زندگی‌شان وابسته به هدایای دوستانشان بوده است.

«یکجور رذیلانه زدند شراکت فلان فرد با فلان کارخانه‌دار که هرکدام از رفقا زنگ زدند گفتند مگر برج ۱۰۰ میلیاردی نیست؟ می‌گویم من یک واحد آن خانه را بیشتر ندارم آن‌هم با هدیه رفقا؛ مانند امام خمینی که هدیه‌ای زندگی می‌کردند و مقام معظم رهبری که با هدیه رفقایش زندگی می‌کنند من هم این‌گونه زندگی می‌کنم.»

توضیحات پناهیان درباره این شراکت حتی بیش از انتشار اسناد جنجالی شد، به‌ویژه آنکه در سال‌های اخیر متهمان فسادهای مالی در ایران، اموال و املاک در اختیارشان را عموماً ناشی از لطف و اکرام دوستانشان دانسته‌اند؛ دوستانی که کاملاً حساب‌شده، اموالشان را در اختیار چهره‌های سیاسی ذی‌نفوذ قرار می‌دهند.

پناهیان هنوز از زیر بار این افشاگری رها نشده بود که روز گذشته سند دیگری منتشر شد که نشان می‌داد او  در سال ۱۳۹۱، زمینی به مساحت ۴۲۳ متر مربع در منطقه سعادت‌آباد تهران را به قیمت ۱۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان خریده است. در این افشاگری جدید آمده است که مالک زمین خانواده ممتحن است که هم‌زمان با انقلاب سال ۵۷ از ایران خارج شده‌اند.

علاوه بر انتشار این دو دسته سند که از سوی یاشار سلطانی منتشر شد، وحید اشتری یکی از اعضای گروه موسوم به عدالت‌خواه در صفحه توییتر خود نوشت که پناهیان ارتباطات مالی با علیرضا موحد از متهمان اختلاس چندین میلیاردی از صندوق ذخیره فرهنگیان داشته است.

آقای اشتری درباره ارتباط مالی پناهیان با علیرضا موحد نوشت که «بچه‌هایی که با آقای پناهیان کار می‌کنند حتماً به موسسه‌ای که با آقای شاه‌آبادی راه انداخته بودند و دفترشان در خیابان ششم گاندی بود رفت‌وآمد داشته‌اند. این دفتر در یک طبقه از ساختمانی به نام فدک بود که امروز کل ساختمان به‌عنوان بخشی از املاک موحدی توسط قوه قضائیه توقیف شده است. حوزه علمیه‌ای که موحدی خرجش را می‌داد هم حوزه علمیه دارالحکمه واقع در مرزداران است که تحت مدیریت آقای پناهیان است».

علیرضا پناهیان هنوز به این اسناد جدید واکنش نشان نداده است.

فرزندان شیخ غضنفر

علیرضا پناهیان، روحانی ۵۵ ساله تهرانی، تنها چهره مشهور خانواده پناهیان نیست. احمد پناهیان، برادر کوچک‌تر او از روضه‌خوان‌های مشهور قم و از سردسته‌های گروهی است که فضای حوزه‌های علمیه و حسینیه‌های شهر قم را مطابق قطب‌نمای علی خامنه‌ای جهت می‌دهند.

شیخ غضنفر، پدر برادران پناهیان تا پیش از مرگش در سال ۱۳۶۸ جز در گوشه‌ای از شهر تهران، شهرتی نداشت. مهم‌ترین فعالیت او به‌ویژه در سال‌های پایانی عمرش، برپایی مراسم مذهبی در دو مسجد در غرب و جنوب‌شرق تهران و تشویق نوجوانان برای حضور در جبهه بود.

ولی دو فرزند شیخ غضنفر، نعمت انقلاب را پاس داشتند و گام در مسیر متفاوتی گذاشتند. علیرضا پناهیان زمانی که به لشگر ۲۷ محمدرسول‌الله پیوست تنها ۱۵ سال داشت و تازه سال سوم حضورش در حوزه علمیه را می‌گذراند.

او به دلیل آشنایی با زبان عربی و ذوق شاعری‌اش، در معاونت تبلیغات و فرهنگی لشگر به کار گرفته شد.

