آنتونیو گوترش روز جمعه تلاش خود برای تصدی دومین دوره پنج‌ساله دبیرکلی سازمان را آغاز کرد. او در آغاز کارزارش، خود را «حلقه وصل و یک کارگزار صادق» در یک «لحظه شکننده» در امور جهانی توصیف کرد.
به نظر می رسد گوترش، نخست‌وزیر سابق پرتغال و رئیس سابق دفتر پناهندگان سازمان ملل متحد، به لطف یک فرآیند انتخابی غیرشفاف که توسط ایالات متحده، چین و سایر قدرت های بزرگ به شدت مدیریت می‌شود، سمت خود را حفظ کند.
هفت نفر خود را به عنوان رقیب وی معرفی کرده‌اند، از جمله روزالیا آرتگا رئیس‌جمهوری سابق اکوادور، اما هیچ یک از این رقبا بختی در سازمان ملل متحد ندارند.
گوترش ۷۱ ساله خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «ما در یک لحظه شکننده به سر می‌بریم و برای من کاملاً واضح است که چالش‌های پیچیده امروز فقط می‌تواند راه‌حل‌هایی متعادل داشته باشد. من بسیار افتخار می‌کنم اگر شما این مسئولیت را برای دوره دوم به من بسپارید.»
۱۹۳ کشور عضو مجمع عمومی سازمان ملل در اکتبر ۲۰۱۶ برای نخستین بار آنتونیو گوترش را به این سمت منصوب کردند. در رقابت‌های آن سال در ابتدا 13 نامزد -شش مرد و هفت زن- حضور داشتند ولی نهایتا گوترش به جانشینی بان کی مون اهل کره جنوبی برگزیده شد و از اول ژانویه ۲۰۱۷ کار خود را آغاز کرد.
مجمع عمومی سازمان ملل، دبیرکل را به پیشنهاد ۱۵ عضو شورای امنیت انتخاب می‌کند، جایی که پنج عضو دائمی- ایالات متحده، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه- دارای حق وتو هستند. بنابراین حمایت شورای امنیت از کاندیدای این سمت، حیاتی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا به گرمی از کاندیداتوری گوترش استقبال کرد. همین نشان می‌دهد اعضای شورای امنیت در این ماجرا یار و پشتیبان گوترش خواهند بود. گوترش و جانسون هفته آینده نشست مشترکی با هم خواهند داشت.
آنتونیو گوترش به‌خاطر انتقاد شدید از کودتای نظامیان در میانمار و انتقاد شدید از اقدامات یکجانبه آمریکا در دوره دونالد ترامپ، مورد ستایش عمومی قرار گرفته است.
با وجود این، او به دلیل موضع محافظه‌کارانه‌اش در برابر نقض گسترده حقوق بشر، از جمله در جریان حمله اتیوپی به تیگرای و بازداشت یک میلیون اویغور و دیگر مسلمانان در سین کیانگ چین با انتقادهای جدی مواجه است.
گوترش در میانه همه‌گیری ویروس کرونا، تعمیق نابرابری، تغییرات آب و هوایی و غلبه سیاست‌های پوپولیستی، به دیپلمات‌های ارشد کشورها گفت که زمان آن رسیده است که به «یک قرارداد اجتماعی جدید دست یابیم.»
او گفت: «جای تعجب نیست كه بعضی از افراد اعتمادشان به سازوکارهای سیاسی، چه در صندوق‌های رای و چه در اعتراضات خیابانی از دست داده‌اند. مردم اعتراض خود را به نژادپرستی، نابرابری، تبعیض، فساد و فرصت‌های نابرابر در سراسر جهان، به ویژه برای زنان، جوانان و فقرا نشان داده‌اند ولی هنوز به این اعتراض‌ها رسیدگی نکرده‌ایم.»
