مزایای «آب قلم» کم نیست؛ آن را از دست ندهید

‏«آب قلم» حاوی مواد مغذی مهمی مانند پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، و مواد معدنی است

مواد معدنی که آب قلم دارد عبارتند از: کلسیم، آهن، منیزیم، روی و مس- Canva

آب قلم یا آب استخوان به‌دلیل مزایایی که دارد در سال‌های اخیر محبوبیت بسیاری پیدا کرده است. آب قلم از جوشاندن استخوان‌های حیوانات- مانند گاو، گوسفند، بوقلمون، مرغ- به دست می‌آید و آن را می‌توان در خانه تهیه کرد یا از فروشگاه خرید.

به گزارش وری‌ول هلت، آب استخوان یا آب قلم، به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متنوع و متعادل، تامین‌کننده مواد مغذی مهمی مانند اسیدهای آمینه و مواد معدنی است.

فواید آب قلم یا آب استخوان برای بدن

آب استخوان حاوی مواد مغذی مهمی مانند پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، و مواد معدنی است. اینکه واقعا چه مقدار از این مواد مغذی را می‌توان از خوردن یک وعده آب استخوان به دست آورد به روش پخت و انواع استخوان‌ مورد استفاده بستگی دارد.

اسید آمینه

یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که آب قلم اسیدهای آمینه حیاتی برای ساخت پروتئین‌ها و دیگر ترکیب‌های مهم در بدن را فراهم می‌کند. مقدار اسید آمینه در یک وعده آب استخوان یا آب قلم بستگی به حیوانی دارد که استخوانش مصرف شده است.

به‌عنوان مثال، تحقیق روی انواع آب استخوان گاو و بوقلمون و مرغ نشان داد که آب استخوان بوقلمون حاوی بیشترین غلظت اسیدهای آمینه مورد بررسی است.

مواد معدنی

آب قلم یا استخوان تا حد زیادی به‌عنوان منبع مواد معدنی مهم شناخته می‌شود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بسیاری از مردم به‌دلیل محتوای کلسیم در آب استخوان به خوردن آن فکر می‌کنند، که البته امری بدیهی است، زیرا کلسیم جزء اصلی استخوان‌ و ماده‌ای حیاتی برای سلامت است.

مواد معدنی دیگری که در آب قلم یافت می‌شود عبارت‌اند از: آهن، منیزیم، روی، و مس.

البته، به‌رغم ادعاهای بهداشتی در مورد محتوای چشمگیر مواد معدنی در آب استخوان، پژوهش‌های اندکی در حمایت از این ادعا وجود دارد و تخمین‌ها از محتوای مواد معدنی آن متفاوت است.

طبق نتایج یک تحقیق، در هر وعده آب قلم یا استخوان معمولا کمتر از ۵ درصد از میزان توصیه‌شده روزانه برای دریافت کلسیم، آهن، منیزیم، روی، و مس وجود دارد، به‌استثنای آب استخوان گاو که ۱۶ درصد آهن لازم برای بدن را تامین می‌کند.

طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا (اف‌دی‌ای)، یک ماده غذایی باید بین ۱۰ تا ۱۹ درصد از مصرف روزانه توصیه‌شده در هر وعده استاندارد را تامین کند تا به‌عنوان «منبع خوب» غذایی در نظر گرفته شود.

نتیجه پژوهشی متفاوت نشان داد که ۱۰۰ گرم (تقریبا نصف فنجان) آب غلیظ استخوان گاو ۸.۵ و ۲۱.۲ درصد از ارزش روزانه توصیه‌شده سازمان جهانی بهداشت را به‌ترتیب برای کلسیم و منیزیم تامین می‌کند.

برای تعیین اینکه چه مقدار آب استخوان می‌تواند منبع خوبی از مواد معدنی مهم باشد، هنوز به تحقیق بیشتری نیاز است. با این حال، حتی مقدار کمی از این مواد معدنی در رژیم غذایی متنوع و متعادل مناسب است.

سلامت روده

نوشیدن یک فنجان آب قلم گرم معده برخی افراد را تسکین می‌دهد و به‌خودی‌خود مزیت به‌شمار می‌رود. علاوه بر این، برخی از مواد مغذی موجود در آب استخوان را تقویت‌کننده سلامت روده می‌دانند.

به‌عنوان مثال، احتمالا شنیده‌اید که گلوتامین- اسید آمینه موجود در آب استخوان- به سلامت روده کمک می‌کند.

یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که مکمل گلوتامین به حفظ یا بهبود سلامت روده به روش‌های موثری کمک می‌کند: از جمله با متعادل نگه داشتن میکروبیوم روده، دست‌نخورده نگه داشتن پوشش روده، و کاهش التهاب در روده.

منابع پروتئین و تجزیه مواد مغذی

پروتئین موجود در آب قلم یا استخوان معمولا از کلاژن، نوعی پروتئین موجود در استخوان‌ها و تاندون‌ها و رباط‌ها، می‌آید. کلاژن پروتئین کامل نیست، به این معنی که تمام اسیدهای آمینه ضروری برای ساخت پروتئین را ندارد.

با این حال، آب قلم در صورتی که بخشی از رژیم غذایی متنوع باشد منبع خوبی از پروتئین محسوب می‌شود. مشخصات تغذیه آن نیز بسته به مواد تشکیل‌دهنده و استخوان‌های حیوان مورد مصرف متفاوت خواهد بود.

آیا خوردن آب قلم یا استخوان به کاهش وزن کمک می‌کند؟

به‌علت محتوای کم‌کالری و پُرپروتئین آب قلم، ممکن است چنین به نظر آید که این ماده خوراکی ابزاری برای کاهش وزن می‌تواند باشد. با این حال، هیچ سند علمی مشخصی وجود ندارد که نشان دهد آب استخوان باعث کاهش وزن می‌شود.

چه مقدار آب قلم یا استخوان در روز بخوریم؟

تحقیق در مورد مصرف روزانه آب قلم به‌خاطر مزایای آن برای سلامت بدن هنوز محدود است. قبل از تغییر چشمگیر رژیم غذایی معمولی یا افزودن یک «اکسیر» روزانه مانند آب قلم یا استخوان، برای پی بردن به فواید آن یا درک خطراتش بهتر است با متخصص تغذیه مشورت کنید.

 

بیشتر از بهداشت و درمان