هیچ چیز مانند یک فیلم ترسناک ما را به قلب «هالووین» یا همان جشن مردگان نمیبرد. فیلمهای ترسناکی مانند «درخشش» و «ارثی» شما را مستقیم به عمق ترس نزدیک میکند.
اگر از وحشتزده شدن لذت میبرید، یک ترس خوب و مناسب به کاهش اضطرابتان کمک میکند. شاید غیرمنطقی به نظر برسد، اما افرادی که احساس اضطراب دارند یا عصبیاند، بیشتر از فیلمهای ترسناک لذت میبرند.
بر اساس مقالهای از دکتر کولتان اسکریونر، دانشمند رفتارشناسی در دانمارک، وحشت (در فیلمهای ترسناک) فضایی کنترلشده و قابل پیشبینی برای تجربه ترس و اضطراب - مخصوصا برای افرادی که در پنهان کردن احساسات خود تحت فشارند - ارائه میدهد.
اسکریونر مینویسد: «بر خلاف اضطراب ناشی از دنیای واقعی، اضطراب ناشی از داستانهای ترسناک ریشه در منبع مشخصی دارد، راحتتر مدیریت میشود و چارچوب زمانی مشخصی هم دارد.»
به گفته اسکریونر، تغییرات فیزیولوژیکی که پس از یک فیلم ترسناک رخ میدهد ممکن است شبیه احساس بالابودن دونده پس از تمرینات هوازی باشد.
به گزارش وریول هلت، وقتی فیلم ترسناک تماشا میکنید، برخی از قسمتهای مغز شما تهدید را واقعی تلقی میکند و واکنش جنگ یا گریز در بدن فعال میشود. بدین ترتیب قلب شروع به تپیدن میکند، ضربان قلب و فشار خون افزایش مییابد و تنفس برای ارسال اکسیژن به منظور عملکرد بدن، سریعتر میشود. حتی ممکن است در انتظار فرار یا مواجهه با تهدید، عضلات هم منقبض شوند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هارولد هونگ روانپزشک در کارولینای شمالی به وریول هلت گفت: «این پاسخ به استرس حاد، هیجان ایجاد میکند و باعث میشود بیشتر احساس زنده بودن و درگیرشدن با محیط را داشته باشیم.»
حس ترس در بدن موجب ترشح آدرنالین و کورتیزول، هورمونهای استرس میشود. همچنین مغز بهدلیل تحریک شدن اندورفین و دوپامین آزاد میکند.
اندورفین هورمونی است که درد و استرس را کاهش می دهد و دوپامین یک انتقالدهنده عصبی «احساس خوب» است که در تنظیم خلقوخو نقش دارد.
بعد از فیلم ترسناک، این هورمونها احساس آرامش ایجاد میکنند و حتی برای «زنده ماندن» از این تجربه، پاداش میگیرند و آن را به پدیده استرسزای مثبت تبدیل میکنند.
دکتر رایان سلطان، استادیار روانپزشکی بالینی در دانشگاه کلمبیا، میگوید: «برای کسانی که مشکلات قلبی عروقی دارند، افزایش واکنش فیزیولوژیکی به ترس در فیلمهای ترسناک نگرانکننده است.»
سلطان افزود: «اما پاسخ موقت به ترس برای اکثر مردم، تهدید سلامت قلب نیست. چراکه با گذشتن هجوم آدرنالین، احساسات باید فروکش کنند.»
فیلمهای ترسناک فراتر از سرگرمی و افزایش آدرنالین، بهعنوان راهی کنترلشده برای مقابله با ترسها و اضطرابها عمل میکنند.
به گفته سلطان، «اگر از عنکبوتها میترسید، ممکن است بعد از تماشای فیلمی درباره عنکبوتهای غولپیکر، راحتتر با حضور واقعی عنکبوتها کنار بیایید. این کمی شبیه فشار دادن دکمه تنظیم مجدد احساساتتان است».
فیلمهای ترسناک به همان اندازه که ایجاد وحشت میکنند، میتوانند قابلیت درمانی هم داشته باشند.
اگر از هیجان یک فیلم ترسناک لذت میبرید، ترسیدن خوب، میتواند شبیه احساسات دونده در ورزش هوازی باشد. اما اگر ترسیدن را دوست ندارید، خودتان را مجبور به تماشای چیزی نکنید که ناراحتی یا اضطراب برایتان به همراه دارد.