موزه بریتانیا اخیرا «قدیمی‌ترین نقشه جهان» را که روی یک لوح گلی بابلی حک شده است رمزگشایی کرده است.

به گزارش نیویورک پست، این لوح که به خط میخی نوشته شده است متعلق به قرن ششم پیش از میلاد است و نمایی هوایی از نقشه بین‌النهرین و آنچه بابلی‌ها تصور می‌کردند فراتر از دنیای شناخته‌شده قرار دارد به تصویر می‌کشد.

این نقشه بین‌النهرین را نشان می‌دهد که با دو حلقه محصور شده است‌ــ که نویسنده لوح آن را «رود تلخ» نامیده است، رودی که مرزهای دنیای شناخته‌شده بابلی‌ها را مشخص می‌کرد.

داخل رود تلخ، دایره‌ها و مستطیل‌های کوچک نمایانگر شهرها و قبایل مختلف بین‌النهرین از جمله بابل است و مستطیلی دیگر رود فرات را نشان می‌دهد.

هفت یا هشت منطقه خارجی به صورت بخش‌های مثلثی‌شکل آن سوی رود به تصویر کشیده شده است که تصور می‌شود کوه‌های زاگرس باشند.

این لوح باستانی را هرمزد رسام، باستان‌شناس و دیپلمات آشوری‌تبار بریتانیایی که منشور حقوق بشر کوروش کبیر و الواح گیلگمش را نیز کشف کرده بود، در سال ۱۸۸۲ در حدود ۶۰ کیلومتری شمال شهر باستانی سیپار در کرانه شرقی رود فرات یافت، و به گنجینه‌های موزه بریتانیا اضافه شد، اما محتوایش تا قرن‌ها معما باقی ماند تا اینکه سرانجام بخشی گمشده از آن یافته و رمزگشایی شد.

پشت این لوح و همین‌طور بالای نقشه چند پاراگراف به خط میخی وجود دارد که آفرینش زمین و آنچه نویسنده لوح تصور می‌کرد فراتر از آن وجود دارد را توصیف می‌کند.

نویسنده لوح بابلی همچنین آنچه تصور می‌کرد خارج از دنیایشان وجود دارد، از جمله موجودات و سرزمین‌های افسانه‌ای، را به تصویر کشیده است و همین‌طور ارجاع‌هایی به داستانی دارد که امروزه به‌خوبی شناخته شده و در اصل نسخه بابلی داستان کشتی نوح است.

بابلی‌های باستان معتقد بودند بقایای کشتی عظیمی که اوتنپیشتی (نمونه بابلی نوح) در سال ۱۸۰۰ قبل از میلاد به دستور خدا ساخته بود آن‌سوی رود تلخ و پشت یک کوه قرار دارد، همان کوهی که در کتاب مقدس گفته می‌شود کشتی نوح بر آن به گل نشست.