مطالعه‌‌ای جدید نشان داد که یک دوره دویدن می‌تواند به افزایش واکنش به نشانه‌های مربوط به غذا در بخش‌هایی از مغز که با تمرکز و انتظار پاداش مرتبط است، منجر شود.

تحقیقات قبلی نشان داده بود مقدار غذایی که افراد می‌خورند، تحت تاثیر فرایندهایی از مغز است که به تغییرات بدن و محیط غذایی مستقیم حساس‌اند.

مطالعات همچنین نشان داده‌اند که یک دور ورزش‌هایی مانند دویدن می‌تواند به طور موقت اشتها را سرکوب کنند.

دانشمندان پیش‌تر پیشنهاد کرده‌ بودند که چگونگی واکنش فیزیکی و روانی ما به دیدن غذا یا بوی آن‌ــ که به عنوان واکنش نشانه غذایی نیز شناخته می‌شودــ می‌تواند بر اشتها و میزان غذا خوردن ما تاثیر بگذارد.

اما میزان و روند ورزش که بلافاصله پس از تمرین بر اشتها تاثیر می‌گذارد، هنوز مبهم باقی مانده است.

پژوهشگران، از جمله محققان دانشگاه بریستول در بریتانیا، بررسی کرده‌اند که آیا تغییرات جریان خون ناشی از ورزش در مغز می‌تواند بر چگونگی واکنش افراد به غذا تاثیر بگذارد یا نه.

تاثیر دویدن بر جریان خون در مغز و چگونگی تاثیر آن بر فعالیت مغز در رابطه با اشتها در مطالعه جدیدی که در مجله بررسی مغز انسان (Human Brain Mapping) منتشر شد، ارزیابی شده است.

در بخشی از این پژوهش، از ۲۳ مرد قبل و بعد از ۶۰ دقیقه دویدن یا استراحت کردن، اسکن مغزی اف‌ام‌آرآی (fMRI) گرفتند.

در طول اسکن، از شرکت‌کنندگان خواسته شد به سه نوع تصویر از غذاهای کم‌انرژی مانند میوه‌ها و سبزیجات گرفته تا غذاهای پرانرژی مانند شکلات و همچنین اقلام غیرغذایی مانند مبلمان نگاه کنند.

دانشمندان دریافتند که طول جلسه تمرین، گرسنگی  را  که شرکت‌کنندگان می‌گویند احساس می‌کنند کاهش می‌دهد..

با این حال واکنش‌پذیری بخش‌های مختلف مغز آ‌ن‌ها به نشانه‌های غذایی را افزایش داد.

پژوهشگران همچنین در جریان خون در مغز پس از ورزش تغییراتی را تشخیص دادند، اما به نظر نمی‌رسد این تغییرات بر سیگنال‌های واکنش‌پذیری نشانه غذایی تاثیری داشته باشد.

این امر نشان می‌دهد که تغییرات در چگونگی پاسخ شرکت‌کنندگان به نشانه‌های غذایی بصری، مستقل از تغییرات کلی در جریان خون در مغز است.

آلیس تاکری، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «یافته‌های ما تایید می‌کند که افراد در حین و بلافاصله بعد از یک جلسه ورزش کمتر احساس گرسنگی می‌کنند و بینش‌هایی را در مورد تاثیر کوتاه‌مدت ورزش بر واکنش‌های اشتهایی مغز ارائه می‌دهد.»

این پژوهش تایید می‌کند که مغز ‌در کنترل اشتها و دریافت غذا نقش مهمی دارد.

دیوید استنسل، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، گفت: «این مطالعه، سکوی پرتابی برای کار بیشتر به منظور توصیف دقیق‌تر و جامع‌تر واکنش‌های اشتهایی فراهم می‌کند. این به نوبه خود به ما از نقش ورزش در پیشگیری و مدیریت افزایش وزن ناسالم درک بهتری می‌دهد.»