زنی به جرم بهره‌برداری دانشگاه هاروارد از عکس‌های اجدادش، از آن دانشگاه شکایت کرد. اجداد آن زن بردگانی بوده‌اند که آن دانشگاه به اجبار آنها را برهنه کرده است تا برای طرح پژوهشی محققی نژادپرست، از آنها عکس بگیرد.
به گزارش واشنگتن پست، تامارا لنیر، «ندیده» مردی به نام رنتی است که در حوضه رودخانه کنگو متولد شد و در اوایل قرن ۱۹ میلادی او را ربودند و به کارولینای جنوبی بردند تا به عنوان برده در مزارع پنبه کار کند.
طبق مندرجات شکایت‌نامه خانم لنیر، این دانشگاه هم‌چنان با بهره‌گیری از عکس‌هایی که از رنتی و دخترش دلیا گرفته بوده‌اند، از آن حرکت بی‌رحمانه سود می‌برد و برای صدور مجوز استفاده دیگران از آن عکس‌ها نیز پول می‌گیرد. خانم لنیر به دنبال گرفتن مالکیت آن عکس‌ها و خسارت‌های نامشخصی ناشی از آن ماجرا است.
عکس‌های رنتی و دخترش دلیا را در سال ۱۸۵۰ گرفته‌اند و گمان می‌رود اولین «داگرئوتایپ»هایی (daguerreotypes) باشند (از نخستین اختراعات ویژه ثبت و حفظ تصویر، پیش از اختراع دوربین‌های عکاسی) که از بردگان گرفته شده است.
لویی آگاسی، محقق دانشگاه هاروارد که در سال ۱۸۷۳ درگذشت، بیشتر عمرش را صرف ثابت کردن نظریه پست‌تر بودن نژاد سیاه کرد و عکس گرفتن از اجداد خانم لنیر، بخشی از «تحقیقات» او در آن مسیر بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
رنتی، دلیا، و سایر زنان و مردان برده را برهنه می‌کردند و به اجبار برای عکس‌برداری جلو دستگاه تصویربرداری می‌بردند. همچنین از تمام اعضای بدن آنان، از جمله لمبرها و اعضای تناسلی آنان، اندازه‌‌گیری می‌کردند.
آگاسی اختیار مقاله‌هایش را پس از مرگ، به دانشگاه هاروارد سپرده بود و عکس‌ها که دهه‌ها مفقود شده بودند، در سال ۱۹۷۶ در انباری موزه پیبادی هاروارد پیدا شد.
تا تابستان سال گذشته، محله‌ای در نزدیکی محوطه دانشگاه هاروارد آگاسی نام داشت و طبق آن شکایت‌نامه، هاروارد در سال ۲۰۱۹ آگاسی را «سامانه‌شناسی بزرگ و فرهمند، دیرینه‌شناس و استاد سرشناس تاریخ طبیعی» توصیف کرده بود.
به گزارش بوستون گلوب، عکس‌های رنتی و دلیا در سال ۲۰۱۷ برای تبلیغ همایش برده‌داری به میزبانی هاروارد و جلد کتابی به کار رفت.
بن کرامپ، وکیل خانم لنیر، در جلسه روز دوشنبه ۱ نوامبر(۱۰ آبان) دادگاه عالی ماساچوست گفت: « ۱۷۰ سال است که رنتی و دلیا برده هاروارد بوده‌اند. از این دادگاه استدعا داریم طوری حکم ندهد که مرده‌شان تا ابد در تملک هاروارد بماند.»
بیش از سی تن از بازماندگان آگاسی هم نامه‌ای در حمایت از خانم لنیر نوشته‌اند که در آن آمده است: «سالیان سال بر نقش آگاسی در ترویج توجیهات شبه‌علمی برتری سفیدپوستان چشم پوشیده‌ایم... اکنون زمان آن رسیده است تا لطمات لویی آگاسی را نام ببریم، بپذیریم، و جبران کنیم.»
خانم لنیر می‌گوید اگر شکایت وی موفقیت‌آمیز باشد، «نشستی خانوادگی برگزار می‌کنیم و در مورد بهترین تصمیم راجع به رنتی و دلیا مذاکره می‌کنیم. دوست داریم جهانیان بدانند که به نیاکان خود افتخار می‌کنیم و مایه مباهات ما است که از نسل آنها هستیم.»
دانشگاه هاروارد هنوز به تماس ایندیپندنت در این باره پاسخ نداده است.
© The Independent
