دانشجویان معترض به جمهوری اسلامی در ده‌ها دانشگاه ایران، روزهای ۲۴ و ۲۵ شهریور، با صدور بیانیه‌هایی به مناسب سالگرد کشته‌شدن مهسا امینی، اعلام کردند که می‌خواهند از امروز در خیابان‌ها و دانشگاه‌های ایران به خیزش سراسری مردم ایران بپیوندند و علیه «فساد و استبداد دینی» قیام کنند.

در یکی از این بیانیه‌ها، دانشجویان دانشگاه علم و صنعت تهران نوشته‌اند: «سال گذشته خون بی‌گناهی به زمین ریخته شد و کاسه صبر و تحمل‌مان سر آمد و یک ایران برای دادخواهی مهسا به پاخاست. زن، زندگی، آزادی، تنها یک شعار نبود، بلکه بازتاب شرایط سخت سال‌های سرکوب بود. هر آن‌کس که توانست، مشت‌ها را گره کرد و فریاد دادخواهی سر داد و به خیابان آمد. دانشجویان، فرزندان این ملت، خیابان‌ها را تنها نگذاشتند و با مردم همراه شدند. مشعل اعتراضات از زنان به خیابان، از خیابان به دانشگاه و از دانشگاه به خیابان دست‌به‌دست شد.»

در این بیانیه همچنین آمده است که پاسخ دانشجویان به تمام نیروهای تمامیت‌خواه، ازجمله «ولایت فقیه، سپاه، نهادهای شبه‌نظامی، روحانیت و نهادهای استصوابی» همچنان «نه» است و اعلام شد که آن‌ها برای دستیابی به آزادی بیان، حق تعیین سرنوشت، حق اعتراض، استقلال دانشگاه، جمهوریت و دموکراسی و سکولاریسم «که تضمین‌کننده کرامت، برابری و آزادی هستند»، به خیزش انقلابی مردم ایران می‌پیوندند.

در ادامه، جمعی از دانشجویان دانشگاه بهشتی نیز در بیانیه‌ای که در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شد، نوشتند: «در پایان شهریورماه سال ۱۴۰۱، پس از به قتل رساندن مهسا امینی، مردم ایران با شعار زن، زندگی، آزادی، اعتراضات گسترده‌ای را علیه حجاب اجباری، ستم طبقاتی، سرکوب اقوام، فقر، فساد، استبداد دینی و نقض حقوق آشکار خود برپا کردند. شعار قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان هم دانشگاه را بر پیمانی که با خیابان بسته، از همیشه استوارتر کرده است.»

دانشجویان دانشگاه بهشتی (دانشگاه ملی سابق) در ادامه گفتند که اگرچه در جواب آزادی‌خواهی و عدالت‌خواهی، تنها «کشتار و دشمنی» دیده‌اند، اما هنوز «زنده‌ و حامی زندگی و مقاومت» اند و در مسیری که شروع کرده‌اند، «محکم‌تر از همیشه» قدم بر‌می‌دارند؛ «تنگ‌تر شدن زنجیر ستم، فقر و سرکوب، تنها ما را نسبت به آرمان خود مصمم‌تر کرده است.»

این دانشجویان معترض تاکید کردند: «کوتاه نخواهیم آمد و بار دیگر خیابان و دانشگاه را صحنه مبارزات خود خواهیم کرد.»

همچنین شماری از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر (پلی‌تکنیک) در تهران، هم‌زمان با سالگرد مهسا امینی و آغاز خیزش ملی ایرانیان، با انتشار بیانیه‌ای نوشتند: «تمام صحبت ما نه به جمهوری اسلامی و همه نهادهای وابسته به آن است و تجلی این سخن، شعار زن، زندگی، آزادی است. حکومت و طرفدارنش هم کاملا متوجه شدند که راهی برای ماندن ندارند، چرا که حاکمیت با وجود مردم خشمگین، بر قدرت نمی‌ماند و نمود آن را می‌توان در رفتار نهادهای امنیتی دید که تنها سلاحشان سرکوب است. دیگر نه تبلیغ ایدئولوژیک می‌کنند و نه کاری در راستای فروکش کردن خشم جامعه انجام می‌دهند، زیرا که این خشم در کنه ما ریشه دوانده و آنان این را می‌دانند.»

از سوی دیگر، دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر در بیانیه خود از «انفجار خشمی عمومی علیه جمهوری اسلامی» سخن گفتند و گفتند که «این خشم برآمده از تاریخ» منحصر به امروز نیست.

در این بیانیه با تاکید بر اینکه «دانشجویان نظام را به چالش می‌کشند و بدان افتخار می‌کنند»، آمده است: «ما به پا خاسته‌ایم و نخواهیم نشست تا دستیابی به آرمان‌ها و آزادی‌هایمان، برای عدالت و برای پاسداری از میهن خود، برای حفظ یکپارچگی میهن. دموکراسی روشن‌ترین آینده ماست و دربرابر هر مفهومی که آن را نقض کند می‌ایستیم.»