۲۱ خرداد سال ۱۳۶۱، علیرضا پناهیان ۱۷ ساله جزو گروهی از لشگر محمد رسول‌الله بود که با فرماندهی احمد متوسلیان برای مقابله با اسرائیل عازم لبنان شدند. تقریباً اکثر افراد اعزامی به لبنان زبان عربی نمی‌دانستند و به همین دلیل مترجمینی هم به آن‌ها اضافه شدند تا ارتباط «برادران ایرانی و برادران لبنانی» را برقرار کنند.

علیرضا پناهیان یکی از همین مترجم‌ها بود. او گرچه در میان چهره‌‌های اعزامی به این مأموریت، شناخته‌شده نبود ولی همین سابقه مختصر حضور در لبنان، مبنای ادعایی شد که او سه دهه بعد مطرح کرد و گفت که او به همراه احمد متوسلیان، حزب‌الله لبنان را ساخته است.

اما چیزی که برادران پناهیان ساختند فراتر از حزب‌الله لبنان بود. این دو برادر در دوره تثبیت رهبری علی خامنه‌ای خود را به حلقه نخست یاران او رساندند. دو برادر در دهه ۷۰ با سخنرانی‌های طوفانی، تشجیع جوانان حزب‌اللهی و حمله به روحانیون مخالف علی خامنه‌ای، فضای قم را به نفع رهبر تازه‌کار جهت دادند.

گرچه احمد پناهیان بیشتر در قم ماند و اکنون از سران انصار حزب‌الله در این شهر مهم مذهبی است ولی برادر کوچک‌ترش تجربه قم را به سراسر ایران تعمیم داد.

دوستان بامعرفت عمار انقلاب از کجا آمده‌اند؟

رضا مطلبی کاشانی، که یکی از خانه‌های علیرضا پناهیان را به او هدیه داده است، مالک گروه صنایع غذایی تک ماکارون و از اعضای هیئت‌‌امنای حرم امام رضا است.

img_128.jpg

رضا مطلبی کاشانی تا پیش از آنکه در زمره ابرسرمایه‌داران ایران قرار بگیرد، از مدیران حفاظت اطلاعات سپاه قم در دهه ۷۰ تا میانه دهه ۸۰ بود و از همین مجرا نیز با برادران پناهی و احمد مروی، تولیت کنونی آستان قدس رضوی پیوند یافت.

احمد مروی از آغاز رهبری علی خامنه‌ای تا فروردین ۱۳۹۸ که بر صندلی ریاست آستان قدس نشست، معاون ارتباطات حوزوی خامنه‌ای و رئیس دفتر او در شهر قم بود.

در ده سال اول رهبری علی خامنه‌ای که هنوز پایه‌های قدرت او در قم تحکیم نشده بود، احمد مروی به‌عنوان رئیس دفتر خامنه‌ای، سپاه قم و انصار حزب‌الله این شهر، نقش مهمی برای بازآرایی پایتخت مذهبی ایران به سود رهبر جدید ایفا کردند.

پیوند برادران پناهیان با دوستان قدرتمندشان از همین مجرا شکل گرفت و تا اکنون ادامه دارد.

علیرضا پناهیان در سال‌های گذشته، سخنران محبوب علی خامنه‌ای و از مقربان درگاه رهبر جمهوری اسلامی بوده است اما او امسال به‌عنوان سخنران در مراسم خصوصی عزاداری محرم برای رهبر جمهوری اسلامی حضور نداشت.

با توجه به مناسبات رازآلود دفتر علی خامنه‌ای، این عدم حضور هم می‌تواند اتفاقی باشد و هم اقدامی حساب‌شده. با توجه به جایگاه پناهیان در میان نیروهای نزدیک به خامنه‌ای، افشاگری‌ها در مورد او نمی‌تواند بدون پیوند با منازعات درونی قدرت در جمهوری اسلامی رخ داده باشد.

تحولات روزهای آینده روشن خواهد کرد که عمار رهبری به بهانه مفاسد اقتصادی از خیمه ولی‌اش به بیرون رانده می‌شود یا اینکه او نیز مانند تمامی افراد بلندپایه به‌رغم اتهامات فسادشان همچنان خوشه‌چین سفره اکرام رهبر جمهوری اسلامی باقی می‌مانند.